Τι απαντούν πάντα στην ερώτηση «από που θέλετε να ξεκινήσω; Από τα καλά ή από τα άσχημα;»

Μα φυσικά από τα άσχημα! Ε, το ίδιο θα κάνω και εγώ όσον αφορά το ματς του Παναθηναϊκού με την Αναντολού Εφές και την (άλλη μια) μεγάλη νίκη των «πρασίνων».

Πρώτον: Για άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός AKTOR έχασε μεγάλη διαφορά στο σκορ και από εκεί που ήταν το ΑΠΟΛΥΤΟ αφεντικό του αγώνα έχοντας βρεθεί στο +22, είδε το ματς να πηγαίνει στο ένα σουτ. Για καλή του τύχη δεν χρειάστηκε να βαδίσουμε στα «κλισέ» των τίτλων «αυτοκτόνησε, χαρακίρι κ.ο.κ.» καθώς δεν άφησε τη νίκη να γλιστρίσει από τα χέρια του.

Παρόλα αυτά για ένα ακόμη ματς τη φετινή σεζόν πήγε να βάλει τα χέρια του και να βγάλει τα μάτια του. Ευτυχώς δεν το έκανε και παρέμεινε ακλόνητος την 4η θέση της κατάταξης. Και αν μη τι άλλο αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει, πρέπει να απασχολήσει και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αν δεν κάνω λάθος είναι η 3η ή 4η φορά που συμβαίνει φέτος. Μόνο που σε όλα τα προηγούμενα, οι «πράσινοι» γνώρισαν την ήττα.

Δεύτερον: Πολύ κλειστό rotation. Ούτε είμαι ο προπονητής αλλά ούτε και γνωρίζω καλύτερα από τον Αταμάν, έτσι; Αυτό έλειπε! Παρόλα αυτά θα καταθέσω τον προβληματισμό μου διότι βρισκόμαστε σε «διαβολοβδομάδα» και υπάρχει ματς σε λιγότερο από 48 ώρες από τη λήξη του παιχνιδιού με την Εφές. Ουσιαστικά είδαμε επτά παίκτες να τραβάνε το κουπί του αγώνα με την τουρκική ομάδα, οι τρεις εκ των οποίων να έχουν αγωνιστεί 35+ λεπτά (Γκραντ, Γκριγκόνις, Μήτογλου), άλλοι δύο 25+ λεπτά (Ναν, Λεσόρ), ένας 21+ λεπτά (Σλούκας) ενώ ακολούθησε ο Αντετοκούνμπο δίνοντας 10 ποιοτικά λεπτά.

Πόσα θα είναι τα ενεργειακά τους αποθέματα ενόψει του back to back αγώνα με τη Μονακό στο ΟΑΚΑ; Πώς θα προλάβουν να κάνουν recovery όλοι αυτοί οι παίκτες έχοντας μπροστά τους και την προπόνηση την παραμονή του ματς; Το καταθέτω μόνο ως προβληματισμό και ως τίποτε περισσότερο. Ξαναλέω. Όσα ξέρει ο Αταμάν και βλέπει μέσα στην προπόνηση, δεν τα βλέπει και δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Και αν υπάρχει ένας έξτρα προβληματισμός έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Μονακό είναι μια άκρως αθλητική ομάδα. Να μου πείτε και εκείνη είχε ματς απέναντι στην Μπασκόνια, ενώ έχει μπροστά της και ταξίδι. Σίγουρα ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με αυτόν απέναντι στην Εφές. Βέβαια τα πάντα θα φανούν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Και μακάρι να «τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι» όπως θα μπει ο Παναθηναϊκός στο ματς, να πιάσει από το λαιμό τους Μονεγάσκους και εγώ να διαψευσθώ πανηγυρικά.

Πάμε τώρα και στα καλά νέα...

