Των… φρονίμων τα παιδιά δεν βάζουν εαυτούς σε διαδικασία εκπόνησης σχεδίου επικών ανατροπών σαν αυτές που εξελίχθηκαν σε συνήθεια για τον Άρη και δεν ολοκληρώθηκαν. Έτσι κύλησε ο Νοέμβρης με πειστήριο τις ημερομηνίες. Στις 8 του μήνα, ο Άρης χαμογέλασε στην Ποντγκόριτσα επιστρέφοντας από το -16 (35-19, 16’), αλώνοντας (63-65) την έδρα της Μπουντούτσνοστ. Έξι μέρες αργότερα (14/11) βρέθηκε στο -19 (23-4, 8’) με την Μπουργκ και η αλήθεια είναι ότι πούλησε ακριβά το τομάρι του στους Γάλλους αλλά… το πούλησε. Προσθέστε ακόμη τέσσερις ημέρες (18/11) στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ όπου το πρώτο ημίχρονο κάθισε βαρύ κι ασήκωτο (54-34). Ίδιο σκηνικό, ίδιο αποτέλεσμα, ήττα με 82-76. Μια βδομάδα αργότερα (25/11) ήταν με τον Προμηθέα όταν οι τίτλοι τέλους φάνηκε να πέφτουν όταν ο ηλεκτρονικός πίνακας του Αλεξανδρείου έγραψε 50-68 (33’). Και πάλι καταβλήθηκε τιτάνια προσπάθεια αλλά χαμόγελο δεν ήρθε. Και χθες, το ίδιο σκηνικό (62-47, 34’) στην Ιταλία. Η ελπίδα αναζωπυρώθηκε πριν η Τρέντο βγάλει από το συρτάρι της ένα play που είχε επιστρατεύσει και στη Λιθουανία με τη Λιετκαμπέλις με τον ίδιο δράστη, τον Κουίν Έλις. Και τότε ο διαθέσιμος χρόνος ήταν στα τέσσερα δευτερόλεπτα και ο Έλις ξεκίνησε κάτω από τη γραμμή του κέντρου.

Δηλαδή, κρίμα ρε παιδιά για την προσπάθειά σας. Τέτοιου είδους επιστροφές δεν είναι εύκολες, ίσα-ίσα που απαιτούν την κατανάλωση… κυβικών ενέργειας και η συνέπεια αυτής της κατάστασης φαίνεται στην ψυχική και σωματική κούραση τη στιγμή των βολών ή μιας άμυνας τεσσάρων δευτερολέπτων, σαν τη χθεσινή. Κάπου μπαίνει στην εξίσωση και η ψυχολογία. Αυτό το «πλέον δεν έχω τίποτε να χάσω», και καθώς μειώνεται η διαφορά, απελευθερώνει τα πόδια και βαραίνει τα αντίστοιχα του του αλλουνού και μόνο με τη σκέψη του «κάζο» που έρχεται. Τούτο όμως δεν είναι σχέδιο, αλλά ύστατη λύση. Γι' αυτόν τον λόγο, είναι πιο επιτακτική η διερεύνηση των αιτιών των αγωνιστικών κενών, παρά το τι συμβαίνει στο τέλος και δεν ολοκληρώνονται οι ανατροπές.

Προσωπικά, με βρίσκουν σύμφωνο τα περισσότερα απ’ όσα έχει πει ο Γιάννης Καστρίτης αυτές τις εννιά εβδομάδες που κύλησαν στο Eurocup. Πράγματι, ο Άρης είναι το αουτσάιντερ ειδικά από τη στιγμή που άρχισε να κουβαλά και τη φήμη του «καταραμένου» με τόσους τραυματισμούς αλλά και χαμένα παιχνίδια σε 1-2 κατοχές.

Κακά τα ψέματα, έχοντας άπειρη την πλειοψηφία των........

© gazzetta