Δεν είναι εύκολο να νικάει μία ομάδα στην Euroleague με μεγάλες διαφορές ειδικά αν από τη στιγμή που δημιουργήσει αυτή τη διψήφια διαφορά, δεν ανησυχήσει ξανά. Με το μπάσκετ που έχει γίνει απίστευτα γρήγορο οι διαφορές μπορεί μέσα σε διάστημα 3-4 λεπτών να εξαφανιστούν. Πέρυσι το βλέπαμε συχνά…

Χθες με την Ζαλγκίρις δε συνέβη αυτό και η αλήθεια είναι πως ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης των «ερυθρόλευκων» για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο 40άλεπτο είναι κάτι το οποίο αξίζει να εκθειάσουμε.

Μπαρτζώκας: «Ικανοποιημένος για τις επιστροφές Μιλουτίνοφ και ΜακΚίσικ, αλλά χρειάζονται χρόνο»

Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ ωραίο μπάσκετ και στις δύο πλευρές του γηπέδου από τη δεύτερη περίοδο κι ύστερα. Οι παίκτες το διασκέδασαν, ο κόσμος που γέμισε το ΣΕΦ το διασκέδασε και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Θυμάμαι αρκετές «κηδείες» της Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ και επίσης πρόκειται για σκληροτράχηλη ομάδα που χάνει δύσκολα φέτος και παλεύει όλα τα ματς.

Δεν ξέρω τι όνειρο είδε ο προπονητής της Ζαλγκίρις κι επέλεξε να αντιμετωπίσει με «παγίδα» το low post παιχνίδι των Φαλ και Μιλουτίνοφ, αλλά αποδείχτηκε μία κακή επιλογή. Και στα δικά μου μάτια το ακόμη χειρότερο είναι πως επέμενε σε όλο το παιχνίδι.

Ο Γάλλος σέντερ μόλις έπιανε τη μπάλα στο χαμηλό ποστ πέραν του προσωπικού του αντιπάλου έβλεπε και δεύτερο παίκτη να τρέχει προς τα πάνω του. Ο δεύτερος αυτός παίκτης ήταν αυτός που βρισκόταν χαμηλά στην αδύνατη πλευρά. Το αναφέρω γιατί έχει σημασία διότι όταν το αντιλήφθηκε ο Μπαρτζώκας φρόντιζε σε αυτή τη θέση να βρίσκεται ο Λεκαβίτσιους.

Ο Λιθουανός είναι αρκετά κοντός και έτσι ο Φαλ δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να ξεδιπλώσει την αρετή της πάσας. Ο Γάλλος τελείωσε με 4 ασίστ και τουλάχιστον τις διπλάσιες που δημιούργησαν ασίστ. Η πάσα δηλαδή πριν την ασίστ. Θέλω να το τονίσω γιατί αποτελεί πλέον βασική στατιστική κατηγορία στο ΝΒΑ και μπαίνει και στην Ευρώπη σιγά σιγά.

Μία απλή ματιά στη στατιστική μπορεί εύκολα να σας οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα για την καλή επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού. Η αλήθεια είναι πως έχει αμφισβητηθεί αρκετά τη φετινή περίοδο, ωστόσο χθες ήταν υποδειγματική και μένει να δούμε και συνέχεια.

Οι Πειραιώτες υπέπεσαν σε μόλις έξι λάθη ενώ τελείωσαν με 15/29 τρίποντα. Εδώ να θυμίσω πως ξεκίνησαν με 1/7 και 2/10. Αν κρατήσουμε το δεύτερο σημαίνει πως στη συνέχεια είχαν 13/19! Ε, πως να χάσεις;

Η κυκλοφορία της μπάλας ήταν εξαιρετική, οι παίκτες είχαν υπομονή και σε ορισμένες λίγες κατοχές ο αλτρουισμός ξεπέρασε τα όρια και τελικά αντί να πάρουν τα 2-3 ελεύθερα σουτ που δημιουργήθηκαν σε ένα play, πήραν ένα τραβηγμένο σουτ. Ας είναι…

Οι «ερυθρόλευκοι» πάσαραν αρκετά και περιόρισαν τις ντρίμπλες. Η μπάλα πέρναγε από τα χέρια όλων, άπαντες είχαν την ευκαιρία να πάρουν αποφάσεις και αυτό τους βοήθησε να έχουν όλοι καλό ρυθμό.

