Αποστολή, εξετελέσθη! Ο Παναθηναϊκός AKTOR έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και πήρε τα τέσσερα ματς που είχε «κυκλώσει» μετά την ήττα στη Βαρκελώνη. Άλμπα εκτός, Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια εντός. Έκανε το 4/4 που τον «γεμίζει» με περίσσια αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας και πάει... παρακάτω.

Πλέον έχει μπροστά του ένα (πολύ) πιο δύσκολο «task» στα παιχνίδια που ακολουθούν. Ένα ακόμα «πακέτο» τριών αγώνων όπου θα κληθεί να μετρήσει τις δυνάμεις του. Να δει που πραγματικά βρίσκεται. Να αποδείξει ότι το καλό πρόσωπο που παρουσιάζει στα τελευταία παιχνίδια δεν πηγάζει μόνο μέσα από το ΟΑΚΑ, αλλά και ότι μπορεί να το δείξει και μακριά από αυτό.

Γιατί εάν και εφόσον υποθέσουμε ότι το παιχνίδι με την Άλμπα ήταν χαμηλής επικινδυνότητας και συγκαταλέγονταν στα «must win» εκτός έδρας, στα υπόλοιπα δύο με Φενέρ και Μπαρτσελόνα έφτανε να χάνει κατά τη διάρκεια των αγώνων και με 25+ πόντους διαφορά. Όπερ και σημαίνει ότι χρειάζεται ένα καλό ματς σε μια δύσκολη έδρα.

Αποδεικνύοντας παράλληλα όλους τους λόγους για τους οποίους θέλει να «κοιτάξει» ψηλά τη φετινή σεζόν στην Euroleague. Προσέξτε. Δεν λέω σώνει και καλά να κερδίσει, αλλά να να μην φτάσει στο σημείο να «κυνηγάει» το σκορ ώστε να μην υπάρχει στη συνέχεια γυρισμός. Άλλωστε έως και το τέλος του α' γύρου στα τέλη του Δεκεμβρίου, ο Παναθηναϊκός έχει να δώσει επτά ματς, εκ των οποίων τα πέντε εκτός και τα υπόλοιπα δύο στο ΟΑΚΑ. Και σίγουρα θα είναι ένα γερό «crash test» για την ομάδα.

Το σίγουρο είναι ότι μέσα στην σιγουριά του ΟΑΚΑ, οι «πράσινοι» παρουσιάζονται «σεληνιασμένοι» τον τελευταίο μήνα. Έχοντας ξεπεράσει το αρχικό σοκ του 1-2 από τις ήττες με Ολυμπιακό και Μακάμπι, μετράει τέσσερις σερί νίκες στην έδρα του και το κυριότερο; Παρουσιάζοντας βελτιωμένο πρόσωπο από παιχνίδι σε παιχνίδι. Παίζοντας ωραίο και επιθετικό μπάσκετ. Ικανοποιώντας τους φιλάθλους του, οι οποίοι φεύγουν τις τελευταίες εβδομάδες από το γήπεδο «γεμάτοι» από μπάσκετ.

Αλήθεια, πόσο καιρό είχε να το προσφέρει αυτό ο Παναθηναϊκός στους φιλάθλους του σε σταθερή βάση; Πόσο καιρό είχαν να ευχαριστηθούν και να απολαύσουν μπάσκετ; Πόσο καιρό είχαν να τραγουδήσουν όλοι μαζί, παίκτες και κόσμος, μετά από ένα παιχνίδι για την regular season της Euroleague και απέναντι σε έναν όχι τόσο εμπορικό αντίπαλο; Ρητορικά τα ερωτήματα. Όλα.

Προσωπικά δεν θυμάμαι τα τελευταία (πολλά) χρόνια τέτοια σύνδεση μεταξύ φιλάθλων και ομάδας. Εύκολα καταλαβαίνει κάποιος πόσο πολύ το ήθελαν και το είχαν ανάγκη. Από το συνονθύλευμα των τελευταίων χρόνων σε μια άκρως ποιοτική ομάδα που δεν διστάζει να βάλει τον πήχη ψηλά.

Σαν να «ξύπνησαν» από έναν εφιάλτη και να... τσιμπιούνται μεταξύ τους. Συμβαίνει αυτό; Το ζούμε; Μήπως είναι παραίσθηση; «Όνειρο ζω μην με ξυπνάτε» όπως έλεγε o ηθοποιός Μανώλης Μαυροματάκης σ' ένα (γνωστό) διαφημιστικό σλόγκαν της περασμένης 15ετίας.