Ο Παναθηναϊκός μετράει αισίως έξι νίκες στα επτά τελευταία ματς της Euroleague. Έχασε μόνο από την Μπασκόνια. Και μάλιστα (ω, τι περίεργο...) ένα δικό του ματς με (σχεδον) buzzer beater στο τέλος. Τώρα θα μιλούσαμε κάλλιστα για ένα μοναδικό 7/7. Όχι ότι τον... έχει χαλάσει και το 6/7. Να ξέρουμε και τι λέμε. Και μάλιστα το 4/5 είναι μακριά από την έδρα του. Αν θυμάστε, τα προηγούμενα χρόνια (σ.σ. ακόμα και όταν η ομάδα πήγαινε στα play-offs) ο Παναθηναϊκός έβλεπε με τα κιάλια τις νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ. Για να ακριβολογώ αποτελούσε άγνωστη λέξη στο «πράσινο» λεξικό.

Φέτος έχει αισίως πέντε «διπλά» σε 10 εκτός έδρας. Και αυτό κάτι δείχνει. Φανταστείτε να εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα το ΟΑΚΑ στα λεγόμενα «must win» παιχνίδια. Με την Εφές, δεδομένων των προβλημάτων της τουρκικής ομάδας και της κακής (βαθμολογικά και από πλευράς αποτελεσμάτων) κατάστασής της, ήταν ένα «πρέπει» στις πλάτες των «πρασίνων». Τα κατάφεραν, τα έβγαλαν εις πέρας και πάνε παρακάτω.

Το πιο ευχάριστο απ' όλα και αυτό που πρέπει να κρατήσουν όλοι ως εχέγγυο της φετινής ομάδας έχει να κάνει με τους πολλούς και διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Τώρα ήταν ο Γκριγκόνις ο οποίος έκανε το ματς της ζωής του στην Euroleague σαρώνοντας τη μία ατομική επίδοση μετά την άλλη. Αύριο με την Μονακό μπορεί να είναι άλλος (σ.σ. Χουάντσο, ακούς;) την άλλη εβδομάδα με την Παρτίζαν κάποιος άλλος.

Και το καλύτερο απ' όλα; Γίνονται πρωταγωνιστές μέσα από την καλή ομαδική λειτουργία της ομάδας. Οι 9/10 επιθέσεις του Παναθηναϊκού προέρχονται ύστερα από pick n roll που αρέσκεται να παίζει ο Αταμάν, ενώ είναι πολύ καλύτερο το off ball παιχνίδι της ομάδας. Υπάρχει κίνηση απ' όλους. Ε, ίδιο είναι το επίπεδο συνεργασιών μεταξύ των παικτών πριν από 2-3 μήνες και ίδιο είναι τώρα; Μιλάμε για τη μέρα με τη νύχτα. Και αυτό δείχνει και τη σωστή δουλειά που γίνεται καθημερινά στις προπονήσεις.

Το εξαιρετικό spacing στο πρώτο ημίχρονο είχε ως αποτέλεσμα την άριστη κυκλοφορία της μπάλας στην περιφέρεια και την επιλογή του καλύτερου δυνατού (τις περισσότερες φορές spot up) σουτ. Άλλωστε έτσι δεν «βρήκε» ο Γκριγκόνις τα ελέυθερα σουτ και άρχισε να ρίχνει βότσαλα στον ωκεανό; Δεν θυμάμαι να σκόραρε τρίποντο ύστερα από ντρίπλα. Ίσα ίσα που ήταν catch and shoot εκτελέσεις. Και αυτό που μου άρεσε περισσότερο;

Κοιτούσε ο Λιθουανός να πάρει τα «σίγουρα» σουτ και όχι απλά και μόνο τα καλά σουτ. Στα «καλά σουτ» προτιμούσε να βάλει την μπάλα στο παρκέ και επιχειρήσει ντράιβ ή να πασάρει την μπάλα. Γι' αυτό και ήταν τόσο αποτελεσματικός. Δεν έκανε την υπερβολή, κοιτούσε το καλύτερο για την ομάδα του. Βέβαια το έψαχνε το σουτ γιατί το ένιωθε. Άλλωστε κάθε μέρα έχει κάποιος παίκτης στην Euroleague 7/9 τρίποντα;

