Μπορεί να είναι λίγο νωρίς στη σεζόν, αλλά επειδή με... τρώει εδώ και μερικές ημέρες θα εξωτερικεύσω την σκέψη μου: «Τρεχάτε ποδαράκια μας». Πραγματικά δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη φράση για να περιγράψω την κατάσταση των «πρασίνων» μετά και την (έστω και αναμενόμενη) ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ.

Ο Παναθηναϊκός έψαχνε 2/3 νίκες στα τρία προηγούμενα ματς και έκανε 0/3. Πλήρωσε ακριβά τις «αυτοκτονίες» του σε Βελιγράδι και Κωνσταντινούπολη και τώρα τρέχει (αλλά επειδή έχουμε διανύσει μόλις το 1/3 της χρονιάς ακόμα... φτάνει) να καλύψει το χαμένο έδαφος. Ξαναλέω. Δεν έχει χαθεί κάτι. Όμως μπορεί να χαθούν πολλά έως και το τέλος του 2023. Και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ.

Τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος του α' γύρου και ο Παναθηναϊκός έχει 6-7 ρεκόρ. Το ίδιο ακριβώς ρεκόρ που είχε και πέρυσι, την ίδια ακριβώς εποχή. Μόνο που πέρυσι έκλεισε τον α' γύρο με 6-11 ρεκόρ, μετρώντας άλλες τέσσερις σερί ήττες. Διαφορετικά τα μεγέθη του «τότε» και του «τώρα». Ενδεχομένως να το είχαν πάρει απόφαση από νωρίς ότι δεν... πήγαινε πουθενά το πράγμα. Φέτος όμως; Φέτος θα είναι καταστροφικό για τον Παναθηναϊκό κάτι ανάλογο. Κάτι που φαντάζει -τουλάχιστον βάσει λογικής- απίθανο να συμβεί.

Η αρχή ΠΡΕΠΕΙ να γίνει από τη Λυών. Κερδίζει; Κερδίζει ηρεμία και τίποτε άλλο. Χάνει; Μπορεί να χάσει τα αυγά και τα πασχάλια ενόψει της συνέχειας. Η νίκη απέναντι στη Βιλερμπάν είναι, και ΠΡΕΠΕΙ να είναι, κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη για τον Παναθηναϊκό αλλιώς... κλαύ' τα, Χαράλαμπε. Ουσιαστικά οι «πράσινοι» μόνο να... χάσουν πράγματα έχουν........

© gazzetta