Η αλήθεια είναι ότι έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές πως θα ήταν τα πράγματα στο ρεπορτάζ του Άρη, αλλά και πόσο πιο εύκολη θα ήταν η δουλειά μας, αν ο Άρης είχε την αντιμετώπιση από την διαιτησία που έχουν οι άλλες μεγάλες ομάδες. Αυτό που γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία…ευτελισμού της επικοινωνίας. Θα μου πει κάποιος και σωστά ότι πρόκειται για ανώνυμες εταιρίες. Η κάθε μία προσπαθεί να εξυπηρετήσει με κάθε μέσο και τρόπο τα συμφέροντά της και προφανέστατα μέσα σε αυτά τα μέσα είναι και τα μέσα ενημέρωσης.

Στο ποδόσφαιρο προφανώς και το ζούσαμε και το ζούμε πάρα πολύ έντονα. Μετά από κάθε αγωνιστική ο καθένας γράφει και λέει τα δικά του. Σας έχω σημειώσει και άλλη φορά ότι με χαροποιεί το γεγονός ότι και στην δεύτερη μου θητεία στο gazzetta.gr τουλάχιστον μέχρι τώρα οι παραινέσεις από την διευθυντική ομάδα του site έχουν να κάνουν μόνο με την δημοσιογραφική δεοντολογία και τον επαγγελματισμό που οφείλω να επιδεικνύω ως αρθρογράφος. Δυστυχώς μετά από 27 χρόνια στον χώρο δεν μπορώ να το πω το ίδιο για όλους όσους συνεργάστηκα και προφανέστατα δεν είμαι ο μόνος που άκουγε μην πεις για αυτόν, μην γράψεις για τον άλλον κτλ. Κάποιοι το δέχονται, κάποιοι το γουστάρουν, προσωπικά παίρνω το καπελάκι μου και οδεύω για άλλες πολιτείες.

Το θέμα μας φυσικά δεν είναι το τι γράφει κάποιος συνάδελφος με ή χωρίς εισαγωγικά. Όλοι όσοι δημοσιολογούν ή δημοσιογραφούν κρίνονται από τον κόσμο όπως και ο υπογράφων. Το θέμα είναι πώς έχει περάσει η νοοτροπία ότι θα κάνω το άσπρο μαύρο και όχι μόνο δεν θα νιώθω εκτεθειμένος, αλλά και τα εύσημα θα πάρω και θα έχω κάνει «πολύ καλά» την δουλειά μου, αλλά και το κυριότερο θα επηρεάσω την κοινή γνώμη.

Σε μία εποχή που αυτό πλέον συμβαίνει με κάθε λογής… social media, με μία ανάρτηση από το κάθε… τρολ, η ανάγκη να πάρει και........

© gazzetta