Θα έρθουν και οι ήττες. Όπως και κάποιες άσχημες βραδιές. Και είναι απολύτως λογικό να συμβεί, έτσι; Απλά ο Παναθηναϊκός θέλει να μετατρέψει αυτά τα ματς σε κακές -και μόνο-παρενθέσεις. Γιατί κακά τα ψέματα. Μέχρι και πέρυσι, οι ήττες στην Euroleague ήταν η καθημερινότητα του Παναθηναϊκού και οι νίκες οι καλές... παρενθέσεις.

Αυτό αλλάζει... Και ξέρετε γιατί αλλάζει; Γιατι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (σ.σ. ναι, με κεφαλαία γράμματα) η ομάδα αποπνέει υγεία. Εντός και εκτός παρκέ. Μέσα και έξω από τα αποδυτήρια. Το «ένας για όλους και όλοι για έναν» αρχίζει να μπαίνει στο... πετσί των παικτών. Των πρωτοκλασάτων παικτών. Παρά τον μπασκετικό τους εγωισμό όλοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν και ένα βήμα πίσω και δύο βήματα πίσω κ.ο.κ.

Να, πάρτε παράδειγμα τον Ναν. Αν και προσπαθεί να πάρει ψυχολογία μέσα από το σκορ με αποτέλεσμα να τραβάει από τα μαλλιά μερικές προσπάθειες, θα γίνει και ομαδικός. Θα δει την πάσα. Όπως το έκανε σε δύο περιπτώσεις «πάρε-σούταρε and thank me later» μοιράζοντας ισάριθμες ασίστ. Όλοι θα το κάνουν αυτό. Όλοι θα το προσπαθήσουν. Και ο Σλούκας. Και ο Βιλντόζα. Και ο Λεσόρ. Και ο Μήτογλου. Όλοι.

Μετά το τέλος του ματς ο Σλούκας το είπε ξεκάθαρα: Υπάρχει υγεία στα αποδυτήρια και αυτό είναι κάτι που αποτυπώνεται και στο παρκέ. Και όσο πιο ευχάριστο είναι το κλίμα μεταξύ των παικτών, άλλο τόσο θα φαίνεται και μέσα στα παιχνίδια. Αν μη τι άλλο κόντρα στη Βαλένθια υπήρχε σε έντονο βαθμό το «οικογενειακό (όπως επιτάσσει και το δημοσιογραφικό κλισέ) κλίμα». Το μαρτυρούσε και η γλώσσα του σώματος των παικτών.

Φυσικά εάν και εφόσον ο (ευχάριστος μεν αλλά και αυστηρός δε) Αταμάν καταφέρει να κρατήσει τις ισορροπίες μέσα στην ομάδα και στα αποδυτήρια θα μιλάμε για πραγματικό «ατσίδα» όπως και ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ομώνυμη ταινία: «Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα...» έλεγε χαρακτηριστικά. Ε, αυτήν την ωραία ατμόσφαιρα θέλει ο Τούρκος προπονητής στον Παναθηναϊκό και με αυτήν την ωραία ατμόσφαιρα θα προσπαθήσει να βγάλει εις πέρας την αποστολή που έχει θέσει ο ίδιος στην ομάδα και στον εαυτό του.

Από εκεί και πέρα: Όσον αφορά το παιχνίδι με την Βαλένθια, ο Παναθηναϊκός και δη ο Αταμάν, έδειξε ότι υπάρχει και plan b και plan c εάν και εφόσον στραβώσει το plan a ή γίνει αντιληπτό και αντιμετωπίσιμο από τους αντιπάλους.

Το ματς ξεκίνησε με καταιγισμό τριπόντων. 9/12 τρίποντα είχαν οι «πράσινοι» έως το 13' και 10/20 στο ημίχρονο. Ε, δεν γίνεται να ευστοχεί μια ομάδα σε όλα τα σουτ. Τι έκανε ο Παναθηναϊκός; Άλλαξε τρόπο επίθεσης. Πέρασε περισσότερο την μπάλα στον Λεσόρ, ο οποίος όταν την έπαιρνε σε καλό σημείο, δύσκολα έβρισκε... αντίπαλο στον δρόμο του. Και αν έβρισκε πέρναγε από... πάνω του. Επιχείρησε επιθέσεις close out. Όπως επίσης και pick n roll «διαβάζοντας» τις αλλαγές στα σκριν.

Και γι' αυτόν τον λόγοι οι «πράσινοι» πήραν μόλις εννέα τρίποντα στο δεύτερο μισό του αγώνα (2/9). Γιατί πολύ απλά δεν χρειάστηκαν. Και κάπως έτσι ο Αταμάν πήρε πολλά από πολλούς παίκτες, έχοντας πέντε διψήφιους και σκοράροντας 90 πόντους στην καλύτερη -μέχρι το ματς του ΟΑΚΑ- άμυνα της διοργάνωσης.

