Να ξεκινήσουμε από τα απλά και τα δεδομένα. Η ουσία στο μπάσκετ είναι να βάλεις τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Με το πέρασμα των χρόνων η άμυνα έχει μπει για τα καλά στην εξίσωση του παιχνιδιού, αλλά πάντα μα πάντα η ουσία θα είναι να βάλεις τη μπάλα στο καλάθι.

Ο φετινός Ολυμπιακός είναι δομημένος με πολλούς παίκτες που κάνουν λίγο από όλα και έχουν επιθετικό «ταβάνι». Μετά τη μεταγραφή του Μπραζντέικις όταν είχα εκφράσεις τις αντιρρήσεις μου ανέφερα σε μία παράγραφο, «Ο Ολυμπιακός μετά τον Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος πρόσθεσε έναν ακόμη καλό και ικανό παίκτη ο οποίος κάνει λίγο από όλα. Το ρόστερ γέμισε με «εργαλεία», αλλά μερικές φορές χρειάζεται και ο «μαέστρος». Αυτός που ξεχωρίζει».

Το ταλέντο στο σκοράρισμα δεν περισσεύει, ωστόσο μέσα από τη διαδικασία της φιλοσοφίας του Γιώργου Μπαρτζώκα η ομάδα βρίσκει προϋποθέσεις να σκοράρει. Οχι πολλές, αλλά είναι εκεί έξω και υπάρχουν.

Αυτές τις όποιες προϋποθέσεις οι παίκτες τις σπατάλησαν στην Βιτόρια κάνοντας λάθη αφέλειας, δίνοντας τη μπάλα στον αντίπαλο, αστοχώντας σε lay up, αστοχώντας σε βολές και αστοχώντας σε καταστάσεις με παίκτη παραπάνω (όπως λέμε και στο πόλο).

Βαθμολογία της EuroLeague: Απομακρύνθηκε από την εξάδα ο Ολυμπιακός

Η ομάδα γύρισε από την Ισπανία με δύο ήττες. Προσωπικά δε με χάλασε καθόλου το αποτέλεσμα διότι εδώ και χρόνια έχω αποδεχτεί πως στον πρωταθλητισμό υπάρχει και η ήττα και η στραβή και η κακή χρονιά. Έχει συμβεί στο παρελθόν, ενδεχομένως να συμβαίνει στο παρόν και σίγουρα θα συμβεί και στο μέλλον. Ας μάθουμε να ζούμε με αυτό. Ο Ολυμπιακός και καμία ομάδα δεν θα κατακτά όλους τους τίτλους κάθε χρόνο.

Αυτό που με προβλημάτισε είναι πως είδα σε ένα ακόμη παιχνίδι παίκτες και προπονητής να μην βρίσκονται στην ίδια σελίδα, να μην κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Και αυτό είναι κακό. Μπορεί να αλλάξει; Φυσικά.

Δεν ισχυρίζομαι πως ξαφνικά ο Ολυμπιακός θα σκοράρει 80 πόντους (κρίμα να συζητάμε το συγκεκριμένο όριο). Δεν θα γίνουν σαν τα Looney Tunes στο Space Jam που θα καρφώνουν από το κέντρο, αλλά οφείλουν να διορθώσουν τα βασικά του αθλήματος. Οφείλουν κυρίως πνευματικά να βρεθούν στην ίδια σελίδα.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκλεισε τέσσερα χρόνια παρουσίας στον πάγκο της ομάδας και εκτός από τίτλους έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και το δικαίωμα να κρίνεται στο τέλος κάθε σεζόν. Δεν είναι ο Πάπας, αλλά έχει προσφέρει τόσα πολλά στον Ολυμπιακό που και δικαίωμα στο λάθος έχει και έχει δείξει πως διαθέτει τις ικανότητες να δούμε ωραίο μπάσκετ. Είναι ο προπονητής που μπορεί να βοηθήσει να αλλάξει η αγωνιστική εικόνα.

Μπαρτζώκας: «Πρέπει να κάνουμε επανεκκίνηση»

Ο Μπαρτζώκας δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας, αλλά από την άλλη τι να κάνει; Να μπει να σουτάρει βολές αντί του ΜακΚίσικ, να μπει να κάνει lay up αντί του Γκος ή να μπει να τελειώσει αιφνιδιασμό «3 εναντίον 1» και να μην κάνει επιθετικό φάουλ (δεν φταίει ο Παπανικολάου, αλλά ο πασέρ στη συγκεκριμένη φάση), να μπει να πασάρει στα χέρια του «Παπ» και όχι στα πόδια του όπως έκανε ο Γουόκαπ στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, να μπει να τελειώσει τη φάση με τον Κιόζα αντίπαλο κάτω από το καλάθι όπως δεν έκανε ο Φαλ στο πρώτο λεπτό του ματς;

Να τον κρίνουμε για τη διαχείριση που κάνει στο rotation, για τον σχεδιασμό ενδεχομένως, αλλά μέχρι εκεί.

