2023 biterken dünya pek umutlu bir yer değil. 2023, şu an sürmekte olan bir soykırımla sona erdi. Dünya çapında milyonlarca insan yeni yıla büyük bir çaresizlik ve vicdan azabıyla girdi.
Tam da bu nedenle, umutlu başlamayan 2024 için umutlu bir yazı yazmak gerekiyor. Umut dünyanın her yerinde var. En çok da çocukların olduğu, çocukların yaşadığı yerlerde var. İşte bu bağlamda, geçtiğimiz yıl gerçekleştirilen bir sergiden söz etmek istiyorum.
Serginin başlığı, “Umudu Çizmek: Kore Yarımadasında Barış için Çocuk Sanatı” idi. 2023 bitmeden Kuzey ve Güney Koreli çocukların çizimleri ve mektupları, ABD’nin en büyük kentlerinden biri olan Los Angeles kentindeki bir sanat galerisinde sergilendi. Böylesi bir sergi çok ender görülse de pek duyulmadı, ilgi toplamadı. Bunda elbette ki, büyük medya kuruluşlarının barıştan çok savaşa hizmet etmeleri önemli bir rol oynadı. Sonuçta, bu sergiden daha çok Koreliler ve Kore kökenliler ile barış için çalışan kişiler haberdar oldu.
Sergi iki açıdan çok önemliydi. Birincisi, sergi birleştirici bir anlayışla tüm Koreli çocukların çizimlerini içeriyordu. Kore Yarımadası çok uzun zamandır ikiye bölünmüş durumda olduğu için serginin hem Kuzey, hem de Güney Koreli çocukların çizimlerini bir araya getirmesi çok değerliydi. Öte yandan sergide, Japonya ve başka yerlerde yaşayan Kore kökenli çocukların çizimleri de bulunuyordu.
Serginin önemli olmasının diğer nedeni, ABD’de gerçekleştirilmesiydi. Kore Savaşı kâğıt üzerinde bitmiş olsa da, ABD için pek bitmiş sayılmaz. Kuzey Kore ABD’de sürekli olarak kötüleniyor ve büyük bir öcü olarak gösteriliyor. Kuzey Koreli çocukların çizimlerinin ABD’de sergilenmesi bu propagandaya karşı anlamlı bir çıkış olarak görülebilir. Yaklaşık 80 çizimi ve bu çizimlere eşlik eden tanıtma yazılarını içeren sergi, ABD için bir ilkti ve Kore Savaşı ardından imzalanan ateşkesin 70. yıl dönümüne işaret ediyordu.
Sergide özellikle vurgulanan noktalardan biri, Kore Yarımadası’nın her iki tarafında yaşayan çocuklar arasında yirmi yılı aşkın bir süredir etkileşimin var olduğu. Örneğin, Kuzey Koreli çocukların daha önce çizdikleri bazı resimler ve yazdıkları mektuplar, Kuzey Kore’nin 1999 yılında Kadınlar Dünya Kupasına ilk kez katıldığı bir döneme ilişkin. Sergilenen çizim ve yazılarında Kuzey Koreli çocukların futbola duydukları ilgi ve Güney Koreli çocuklarla futbol oynama istekleri çok belirgin.
Sergide yer alan çizimlerden bazıları daha önce Japonya’da düzenlenen bir sergide yer almıştı. Bu sergiye, aralarında Japonya Uluslararası Gönüllüler Merkezi ve Çocuklara Yardım Kampanyası Komitesinin de bulunduğu çok sayıda sivil kuruluş katkıda bulunmuştu. Uluslararası Gönüllüler Merkezi Gönüllü Merkezinin Başkanı Takaki Imai, Los Angeles’ta yapığı açılış konuşmasında, “Umarım bu sergi Kuzeydoğu Asya’da barışa yol açar,” dedi. Çocuklara Yardım Kampanyası Komitesinden Yukiko Tsutsui ise “ABD’deki ve dünyadaki tüm yetişkinlerin bu bölgede çocuklar olduğunu bilmelerini istiyorum,” dedi ve yetişkinlerin çocuklara karşı sorumluluk taşıdıklarını vurguladı: “ABD, Kuzeydoğu Asya’da barış için vazgeçilmez bir oyuncu. Yetişkinlerin çocuklara nasıl bir gelecek sunabileceklerini düşünmelerini istiyorum!”
Serginin gerçekleşmesi için destek sağlayan kuruluşlardan biri olan ReconciliAsian adına konuşan Park-Hur, iki önemli noktaya dikkat çekti: Yetişkinlerin, çatışma bölgelerinde yaşayan çocukların bu ortamdan nasıl etkilendiklerini düşünmeleri gerekiyor ve bu sergi yetişkinlere, Koreli çocukların karşı karşıya oldukları 70 yıllık çıkmazdan nasıl etkilendiklerini düşünmek için bir olanak sunuyor. Okedongmu Children adına konuşan Gi Beom Lee ise, çocukların her şeye karşın yine de umutlu olduğunun altını çizdi: “Çizimlerde çocukların dostluk ve barış hayallerini görebiliyoruz.”
Büyük medya kuruluşlarının 2024 içerisinde bu dostluk ve barış hayallerine yer vermeyeceğini biliyoruz. Büyük medya eskiden olduğu gibi bu yıl da savaşa hizmet edecek. Barışın sesini yükseltmek ise bizlere, hepimize düşüyor. Savaş ve militarizm çocukların yararına değil. Çocuklara barış, dostluk ve kardeşlik gerek. Bugün umutsuzluğa kapılmak çocuklara sırt çevirmek olur. Çocuklara umutsuzluk sunmak onlara yapılabilecek en ciddi haksızlıklardan biridir.
Umudu çizmek
24
30
07.01.2024
2023 biterken dünya pek umutlu bir yer değil. 2023, şu an sürmekte olan bir soykırımla sona erdi. Dünya çapında milyonlarca insan yeni yıla büyük bir çaresizlik ve vicdan azabıyla girdi.
Tam da bu nedenle, umutlu başlamayan 2024 için umutlu bir yazı yazmak gerekiyor. Umut dünyanın her yerinde var. En çok da çocukların olduğu, çocukların yaşadığı yerlerde var. İşte bu bağlamda, geçtiğimiz yıl gerçekleştirilen bir sergiden söz etmek istiyorum.
Serginin başlığı, “Umudu Çizmek: Kore Yarımadasında Barış için Çocuk Sanatı” idi. 2023 bitmeden Kuzey ve Güney Koreli çocukların çizimleri ve mektupları, ABD’nin en büyük kentlerinden biri olan Los Angeles kentindeki bir sanat galerisinde sergilendi. Böylesi bir sergi çok ender görülse de pek duyulmadı, ilgi toplamadı. Bunda elbette ki, büyük medya kuruluşlarının barıştan çok savaşa hizmet etmeleri önemli bir rol oynadı. Sonuçta, bu sergiden daha çok Koreliler ve Kore kökenliler ile barış için çalışan kişiler haberdar oldu.
Sergi iki açıdan çok önemliydi. Birincisi, sergi birleştirici bir anlayışla tüm Koreli çocukların çizimlerini içeriyordu. Kore Yarımadası çok uzun zamandır ikiye bölünmüş durumda olduğu için serginin hem Kuzey, hem de Güney Koreli çocukların çizimlerini bir araya getirmesi çok değerliydi. Öte yandan sergide, Japonya ve başka yerlerde yaşayan Kore kökenli çocukların çizimleri de bulunuyordu.
Serginin önemli olmasının diğer nedeni, ABD’de........
© Evrensel
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
