Yedi yıl önce, yönetmenler DK Welchman ve Hugh Welchman, Vincent Van Gogh’un bir tür biyografisi olan Loving Vincent‘ı (2017) bizlere sunmuşlardı. Filmin en büyük yeniliği rotoskop tekniğinde ilginç bir değişiklik olmasıydı: Her kare ünlü ressamın tablolarından yola çıkılarak elle yağlı boya ile boyanmıştı. Aynı yapımcılar bu etkileyici yöntemiThe Peasants’ta (2023) geri getiriyorlar. DK ve Hugh Welchman bir kez daha tüm sahneleri gerçek mekânlarda ve profesyonel oyuncularla çekmiş ve ardından Polonya, Litvanya, Sırbistan ve Ukrayna’dan sanatçıları tüm görüntüleri elle boyamaları için görevlendiriyor. Çalışmalarında çağdaş Reymont ressamlarından esinlenerek yağlı boya tablolarından oluşan bir seçkiyi sergiliyorlar.
Aynı adlı Polonya edebiyat klasiğinden uyarlanan hikâye, 19. yüzyılın sonlarında genç bir köylü kızı olan Jagna’nın (Kamila Urzedowska) hayatındaki bir yılı anlatıyor. Jagna’nın kendini köyün en zengin çiftçisinin, en büyük oğlunun ve diğer topluluk liderlerinin çatışan arzuları arasında bulduğundaki direnişi, onu çevresindeki toplulukla trajik bir çarpışma rotasına sürükler. Jagna, maço bir çevrenin ortasında özgürlüğü için savaşmaktadır. Antek (Robert Gulaczyk) adında evli bir adama aşıktır ve bu yüzden etrafındaki toplum tarafından şiddetle yargılanmaktadır. Antek’in babası Maciej (Miroslaw Baka) ile evlenmeye zorlandığında her şey karmaşıklaşır. Onun asi ruhu, giderek daha da saldırganlaşan köy halkıyla arasındaki gerilimi artırır. Orijinal roman, hikâyenin geçtiği yılın her mevsimi için bir cilt olmak üzere beş yıllık bir süre içinde yazılmış dört cilde bölünmüştür. Bu kadar çok karakter içeren epik anlatılar genellikle uzunca bir süreyi kapsayarak anlatılır. The Peasants da süre olarak uzun bir film olsa da bunun başarılı örneklerinden biri olarak yorumlanabilir. Filmde uzunca bir süre Jagna’nın ötesinde hiçbir karakterle empati kuramıyor ya da onu tanımıyoruz: Motivasyonlar, entrikalar, aşklar ve kırgınlıklar aniden ortaya çıkıyor ve hikâyenin tonunda bir kırılıma gidiliyor.
The Peasants, yerel gelenek ve göreneklerin harika bir tasvirini sunarak, izleyicilere, kadınlara yönelik cinsel şiddet gibi daha çirkin yönlerini görmezden gelmeden, dönemin kırsal toplumuna derinlemesine bir perspektif sunuyor. Ana karakter Jagna bölüm bölüm fiziğinden faydalanıyor olsa da; aynı zamanda, özellikle de etrafında onu koruyacak biri olmadığında, diğer kadınların taciz ve kıskançlıklarının kurbanı oluyor. Bazıları onu melek gibi bir varlık olarak görürken, diğerleri bir “femme fatale” olarak görüyor. Başlangıçta, Hanka (Sonia Mietelica) ile evli olan Antek’e aşık. Ancak daha sonra bu durum biraz sürüncemede bırakılıyor. Kamila Urzędowska, Jagna karakterindeki zarafet ve belli bir mistisizm ile diğer kahramanlarla tezat oluşturuyor. Jagna’yı anlamada ve onunla duygusal bağ kurmada en büyük desteği besteci Łukasz LUC Roskowski’nin çalışmalarında buluyoruz. Filmin geleneksel şarkı ve melodilerden esinlenen müziği, tüm karakterlerin duygusal manzarasını temsil ediyor. Görünüşe göre, bazı kadınların sadece “duyulmaya” ihtiyacı var.
Filmde niyetleri bulanık olan pek çok tema ve sekans bulunuyor. Örneğin, bir noktada köylülerin topraklarını korumak için verdikleri mücadele gösteriliyor. Ancak bu kısa bir sahneyle geçiştiriliyor ve işgalcilerle yüzleştikleri sahne olay örgüsüne katkıda bulunmak yerine onu kesintiye uğratıyor gibi görünüyor. İnsanları ve yaşam biçimlerini anlamadaki başarısızlık, Jagna’yı kötü ve yargılayıcı bir kitlenin merhametine kalmış basit bir kurban olarak bırakıyor ve bu da karakterin özüyle tutarsız hâle geliyor.