Ο Γκριγκόνις είναι «λίρα εκατό» στον Παναθηναϊκό. Και να φανταστεί κάποιος ότι μέχρι και τον περασμένο Ιούλιο το όνομά του έμπαινε στη λίστα αυτών που «φεύγουν» από την ομάδα. Όχι μόνο δεν έφυγε, όχι μόνο πήρε ευθύνες από τον Αταμάν αλλά έφτασε στο σημείο να έχει τον 3ο μεγαλύτερο μέσο όρο συμμετοχής με 28:09 λεπτά ανά αγώνα και τον 2ο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής όσον αφορά τα συνολικά λεπτά με 563:13'!

Ακόμα είναι νωρίς ωστόσο έχω μια απορία: Τι κάνει τώρα ο Παναθηναϊκός και ο Αταμάν; Τον κρατάει κάνοντας πρόταση ανανέωσης το επόμενο καλοκαίρι ή όχι αν και είναι δεδομένο ότι θα αποκτηθούν περισσότεροι παίκτες εγνωσμένης αξίας; Εδώ σας θέλω τώρα!

Μόνο ο Τζέριαν Γκραντ έχει περισσότερα (σε σχέση με τον Γκριγκόνις) λεπτά συμμετοχής με 580:23' στο σύνολο των 20 ματς της Euroleague. Δηλαδή ο Αμερικανός μετράει με τη σειρά του 29:01' λεπτά κατά μέσο όρο στο παρκέ και έχει την 1η θέση στη σχετικά λίστα του «τριφυλλιού».

Θα ήθελα να πω κάποια πράγματα για τον Μήτογλου, τον Λεσόρ αλλά θα τα κρατήσω για κάποια άλλη στιγμή. Προς το παρόν θέλω να εστιάσω στον Τζέριαν Γκραντ. Ο Αταμάν ήξερε τι «φλέβα χρυσού» είχε χτυπήσει. Σας τα είχαμε γράψει και εμείς το καλοκαίρι. Και αν μη τι άλλο βγάζει ασπροπρόσωπο τον προπονητή του.

Διάβαζα τις προάλλες την έρευνα των Gm's των ομάδων της Euroleague για τον -μέχρι στιγμής- καλύτερο αμυντικό του α' γύρου και ο Τζέριαν Γκραντ δεν ήταν πουθενά. Ούτε σε αυτήν την έρευνα αλλά ούτε και στην έρευνα της ιστοσελίδας Basketnews όπου είχαν ψηφίσει παίκτες. Αλήθεια τώρα; Πουθενά; Μιλάμε για τον παίκτη ο οποίος βγάζει με το παραπάνω εις πέρας τις αποστολές του.

Απέναντι στην Εφβές κράτησε τον Λάρκιν στο «μηδέν» για ένα ημίχρονο. Στη Βαλένθια εξαφάνισε τον Τζόουνς. Στην Μπασκόνια πήρε άριστα πάνω στον Χάουαρντ. Με τον Ερυθρό Αστέρα ο Τεόντοσιτς ακόμα ψάχνει να βρει από που του... ήρθε. Και πόσα ακόμα παιχνίδια. Και το καλύτερο όλων; Δεν είναι μόνο ότι τα πάει εξαιρετικά στην άμυνα αλλά αποτελεί και σημαντικό παράγοντα στην επίθεση και στη δημιουργία. Multitask παίκτης. Ο παίκτης που θα ήθελαν όλοι οι προπονητές. Και φτου να μην το ματιάσω, είναι βιονικός!

