Yerel seçimler sonrasında yapılan iç ve dış muhasebeler, AKP’nin yaratılan “Çelik Kubbe” imajının çok da gerçekçi olmadığını gösterdi. “Tencere” metaforunu dahi boşa düşüren büyük güç, üstelik bir yerel seçim başarısızlığı ile tartışılır hâle geldi. Oysa AKP, Türkiye’deki koalisyon hükümetlerinin hükmedemez hâle geldiği, ekonomik çöküşün yaşandığı, 1999 Depremi’nin yaralarının sarılamadığı bir kriz döneminde ülke siyasetinin mümbit alanı olan merkezde konumlanarak çok da sürpriz olmayan bir şekilde doldurduğu boşlukta zuhur etmiş bir siyasi partiydi. DP, AP, ANAP ve DYP gibi aynı ontolojik köklerden ve toplum vasatından beslenen benzerleri gibi de düşüşe geçti.

Elbette Tayyip Erdoğan’sız bir AKP değerlendirmesi yapılamaz. Zira partinin gücünün Erdoğan’ın cisminde mündemiç olduğu herkesin üstünde mutabık kalacağı bir realitedir. Lakin; bu kadar uzun iktidar deneyimine rağmen CHP’nin karşısında liderinden azade bir kurumsal güce dönüşememiştir. Yine de partinin geleceği meselesine mütereddit yaklaşmak gerekir. Çünkü devletle olan bütünleşmesi veya bizzat parti devletine dönüşmüş olması Erdoğan sonrasındaki süreçte bir devamlılık ihtimalini de beraberinde getirmektedir.

Geçtiğimiz günlerde Serbestiyet’ten Hilal Köylü’ye konuşan Hüseyin Çelik’e göre AKP, bir kadro hareketiydi. “Kadro”yu bir liyakat mekanizması veya ideolojiler üstü bir olgu........

© Gazete Pencere