Filmin sinematiği başarılı kabul edilebilir. Her çekim hem tekniğin hem de Polonya kırsalının güzelliğini yakalıyor. Loving Vincent‘ta bu metodun niyeti seyirci için daha açıkken, burada bizi 1800’lerin köy yaşamına götürmek için kullanılıyor. Ancak, böylesine acımasız bir hikâyeyi anlatmak için güzel tablolar kullanmak, içinden çıkılması imkânsız bir çelişki yaratıyor. Çekici görüntüler, gösterilen yaşam tarzını bir ölçüde romantikleştirirken; aynı zamanda izleyici ile Jagna’nın duygusal acısı arasına bir bariyer koyuyor. Resimler çok güzel ve kendilerini bu hikâyeyi yağlı boya ile hayata geçirmeye adayan yüzden fazla animatörün çalışmaları takdire şayan. Bununla birlikte, film yapımcıları kaynaktan en iyi şekilde yararlanamıyorlar. Filmin neredeyse tamamı doğrusal ve geleneksel bir şekilde anlatılıyor ki bu da bize filmin animasyon olduğunu bile unutturuyor. Filmin sonlarına doğru, sadece bu tarzla mümkün olan geçişler ve kurgularla daha fazla oynanıyor; ama genel olarak böylesine eşsiz bir animasyondan bu kadar az yararlanılması biraz hayal kırıklığı.
Genç Polonya Hareketi’ne, Józef Chełmoński, Ferdynand Ruszczyc ve Leon Wyczółkowski gibi sanatçıların eserlerine vurgu yaparak, 19. yüzyıl realist ve pre-empresyonist halk resimlerinden esinlenen The Peasants, ilk olarak prodüksiyonu halihazırda devam eden oyuncularla birlikte çekilmiş, ardından her karesi ayrı bir yağlı boya tablo olarak boyanarak hazırlanmıştır. Bu yönüyle The Peasants son derece özgün bir teknikle görsel olarak dikkat çekici bir yapım olarak öne çıkıyor ve Polonya’da büyük önem taşıyan bir hikâyeyi dünyanın geri kalanına aktarıyor. DK Welchman ve Hugh Welchman, anlatısal açıdan önceki işlerine göre daha kaotik, ancak her zaman karşılığını vermese de hırsları alkışlanacak bir filmle karşımıza çıkıyorlar.
The post Yağlı Boya ile Kıskançlığın Portresi: The Peasants (2023) appeared first on Fil'm Hafızası.
Yağlı Boya ile Kıskançlığın Portresi: The Peasants (2023)
4
0
01.04.2024
Yedi yıl önce, yönetmenler DK Welchman ve Hugh Welchman, Vincent Van Gogh’un bir tür biyografisi olan Loving Vincent‘ı (2017) bizlere sunmuşlardı. Filmin en büyük yeniliği rotoskop tekniğinde ilginç bir değişiklik olmasıydı: Her kare ünlü ressamın tablolarından yola çıkılarak elle yağlı boya ile boyanmıştı. Aynı yapımcılar bu etkileyici yöntemiThe Peasants’ta (2023) geri getiriyorlar. DK ve Hugh Welchman bir kez daha tüm sahneleri gerçek mekânlarda ve profesyonel oyuncularla çekmiş ve ardından Polonya, Litvanya, Sırbistan ve Ukrayna’dan sanatçıları tüm görüntüleri elle boyamaları için görevlendiriyor. Çalışmalarında çağdaş Reymont ressamlarından esinlenerek yağlı boya tablolarından oluşan bir seçkiyi sergiliyorlar.
Aynı adlı Polonya edebiyat klasiğinden uyarlanan hikâye, 19. yüzyılın sonlarında genç bir köylü kızı olan Jagna’nın (Kamila Urzedowska) hayatındaki bir yılı anlatıyor. Jagna’nın kendini köyün en zengin çiftçisinin, en büyük oğlunun ve diğer topluluk liderlerinin çatışan arzuları arasında bulduğundaki direnişi, onu çevresindeki toplulukla trajik bir çarpışma rotasına sürükler. Jagna, maço bir çevrenin ortasında özgürlüğü için savaşmaktadır. Antek (Robert Gulaczyk) adında evli bir adama aşıktır ve bu yüzden etrafındaki toplum tarafından şiddetle yargılanmaktadır. Antek’in babası Maciej (Miroslaw Baka) ile evlenmeye zorlandığında her şey karmaşıklaşır. Onun asi ruhu, giderek daha da saldırganlaşan köy halkıyla arasındaki gerilimi artırır. Orijinal roman, hikâyenin geçtiği yılın her mevsimi için bir cilt olmak üzere beş yıllık bir süre içinde yazılmış dört cilde bölünmüştür. Bu kadar çok karakter içeren epik anlatılar genellikle uzunca bir süreyi kapsayarak anlatılır. The Peasants da süre olarak uzun bir film olsa da bunun başarılı örneklerinden biri olarak yorumlanabilir. Filmde uzunca........
© Film Hafızası
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Ali Fathollah-Nejad
Rami G Khouri