Και κάτι τελευταίο. Είδαμε τον Κώστα Σλούκα να αγγίζει το double double με 9 πόντους και 9 ασίστ. Και έπαιξε... σβηστός. Όπως ακριβώς το γράφω: Σβηστός. Ακόμα δεν είναι καλά. Όχι ότι πονούσε, αλλά δεν ήταν έτοιμος. Γι' αυτό και δεν μπήκε σε διαδικασία να κάνει το κάτι παραπάνω. Είναι χαρακτηριστική η φάση στο δεύτερο ημίχρονο, όταν έχει πάρει τα βήματα του αντιπάλου του, βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση για το lay-up ωστόσο δεν τελείωσε τη φάση αποφεύγοντας την επαφή στον αέρα και «έσπασε» την μπάλα στην περιφέρεια.

Υπό άλλες συνθήκες θα είχε στηθεί και στη γραμμή των βολών για το «γκολ φάουλ» που θα είχε κερδίσει. Θεωρώ ότι έγινε ολόσωστη συντήρηση στην περίπτωση του αρχηγού των «πρασίνων» με 21 λεπτά συμμετοχής ώστε να είναι ακόμα πιο έτοιμος κόντρα στην Μονακό. Δεν αφήνει αυτές τις φάσεις ο Σλούκας. Τις τελειώνει.

Όσο για τον Κώστα Αντετοκούνμπο; Είναι ο ορισμός της φράσης «έσω έτοιμος». Μα για πέντε λεπτά; Για 15 λεπτά; Για 25 λεπτά; Για 25 δευτερόλεπτα; Ο Έλληνας σέντερ θα μπει στο παρκέ και θα παίξει σύμφωνα με το 100% των δυνατοτήτων του. Θα αρπάζει από τα μαλλιά κάθε δευτερόλεπτο που θα αγωνίζεται. Και όσο χρόνο περνάει στο παρκέ, τον περνάει γιατί τον ΚΕΡΔΙΣΕ με το σπαθί του. Είναι ο 2ος σέντερ πίσω από τον Λεσόρ έχοντας ξεπεράσει σε ιεραρχία τον Μπαλτσερόφσκι και φροντίζει να κάνει -σύμφωνα πάντα με τον ρόλο που έχει- τη διαφορά.

.@nunnbetter_ finds @Kostas_ante13 who finishes hard at the rim 😤 #MotorolaMagicMoments I@paobcgr pic.twitter.com/790LqQoDX7

Μιας και είπα Μπαλτσερόφσκι. Θέλει ή δεν θέλει ψηλό ο Παναθηναϊκός; Σας ρωτάω αλλά σας λέω και τη δική μου άποψη. Και ναι και όχι. Ναι γιατί είναι απαραίτητη η προσθήκη ενός σέντερ από τη στιγμή που ο πήχης των προσδοκιών και των στοχων είναι υψηλός. Επιπλέον ο Αταμάν έχει βγάλει παντελώς εκτός rotation τον Πολωνό! Από την άλλη, «όχι να μην γίνει προσθήκη στο 'πέντε'» γιατί έτσι ίσως να «ακυρωθεί» ο Αντετοκούνμπο ο οποίος όσο πάει και ανεβαίνει. Όμως κακά τα ψέμματα. Θεωρώ ότι χρειάζεται ένας ακόμα ψηλός. Και όχι ένας ψηλός μόνο και μόνο για να αποκτηθεί και αν γεμίσει το ρόστερ (σ.σ. σε αυτήν την περίπτωση είναι αχρείαστος) αλλά ένας ψηλός αξίας.

Για τον Βιλντόσα τα είπαμε και προχθές. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει κάποια κίνηση για έναν μήνα. Άλλωστε με την επιστροφή του Παπαπέτρου, ο Γκριγκόνις αναμένεται να ανέβει και στο «2» καλύπτοντας -τρόπον τινά- τον Αργεντίνο, αν και δεν «ακουμπάει» καθόλου στον «άσο» καθώς δεν διαθέτει τα playmaking skills.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...

