'Kızılcık Şerbeti' ve ardından 'Kızıl Goncalar' dizileri ile televizyon ekranında daha önce pek görmediğimiz dindar karakterleri, dindarların hayatına dair temsilleri izlemeye başladık. Bu dizilerde anlatılan hikayeler toplumdaki fay hatlarından birini, muhafazakar-seküler çatışmasını ekrana taşıdı. Bu dizilerin hikayelerine bakarak ve bu dizileri tartışanların neler söylediğini takip ederek muhafazakar veya seküler dünyanın kodlarıyla ilgili çokça şey söylenebilir. Bugün bu dizileri kimin izlediğini, televizyon ekranı karşısında izleyicinin nasıl dağıldığını konuşalım.

Türkiye için yılın kelimesi ne olmalı diye bana sorulsaydı ‘kutuplaşma’ derdim. 2023 yılına özel olarak kriz, afet, seçim kelimeleri de yarışabilirdi ama kutuplaşma sadece son bir yılın değil, birkaç yılımızın nasıl geçtiğinin, toplumun dönüşümünün özeti gibi. Bu kavram akademik dünyada da gazete yazılarında da sıkça karşımıza çıkıyor. Toplumun bir karpuz gibi ikiye yarıldığını, sadece seçim dönemlerinde sandığa giderken değil, gündelik hayatta da bu yarılmanın sonucu olarak çeşitli davranışlar geliştirildiğini pek çok araştırma bize söylüyor. Farklı siyasi partilere oy verenlerin birbirleriyle komşu olmak istemedikleri bir toplumda kutuplaşmadan daha umutsuzluk veren pek az şey vardır. Kutuplaşmanın pek çok cephesi olsa da bu cephelerden birini muhafazakarlar ve sekülerler olarak tanımlamak ne kadar doğru diye sormak isterim. Türkiye toplumunun hep muhafazakar bir toplum olduğunu düşünürsek bu ayrımda karşı karşıya gelenler gerçekten bu ikisi mi?

Toplumdaki farklılıkları anlamak için pek çok sınıflandırma yapılıyor. Sosyal bilimciler toplumu anlamak için kadınlar, erkekler, üniversite öğrencileri, kentlerde yaşayanlar, eğitim düzeyleri, ekonomik gelirleri, laikler, endişeli modernler, yeni orta sınıf, işçiler, modern muhafazakarlar gibi (bir başka deyişle toplumsal cinsiyet, ideoloji, inanç, gelir, eğitim) pek çok sınıflandırıcı kavram üretiyorlar. Bu kavramlar belli dönemlerde çok........

© Gazete Duvar