Στο σύγχρονο μπάσκετ, το λεγόμενο physicality είναι από τα βασικά κριτήρια εξέλιξης ενός αγώνα, είναι επίσης το στοιχείο που χαρακτηρίζει (και) τον φετινό Άρη και φυσικά δεν αποτελεί αγωνιστικό μοντέλο που «ανακάλυψε» ο Γιάννης Καστρίτης αλλά υιοθέτησε μέσα από παραδείγματα ομάδων με επιτυχία στο κορυφαίο διασυλλογικό επίπεδο.

Το μπάσκετ άλλαξε άρδην στα τελευταία χρόνια λόγω των χαρακτηριστικών των παικτών, γιατί επίσης η διαιτησία (σε κορυφαίο επίπεδο) διαφοροποίησε τα κριτήριά της εμφανιζόμενη πιο ελαστική στις εκατοντάδες επαφές που λαμβάνουν χώρα σ’ ένα παιχνίδι αποφεύγοντας τις άσκοπες διακοπές και επιβάλλοντας με έμμεσο τρόπο το physicality που ανέφερα παραπάνω.

Υπό αυτές τις συνθήκες, αυτομάτως είδαν το άθλημα διαφορετικά αρκετοί εκ των κορυφαίων προπονητών δίχως αυτό να σημαίνει ότι ξαφνικά εμφανίστηκαν… προπονητικές μετενσαρκώσεις του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ή αναβίωσε το μοντέλο της Λιμόζ. Στο κορυφαίο επίπεδο του μπάσκετ, όλες οι ομάδες εφαρμόζουν το μοντέλο των πολλών επαφών το οποίο υποστηρίζουν μέσα από μεγάλα ρόστερ αλλά και παικτών που μπορούν να το υπηρετήσουν.

Ο Άρης δεν πράττει τίποτε διαφορετικό κι ας εμφανίζεται ως ομάδα που παίζει (μπασκετικό) ξύλο λες και οι αντίπαλοί του, τον κερνούν σοκολατάκια. Είναι μια ομάδα η οποία εφαρμόζει........

© gazzetta