Geçtiğimiz hafta, akran ülkelerin paralarıyla karşılaştırıldığında TL’nin reel olarak en çok değer kazanan para birimi olduğunu gösteren bir uluslararası finans kurumu raporu yayınlandı. Bu bir sürpriz değil, zaten ekonomi yönetiminden farklı yetkililer ve bizzat Mehmet Şimşek, enflasyonu esas olarak TL’nin değersizleşmesini önleyerek düşüreceklerini belirtilmişti. Zaten faiz artışlarının işlevlerinden biri de bu olarak görülüyor. Son olarak Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, geçtiğimiz günlerde TL’nin değer kaybettiği sürecin geride kaldığını açıkladı.

Ne oldu da TL değersizleşti, değersiz TL neden sorunlara çare olamadı ve ne oldu da öncekinin tam tersi bir uygulama, yani TL’nin reel olarak değerlenmesi seçeneği, mevcut sorunlara bir çözüm olarak ortaya çıktı soruları, kamusal olarak tartışılmaya muhtaç halde. Daha önceki pek çok yazıda olduğu gibi, bu sorular için de 2000’lerden bu yana olan dönemi kısaca gözden geçirmemiz gerekiyor.

TL’deki değersizleşme 2013 sonrasında daha görünür oldu. Bunun nedeni, iktidar çevrelerinin belirttiği gibi Gezi Parkı protestoları değildi. ABD merkez bankası Fed’in para politikalarını nasıl yürüteceği ile ilgili Mayıs 2013’te yaptığı açıklamaydı. Buna göre Fed öncelikle miktarsal genişleme yani bol para dönemini aşamalı olarak sonlandıracağını, sonrasında da faiz artışlarına başlayacağını ilan etti. Dolayısıyla, Türkiye ile ilgili olmayan dış gelişmeler sonucunda, Türkiye gibi ülkelere gelen fonlarda ve sermaye akımlarında yavaşlama eğilimi başladı.

Sermaye akımları, 2002-2013 arası dönemde kurulan büyüme koalisyonunun temeliydi. Zira bu dönemde ekonomik büyüme büyük ölçüde iç talep büyümesinden sağlandı ve borç çekişli olarak........

© Gazete Duvar