Kadınların, cinsiyetler arasındaki üstünlüğü yavaş yavaş ele geçirdiği yazı dizimizde, önceki haftalarda, Eski Taş Çağı boyunca, erkeklerin avcılık sayesinde toplam besinin yüzde 20’sini elde ettiğini; geri kalan yüzde 80’in ise toplayıcılık ile kadınların hanesine yazılan bir başarı olduğunu konuşmuştuk. Bunlarla beraber, toplayıcılık faaliyeti, dil oluşumunda “sözcük dağarcığını” yani kelime haznesini geliştirirken; bir dili yaratan asıl unsurun, yani sözdizimi ve cümle kuruluşunun, erkeklerin avcılık faaliyeti sayesinde geliştiğinden bahsetmiştik. Üstüne de dil eşittir kültür olduğu için kültürün yaratıcısının da erkekler olduğunun altını çizmiştik. Durum, baş başa gidiyor sanki değil mi?

Öyleyse, diğer olan biten şeylere bir göz atmak için – istemesek de – kadınların arayı hızlıca açtığı Eski Taş Çağı’na geri dönelim.

İnsan türü, diğer tüm canlılar gibi üç temel dertle baş etmek zorundadır. Bunlardan ilki, kolayca tahmin edebileceğiniz gibi “beslenmedir”. Bugün dahi “boğaz derdi” başımızın belası olmaya devam ediyor değil mi? Eh önceki yazılarda, mağara insanlarının bu derdi nasıl çözdüğünden bahsettik zaten, o yüzden hızla devam edelim.

İkinci derdimiz “barınmadır”. İlkel atalarımız, bu sorunu birkaç farklı yöntemle aşar. Hepinizin bildiği üzere mağaralar, doğal birer barınak olarak hem insanlara hem de başta ayı olmak üzere bir çok yırtıcıya ev sahipliği yapar. Yine, kaya sığınakları da aynı mağaralar gibi bir çok canlının doğal evidir. Bunlarla birlikte, insanlar, gelişen zekaları ve becerileri sayesinde, besin ve hammadde kaynaklarına yakın yerlerde, bugün “açık hava yerleşimi” olarak adlandırdığımız geçici barınaklar kurmuşlardır. Eh, bu dert de çözülmüş gitmiş madem biz yolumuza devam edelim.

Üçüncüsü ise dertlerin en beteri. Bildiniz, üreme. Şu........

© Gazete Duvar