Bir yerel seçimleri geride bıraktık, ancak tartışmaları henüz bitmiş değil. AKP kaybettiği belediyeleri antidemokratik biçimde, hile-hurda ile geri almaya çalışırken, tepkilerin yükseldiği yerlerde; Van örneğinde olduğu gibi hiç beklemediği bir direnişle karşılaştı. Ancak tepkilerin o kadar yüksek olmadığı birçok yerde de, AKP’nin emri ile hareket eden seçim kurulları seçimlerin yenilenmesi kararları verdi, bölgede birçok il ve ilçelerde de taşıma oylarıyla sonuç AKP hanesine başkanlık olarak yazıldı.

Özellikle taşıma oyları çok tartışıldı; Şırnak’ta taşımalı seçmene tepki gösteren yaşlı amca, Süleyman Salğucak’ın, “Konuş! Sen nerelisin” diye seslenmesi gündem oldu. Sonrasında Mezopotamya Ajansına verdiği demeçte halkın iradesini çaldıklarını anlattı; “Kayyumdan beter” dedi Salğucak… Taşımalı seçmen sadece Şırnak’ta değil, bölgenin birçok il ve ilçesinde yaşandı.

Örneğin Batman’ın Gercüş ilçesinde de taşımalı seçmene tepki gösteren DEM Parti Adayı Yılmaz Suphi Aslan; “AKP’li aday 600 seçmen taşıyarak, ‘Haritada Gercüş’ün yerini gösteremeyecek kişiler, ilçemizin kaderini belirleyemez” diye yükseltti sesini.

Taşımalı oy kullanma ve artan tepkiler 2003 yılında Ankara’ya, Gökçek dönemine götürdü beni. İ. Melih Gökçek’in Ankara Büyükşehir Belediyesi başkanlığının ikinci dönemi, ancak henüz “Ankara’yı parsel parsel sattığının” dile getirilmediği, Ankapark’ın ve ucube dinozor heykellerinin gündemde olmadığı bir dönem… Gökçek Kızılay’ı yaya trafiğine kapattı. Bakanlıklardan Sıhhıye’ye kadar ucube beton bloklar ve cam bariyerlerle yayaların önü kesilip, Kızılay adeta otobana çevrildi. Geçiş için insanlar alt-üst geçitlere, metroya yönlendirildi; engelliler, yaşlılar, bebekli kadınlar düşünülmeden. Birçok metro girişinde ne yürüyen merdiven ne de asansör vardı...

Bu, “Ben yaptım oldu” anlayışına karşı emek ve meslek örgütleri Ankaram adı ile bir platform oluşturup, mücadele yürüttü. Kızılay esnafı da destek verip, Kızılay’ın yeniden yaya trafiğine açılmasını istedi.

Gökçek de........

© Evrensel