Η αλήθεια είναι πως αν το έβλεπε κανείς ψυχρά, όταν έγινε η κλήρωση των ομίλων, τι θα φάνταζε ως πιο πιθανό σενάριο στην τέταρτη αγωνιστική; Ήττες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού σε Γαλλία και Αγγλία, αντίστοιχα, μάχη της ΑΕΚ για ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι στη Μαρσέιγ και τελικός δεύτερης θέσης για τον ΠΑΟΚ κόντρα στην Αμπερντίν. Για να είμαστε και ειλικρινείς δηλαδή. Ωστόσο, η μέχρι στιγμής ευρωπαϊκή παρουσία των τεσσάρων εκπροσώπων μας ήταν αυτή που μας έκανε να ευελπιστούμε για κάτι καλύτερο. Αυτό δεν ήρθε και μας... χάλασε. Άσχετα αν για πρώτη φορά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχουμε τέσσερις ομάδες στα νοκ-άουτ της επόμενης άνοιξης. Να φορέσουν... κοντομάνικα, που λέγαμε και πιο παλιά.

Το μεγαλύτερο «πρέπει» της χθεσινής ημέρας υπήρχε στην Τούμπα. Ανοίγω παρένθεση και εξηγούμαι από την αρχή. Δεν αλλάζει ΤΙΠΟΤΑ βαθμολογικά για τον ΠΑΟΚ, μετά την ισοπαλία με την Αμπερντίν. Ακόμα και να κέρδιζε, στην επόμενη αγωνιστική ήθελε αποτέλεσμα στην έδρα της Αϊντραχτ Φρανκφούρτης για να πάρει την πρωτιά. Ίσα-ίσα που χθες πήρε και μαθηματικά το εισιτήριο για τα νοκ-άουτ του Europa Conference League. Και αυτό από μόνο του αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Κλείνει η παρένθεση. Ωστόσο, μετά το 3/3 στον όμιλο, ο «δικέφαλος του Βορρά» ήταν φαβορί μέσα στο γήπεδό του για νίκη (και βαθμούς στην Ελλάδα) απέναντι στους Σκωτσέζους. Σε κανένα άλλο ματς μέχρι χθες – παρά το 3/3 – η ομάδα του Λουτσέσκου δεν ήταν φαβορί για τη νίκη. Ούτε στα εκτός έδρας με Ελσίνκι και Αμπερντίν, ούτε στο εντός με την Αϊντραχτ. Το χθεσινό ήταν το πρώτο. Και δεν κατάφερε να το πάρει. Άσχετα – ξαναλέω – που ο μεγάλος στόχος ήταν άλλος και αυτός επετεύχθη.