Ο Μπαρτζώκας είδε τα πράγματα να λειτουργούν όπως ήθελε, είδε τον Κάνααν και τον Πίτερς κυρίως να έχουν ρυθμό στα σουτ μακρινής απόστασης και έτσι δεν άλλαζε πολλά πράγματα. Δεν είχε λόγο να το κάνει. Αναφέρομαι μόνο ως προς τα plays που έτρεχαν. Ειδικά αυτό με τα διαδοχικά hand off και τα σκριν μακριά από τη μπάλα που έφερναν τον Κάνααν με αντίπαλο τον Μάνεκ, στο τρίτο δεκάλεπτο πρωταγωνίστησαν.

Οι ικανότητες του Κάνααν είναι γνωστές. Ο Αμερικανός αισθάνεται υπέροχα στο ίδιο περιβάλλον τη δεύτερη σεζόν και όταν βρει ρυθμό δε τον σταματάνε εύκολα. Δεν είναι μόνο η επαφή του με το καλάθι από τα 6.75 με κάθε τρόπο, αλλά και τα drive του και κυρίως… η άμυνά του. Πέρυσι μέχρι να μπει η σεζόν στη κρίσιμη καμπή της θεωρούσα πως επέλεγε σε ποια ματς θα προσπαθήσει στην πίσω πλευρά του γηπέδου. Από τη σειρά με τη Φενέρ μέχρι και τώρα ο Κάνααν παίζει εντυπωσιακά καλή άμυνα στα αντίπαλα γκαρντ. Βάζει χέρια, ασκεί πίεση πάνω στη μπάλα και «σπάει» τα σκριν με δυναμικό τρόπο χωρίς να αφήσει περιθώρια.

Για τον Πίτερς τι να πω… Λες και ο Βεζένκοβ φεύγοντας για το ΝΒΑ τον άγγιξε και με ένα μαγικό τρόπο του μετέδωσε όλα όσα έκανε πέρυσι.

Αυτός που με ενθουσίασε περισσότερο ήταν ο Μπραζντέικις. Την άποψή μου τη γνωρίζετε για τον Λιθουανό, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε θέλω να διαψευστώ. Προφανώς και το κίνητρο όταν ένας παίκτης βρίσκει απέναντι την πρώην ομάδα του λειτούργησε και στην περίπτωσή του.

Ολοκλήρωσε με γεμάτη στατιστική (9π. 6ρ., 4ασ.), προσπάθησε αρκετά στην άμυνα και κυκλοφόρησε καλά τη μπάλα. Πάσαρε τη σωστή στιγμή και έκανε λιγότερες ντρίμπλες. Ουσιαστικά έπαιξε μπάσκετ «Μπαρτζώκα» και μακάρι να συνεχίσει σε αυτό το ρυθμό προκειμένου να βοηθήσει περισσότερο στη συνέχεια. Ο χρόνος θα δείξει αν ήταν εξαίρεση η αναμέτρηση με την Ζαλγκίρις. Σίγουρα τον βοηθάει πάντως και η Basket League στην οποία του προσφέρει άπλετο χώρο ο Μπαρτζώκας.

Ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά καλός και στην πίσω πλευρά του γηπέδου με εξαίρεση ίσως την πρώτη περίοδο και την αντιμετώπιση στον Κίναν Έβανς. Ηταν σκληρός, οι περιστροφές λειτούργησαν αρκετά καλά και κυρίως έκαναν εξαιρετική δουλειά στα ριμπάουντ. Βοήθησαν όλοι σε αυτά κάτι που αποτυπώνετε και στη στατιστική (Πίτερς και Μπραζντέικις από 6).

Αν υπήρχε ένα πρόβλημα ήταν η αντιμετώπιση στο pick ‘n’ roll του Έβανς με τον Μάνεκ ή τον Σμίτς, με το «τεσσάρι» δηλαδή. Ο Μακσβίτις θέλησε να εκμεταλλευτεί την αδυναμία των Πίτερς και Σίκμα να μαρκάρουν πιο κοντό αντίπαλο και έτσι έπαιζε σκριν στη μπάλα με το «4» αντί για το «5». Για αυτό και ο Αμερικανός γκαρντ της λιθουανικής ομάδας σκόραρε 21 πόντους.

