Σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του, και έφυγε από το παιχνίδι χωρίς να πάρει ότι του άξιζε βάση απόδοσης. Για να κερδίσεις όμως πρέπει όχι μόνο να μην φας γκολ, αλλά και να βάλεις. Όταν λοιπόν χάνεις τόσες κλασσικές ευκαιρίες και μάλιστα εκτός έδρας, η πόρνη τιμωρεί. Με συνέπεια η συνέχεια των πλέϊ οφ να γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Παρ΄ όλα αυτά είδαμε ένα μέρος του Ολυμπιακού που ονειρευόμαστε. Έναν Ολυμπιακό αγωνιστικά κυρίαρχο, παρ΄ όλες τις δεδομένες «ατέλειες» σε κομβικές θέσεις της 11άδας.

Το είχα γράψει και πριν το ματς. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος πρέπει να «χτίσουμε» πάνω στον κορμό που βλέπουμε να διαμορφώνεται και μας αρέσει. Για να γίνει αυτό η λογική λέει βάση της εικόνας που βλέπουμε ότι θα πρέπει να αποκτηθούν οι Όρτα (έστω και αν απουσίαζε) και Ποντένσε, και να βρεθεί η χρυσή τομή για τον Κάρμο και να γίνει μεταγραφή ενός ακόμη ανάλογης αξίας στόπερ.

Το βασικό όμως είναι όχι μόνο η παραμονή του Μεντιλίμπαρ, αλλά κυρίως να ενισχυθεί η ομάδα με τους παίχτες που θα ζητήσει, και να αποχωρήσουν οι παίχτες που δεν του κάνουν, χωρίς καμία «έκπτωση». Τα δείγματα γραφής μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είναι απροσδόκητα καλά, αν αναλογιστούμε κάτω από ποιες συνθήκες ανέλαβε, τι βλέπαμε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων μέσα στο γήπεδο και τι βλέπουμε τώρα.

Διανάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.

Γράφει ο Αλέκος Αδαμαντόπουλος...

Ο Αλέκος Αδαμαντόπουλος για την κυριαρχία του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού και τους... απέναντι.

Τα αθλήματα διαφορετικά, το σήμα στο στήθος και οι στόχοι ίδιοι. Γράφει ο Αλέκος Αδαμαντόπουλος.