QOSHE - Παναθηναϊκός: Η φαρέτρα με τα όπλα - Γιώργος Κούβαρης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Παναθηναϊκός: Η φαρέτρα με τα όπλα

3 0
11.01.2024

Τι απαντούν πάντα στην ερώτηση «από που θέλετε να ξεκινήσω; Από τα καλά ή από τα άσχημα;»

Μα φυσικά από τα άσχημα! Ε, το ίδιο θα κάνω και εγώ όσον αφορά το ματς του Παναθηναϊκού με την Αναντολού Εφές και την (άλλη μια) μεγάλη νίκη των «πρασίνων».

Πρώτον: Για άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός AKTOR έχασε μεγάλη διαφορά στο σκορ και από εκεί που ήταν το ΑΠΟΛΥΤΟ αφεντικό του αγώνα έχοντας βρεθεί στο 22, είδε το ματς να πηγαίνει στο ένα σουτ. Για καλή του τύχη δεν χρειάστηκε να βαδίσουμε στα «κλισέ» των τίτλων «αυτοκτόνησε, χαρακίρι κ.ο.κ.» καθώς δεν άφησε τη νίκη να γλιστρίσει από τα χέρια του.

Παρόλα αυτά για ένα ακόμη ματς τη φετινή σεζόν πήγε να βάλει τα χέρια του και να βγάλει τα μάτια του. Ευτυχώς δεν το έκανε και παρέμεινε ακλόνητος την 4η θέση της κατάταξης. Και αν μη τι άλλο αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει, πρέπει να απασχολήσει και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αν δεν κάνω λάθος είναι η 3η ή 4η φορά που συμβαίνει φέτος. Μόνο που σε όλα τα προηγούμενα, οι «πράσινοι» γνώρισαν την ήττα.

Δεύτερον: Πολύ κλειστό rotation. Ούτε είμαι ο προπονητής αλλά ούτε και γνωρίζω καλύτερα από τον Αταμάν, έτσι; Αυτό έλειπε! Παρόλα αυτά θα καταθέσω τον προβληματισμό μου διότι βρισκόμαστε σε «διαβολοβδομάδα» και υπάρχει ματς σε λιγότερο από 48 ώρες από τη λήξη του παιχνιδιού με την Εφές. Ουσιαστικά είδαμε επτά παίκτες να τραβάνε το κουπί του αγώνα με την τουρκική ομάδα, οι τρεις εκ των οποίων να έχουν αγωνιστεί 35 λεπτά (Γκραντ, Γκριγκόνις, Μήτογλου), άλλοι δύο 25 λεπτά (Ναν, Λεσόρ), ένας 21 λεπτά (Σλούκας) ενώ ακολούθησε ο Αντετοκούνμπο δίνοντας 10 ποιοτικά λεπτά.

Πόσα θα είναι τα ενεργειακά τους αποθέματα ενόψει του back to back αγώνα με τη Μονακό στο ΟΑΚΑ; Πώς θα προλάβουν να κάνουν recovery όλοι αυτοί οι παίκτες έχοντας μπροστά τους και την προπόνηση την παραμονή του ματς; Το καταθέτω μόνο ως προβληματισμό και ως τίποτε περισσότερο. Ξαναλέω. Όσα ξέρει ο Αταμάν και βλέπει μέσα στην προπόνηση, δεν τα βλέπει και δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Και αν υπάρχει ένας έξτρα προβληματισμός έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Μονακό είναι μια άκρως αθλητική ομάδα. Να μου πείτε και εκείνη είχε ματς απέναντι στην Μπασκόνια, ενώ έχει μπροστά της και ταξίδι. Σίγουρα ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με αυτόν απέναντι στην Εφές. Βέβαια τα πάντα θα φανούν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Και μακάρι να «τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι» όπως θα μπει ο Παναθηναϊκός στο ματς, να πιάσει από το λαιμό τους Μονεγάσκους και εγώ να διαψευσθώ πανηγυρικά.

Πάμε τώρα και στα καλά νέα...

Ο Παναθηναϊκός μετράει αισίως έξι νίκες στα επτά τελευταία ματς της Euroleague. Έχασε........

© gazzetta


Get it on Google Play