Ακόμη κι έτσι όμως η υπόλοιπη αμυντική λειτουργία των παικτών του Ολυμπιακού ήταν τόσο καλή που δεν μπορούσε να την «κερδίσει» ένα pick ‘n’ roll. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ανταποκρίθηκαν περίφημα.

ΥΓ: Ακολουθούν Μονακό εκτός και τρεις σερί αναμετρήσεις στο ΣΕΦ με Ρεάλ, Μπάγερν και Βαλένθια. Με 3/4 ο Ολυμπιακός θα βρεθεί με ρεκόρ 9-5. Το αγοράζω με μεγάλη ικανοποίηση και εύκολα.

ΥΓ 2: Διάβασα το βιβλίο του Μπάνε Πρέλεβιτς, «Η δύναμη της ήττας». Απολαυστικό! Πρέπει όλοι οι μπασκετικοί να το διαβάσουν και οι υπόλοιποι αξίζει τον κόπο να το επιλέξουν. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης βρήκα πολλά κοινά σημεία και με μένα και με το σύγχρονο μπάσκετ, τις απαιτήσεις, την πίεση των παικτών, κλπ..

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.

QOSHE - Ολυμπιακός: Η αρετή της πάσας - Κωνσταντίνος Μελάγιες
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Ολυμπιακός: Η αρετή της πάσας

7 3
25.11.2023

Δεν είναι εύκολο να νικάει μία ομάδα στην Euroleague με μεγάλες διαφορές ειδικά αν από τη στιγμή που δημιουργήσει αυτή τη διψήφια διαφορά, δεν ανησυχήσει ξανά. Με το μπάσκετ που έχει γίνει απίστευτα γρήγορο οι διαφορές μπορεί μέσα σε διάστημα 3-4 λεπτών να εξαφανιστούν. Πέρυσι το βλέπαμε συχνά…

Χθες με την Ζαλγκίρις δε συνέβη αυτό και η αλήθεια είναι πως ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης των «ερυθρόλευκων» για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο 40άλεπτο είναι κάτι το οποίο αξίζει να εκθειάσουμε.

Μπαρτζώκας: «Ικανοποιημένος για τις επιστροφές Μιλουτίνοφ και ΜακΚίσικ, αλλά χρειάζονται χρόνο»

Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ ωραίο μπάσκετ και στις δύο πλευρές του γηπέδου από τη δεύτερη περίοδο κι ύστερα. Οι παίκτες το διασκέδασαν, ο κόσμος που γέμισε το ΣΕΦ το διασκέδασε και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Θυμάμαι αρκετές «κηδείες» της Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ και επίσης πρόκειται για σκληροτράχηλη ομάδα που χάνει δύσκολα φέτος και παλεύει όλα τα ματς.

Δεν ξέρω τι όνειρο είδε ο προπονητής της Ζαλγκίρις κι επέλεξε να αντιμετωπίσει με «παγίδα» το low post παιχνίδι των Φαλ και Μιλουτίνοφ, αλλά αποδείχτηκε μία κακή επιλογή. Και στα δικά μου μάτια το ακόμη χειρότερο είναι πως επέμενε σε όλο το παιχνίδι.

Ο Γάλλος σέντερ μόλις έπιανε τη μπάλα στο χαμηλό ποστ πέραν του προσωπικού του αντιπάλου έβλεπε και δεύτερο παίκτη να τρέχει προς τα πάνω του. Ο δεύτερος αυτός παίκτης ήταν αυτός που βρισκόταν χαμηλά στην αδύνατη πλευρά. Το αναφέρω γιατί έχει σημασία διότι όταν το αντιλήφθηκε ο Μπαρτζώκας φρόντιζε σε αυτή τη θέση να βρίσκεται ο Λεκαβίτσιους.

Ο Λιθουανός είναι αρκετά κοντός και έτσι ο Φαλ δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να ξεδιπλώσει την........

© gazzetta


Get it on Google Play