Ο Λεσόρ ηταν ουσιαστικός κάνοντας ένα από τα καλύτερα -ίσως και το καλύτερο- παιχνίδια του με τα πράσινα. Ο Γκραντ «λίρα εκατό» σε οτιδήποτε και αν έκανε. Ο Μήτογλου «σταθερή αξία» φτάνοντας... σβηστά τους 15 πόντους. Ο Γκριγκόνις μεστό αλλά ουσιαστικό και περιεκτικό παιχνίδι. Και φυσικά ο Σλούκας ο οποίος ενέπευσε αυτήν την σιγουριά κάθε φορά που είχε την μπάλα στα χέρια του και έχοντας προσφέρει 35 πόντους (με δικούς του πόντους, αλλά και με ασίστ που κατέληξαν σε καλάθια). Δηλαδή περισσότερους από το 1/3!

Για δεύτερο σερί ματς ο Παναθηναϊκός σκόραρε 90 πόντους και έχει την 4η καλύτερη επίθεση της Euroleague. Όπως επίσης και το 3ο καλύτερο +/- στο συνολικό goal average με +46 πόντους. Μόνο η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα έχουν καλύτερο. Ε, και αυτό κάτι λέει για τον φετινό Παναθηναϊκό και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να παίζει. Με τον τρόπο θα θυμίζει ομάδα... Αταμάν σε σταθερή βάση.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...

QOSHE - Παναθηναϊκός: Επιτέλους υγεία ρε φίλε... - Γιώργος Κούβαρης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Παναθηναϊκός: Επιτέλους υγεία ρε φίλε...

8 0
24.11.2023

Αποστολή, εξετελέσθη! Ο Παναθηναϊκός AKTOR έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και πήρε τα τέσσερα ματς που είχε «κυκλώσει» μετά την ήττα στη Βαρκελώνη. Άλμπα εκτός, Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια εντός. Έκανε το 4/4 που τον «γεμίζει» με περίσσια αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας και πάει... παρακάτω.

Πλέον έχει μπροστά του ένα (πολύ) πιο δύσκολο «task» στα παιχνίδια που ακολουθούν. Ένα ακόμα «πακέτο» τριών αγώνων όπου θα κληθεί να μετρήσει τις δυνάμεις του. Να δει που πραγματικά βρίσκεται. Να αποδείξει ότι το καλό πρόσωπο που παρουσιάζει στα τελευταία παιχνίδια δεν πηγάζει μόνο μέσα από το ΟΑΚΑ, αλλά και ότι μπορεί να το δείξει και μακριά από αυτό.

Γιατί εάν και εφόσον υποθέσουμε ότι το παιχνίδι με την Άλμπα ήταν χαμηλής επικινδυνότητας και συγκαταλέγονταν στα «must win» εκτός έδρας, στα υπόλοιπα δύο με Φενέρ και Μπαρτσελόνα έφτανε να χάνει κατά τη διάρκεια των αγώνων και με 25 πόντους διαφορά. Όπερ και σημαίνει ότι χρειάζεται ένα καλό ματς σε μια δύσκολη έδρα.

Αποδεικνύοντας παράλληλα όλους τους λόγους για τους οποίους θέλει να «κοιτάξει» ψηλά τη φετινή σεζόν στην Euroleague. Προσέξτε. Δεν λέω σώνει και καλά να κερδίσει, αλλά να να μην φτάσει στο σημείο να «κυνηγάει» το σκορ ώστε να μην υπάρχει στη συνέχεια γυρισμός. Άλλωστε έως και το τέλος του α' γύρου στα τέλη του Δεκεμβρίου, ο Παναθηναϊκός έχει να δώσει επτά ματς, εκ των οποίων τα πέντε εκτός και τα υπόλοιπα δύο στο ΟΑΚΑ. Και σίγουρα θα είναι ένα γερό «crash test» για την ομάδα.

Το σίγουρο είναι ότι μέσα στην σιγουριά του ΟΑΚΑ, οι «πράσινοι» παρουσιάζονται «σεληνιασμένοι» τον τελευταίο μήνα. Έχοντας ξεπεράσει το αρχικό σοκ του 1-2 από τις ήττες με Ολυμπιακό και Μακάμπι, μετράει τέσσερις σερί νίκες στην έδρα του και το κυριότερο; Παρουσιάζοντας βελτιωμένο πρόσωπο από παιχνίδι σε παιχνίδι. Παίζοντας ωραίο και επιθετικό μπάσκετ. Ικανοποιώντας τους φιλάθλους του, οι οποίοι........

© gazzetta


Get it on Google Play