“Galatasaray’ın saha içinde en iyi yapabildiği şey nedir?” sorusuna verilebilecek cevap, geçen sezondan bu yana aynı; şiddetli bir karşı pres ve direkt hücum. Buna karşın en çok zorlandığı şeyin ne olduğu da geçen sezondan bu yana aynı; rakip yarı sahaya yerleşerek hücum etmek zorunda olduğu maçlarda derin savunmaları aşmak.

Bu yüzden Süper Lig’deki birçok takım gibi Hatayspor’un da Galatasaray’a karşı yapması gereken belliydi; Galatasaray’ın presine yakalanmamak için geriden oyun kurmayı reddetmek ve üretkenliklerini aşağıya çekmek için Galatasaray’ı derinde sıkı bir şekilde karşılamak. Volkan Demirel dün akşam ikisini de takımına mükemmele yakın bir şekilde uygulatmayı başardı.

Fenerbahçe deplasmanında takımını ilk defa üçlü savunmayla sahaya çıkaran ve sarı-lacivertlileri yine derinde 5-4-1 şeklinde karşılamaya çalışan Demirel’in o denemesi ne kadar kötü bir fikirse, dün akşam Galatasaray’ı 6-3-1 ile derinde karşılamaları o kadar mantıklıydı. Zira Fenerbahçe geriye yaslanan rakiplere karşı çözümleri olan, buna karşın kendilerine karşı önde basıldığında sorun yaşayabilen bir takım. Galatasaray ise tam tersi, kapalı savunmalara karşı üretkenlik sorunu yaşayan, ama alan bulduğunda etkili olabilen bir takım. Başka bir deyişle Hatayspor, Galatasaray’a ligde en ters gelebilecek rakiplerden biriydi. Nitekim öyle oldu.

Elbette Galatasaray’ın kendilerinin karşısına iki Bayern Münih maçının fiziksel ve zihinsel yorgunluğuyla çıkacağını da biliyordu Demirel. Aynı zamanda bunun avantajını da çok iyi kullandı. Okan Buruk’un Münih’teki ilk 11’inden yalnızca iki oyuncuyu değiştirmeyi tercih etmesi de bu anlamda Hatayspor’un işine yaradı.

Bu iki değişiklikten biri sol bek Angelino’nun yerine Kâzımcan........

© Gazete Duvar