“Her ölüm erken ölümdür” der bir şiirinde Cemal Süreya. İnsanlığın gelişmesine katkı sağlayan, yeni ufuklar açan, ilkeli duruşlarından ödün vermeyen bilim ve düşün insanlarının, yazar, çizer ve sanatçıların ölümleri de hep erken değil midir? Bilimin ışığında toplumu aydınlatmaya uğraşan bir avuç yüz akı insanımız da kayıp gidiveriyor yoksul dünyamızdan. Geriye kalan mı? Daha iyi bir yaşamı düşlemekten yoksun, bencil, bireyci, açgözlü insanların oluşturduğu bir toplumdur şimdilerde elde kalan.

İnsan belli bir yaş dilimine vardığında sıkça anılar üşüşür belleğine. Toplumdan, değerlerimizden söz açtığımda, şimdi sonsuzlukta bıraktığımız kimi bilge kişiler gelir takılır aklıma. İşte bunlardan biridir Serol Teber de (1938-2004). Uzman bir ruh hekimidir ve yazardır. Yurt dışında ve Türkiye’deki çalışmalarında kendini salt mesleği ile kısıtlamadı; daha bilgili, daha mutlu bir insanlık için neler yapılabileceğini araştırdı. Sömürülen, ezilen insanların yanında oldu. Onlarca kitap yazdı. Dergilerde, gazetelerde yazılarıyla geniş bir okur kitlesine ulaşmaya........

© Evrensel