Geçtiğimiz hafta sonu İsrail’le ticari ilişkilerin kesilmesi için ‘Filistin İçin Bin Genç’ İnisiyatifinin İstanbul İstiklal’de yapmak istediği eyleme yapılan sert müdahale tartışılmaya devam ediyor. Aralarında türbanlı kadınların da yer aldığı eylemcilere şiddet uygulayan polis onlarca kişiyi de ters kelepçe takarak gözaltına almıştı. İktidar ve medyası “provokatörlük” ile suçladığı eylemcileri ‘FETÖ’cü ve hatta MOSSAD ajanı ilan etti. İktidar medyasının MOSSAD ajanlığı ile suçladığı türbanlı genç kadınlardan Evra ve Beyza Akyüz’ün 2010’da Mavi Marmara Vapuru’nda İsrail tarafından katledilen Cengiz Akyüz’üz kızları çıkmasıyla aslında suç üstünde yakalanan Erdoğan iktidarı oldu.

‘One Minute’ ve ‘Mavi Marmara olayından İsrail’le ticari ilişkileri protesto edenlere ters kelepçe takılmasına kadar yaşanan gelişmeler, iktidarın Filistin davası ve İsrail’le ilişkiler konusunda nereden nereye geldiğini de çarpıcı bir biçimde ortaya koyuyor.

Erdoğan iktidarının ‘stratejik derinlik’ adı altında yeni Osmanlıcı politikalara yöneldiği ve yayılmacı emeller doğrultusunda Ortadoğu’da daha etkin bir pozisyon almaya çalıştığı dönemlerde Erdoğan’ın 2009’daki Davos zirvesinde İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres’e söylediği “Siz öldürmeyi çok iyi bilirsiniz” sözleri büyük bir etki yaratmıştı. Bu sözleri Erdoğan’ı Filistin ve Arap coğrafyasında posterleri taşınan bir lider haline getirmişti -ki, bu ABD’deki Obama yönetiminin de o dönem Türkiye’ye biçtiği bölgesel pozisyon ve rollerle uyumlu bir durumdu.

2010’da İHH’nın (İnsani Yardım Vakfı) abluka altındaki Gazze’ye insani yardım gönderme amacıyla bir filo oluşturması da böylesi bir siyasal iklimde ve iktidarın desteğinde gerçekleşti. Zaten Erdoğan da 2014’te “Mavi Marmara’ya izni biz verdik” diyerek iktidarın bu süreçteki rolünü kabul ediyordu. İsrail’in Gazze’ye gönderilen yardım filosuna düzenlediği saldırıda Mavi Marmara vapurundaki 10 kişi yaşamını yitirmiş ve bu olay ‘Mavi Marmara olayı’ olarak tarihe geçmişti.

Bu dönemde tıpkı bugünlerde olduğu gibi İsrail’le siyasi ilişkiler askıya alınsa da ticari ve askeri anlaşmalar kesintisiz bir biçimde devam etmişti.

Ancak 2011’de önce Libya ve sonra da Suriye savaşında üstlendiği rol, Erdoğan iktidarının bölgedeki imajının giderek tersine döneceği bir sürecin önünü açmıştı. Çünkü Erdoğan iktidarının ABD ve Batılı emperyalistlerin desteğinde, öncülüğünde........

© Evrensel