Ολυμπιακός: Από το περσινό 7-1, φέτος έχει 0/6 απέναντι σε Ισπανούς

Προς Θεού, ο Ολυμπιακός δεν καταστράφηκε με τις δύο ήττες στην Ισπανία. Βαθμολογικό πισωγύρισμα, ναι. Προβληματισμός για την επιθετική του λειτουργία, ναι. Καταστροφή, όχι. Πλέον όμως έχει μπροστά του καμιά δεκαριά τελικούς και μπαίνει ξανά σε μία διαδικασία πίεσης από τα μέσα Ιανουαρίου.

Γενικά, θεωρώ πως η συγκεκριμένη ομάδα υπό πίεση λειτουργεί εξαιρετικά και πιστεύω πως θα βρει τον τρόπο να... γυρίσει την κατάσταση. Το έκανε και πριν περίπου 45 μέρες όταν σε παρόμοια κατάσταση πίεσης αντέδρασε με 4/4. Όμως πλέον δεν υπάρχουν Αλμπα και Βιλερμπάν στο δρόμο του, αλλά ομάδες κανονικές. Απλά χρειάζεται ένα restart όπως είπε κι ο προπονητής της.

Μόνη της να παίξει μία ομάδα «πέντε εναντίον κανενός» αν κάνει 17 λάθη θα κινδυνέψει να χάσει. Φανταστείτε λοιπόν να συμβεί αυτό σε μία κατηφορική έδρα όπως αυτή της Μπασκόνια. Δε θέλει και πολύ. Μάλιστα από τα 17 δώρα, τα 10 κατέληξαν απευθείας στα χέρια των αντιπάλων προσφέροντάς τους συνήθως εύκολους πόντους.

Η αλήθεια είναι πως δεν αντέχει ανάλυσης το ματς στη χώρα των Βάσκων. Οι περισσότεροι παίκτες παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και τα μοναδικά ενθαρρυντικά μηνύματα ήταν η απόδοση των Κάνααν, Μιλουτίνοφ και Πετρούσεφ. Έτσι όπως είναι στημένος ο Ολυμπιακός με τόσους «άσουτους» περιφερειακούς, ο Κάνααν είναι βαρόμετρο. Ο «Μίλου» μετά από περίοδο αγωνιστικής κάμψης έδειξε πως μπορούν να του ακουμπήσουν τη μπάλα και να τελειώσει τις φάσεις. Δεν είναι μόνο για να κάνει σκριν στους κοντούς. Ο έτερος Σέρβος έδειξε ετοιμότητα, ωστόσο με τον Πίτερς μπροστά του να κάνει τρομερή σεζόν (δικαιούται κι ένα κακό ματς σαν το χθεσινό) είναι δύσκολο να βρει χώρο. Και νομίζω πως η ιδέα του ψηλού σχήματος με Πίτερς στο «3» και Πετρούσεφ στο «4» δεν είναι για παραπάνω από 2-3 κατοχές.

Η καλοκαιρινή σκέψη του Μπαρτζώκα ήταν να δει τον Γκος να παίζει δίπλα στον Σλούκα και όχι δίπλα στον Γουόκαπ. Προφανώς και το σχήμα με τους δύο Αμερικανούς ταυτόχρονα στο παρκέ δεν φαίνεται να... τραβάει. Μοιάζει αναγκαίο γιατί αμφότεροι είναι καλοί χειριστές, αλλά επιθετικά είναι κάπως «δυσκοίλιο».

Ο Τόμας Γουόκαπ για ένα σημαντικό διάστημα παρουσιάζει αγωνιστική «κοιλιά». Είναι απολύτως λογικό και συμβαίνει σε όλους τους αθλητές όλων των σπορ. Οι λόγοι αυτής της κάμψης είναι πολλοί. Το θέμα είναι πως η συγκεκριμένη ομάδα δεν αντέχει να βλέπει τον καλό της point guard να παίζει έτσι. Ο Γουόκαπ είναι ο καλύτερος συμπαίκτης της Ευρώπης, ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της Ευρώπης και όταν δεν είναι καλά αυτός, οι Πειραιώτες βραχυκυκλώνουν. Το να σουτάρει δύο τρίποντα στο πρώτο λεπτό, να κάνει κακές πάσες και να κάνει αχρείαστα φάουλ δεν είναι... Γουόκαπ.

Ο Γουίλιαμς Γκος έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, δε βοηθάει επιθετικά παρά βάζει νούμερα στη στατιστική του ενίοτε όταν το αποτέλεσμα έχει κριθεί ή όταν ο αντίπαλος είναι 15 πόντους μπροστά (πράγμα το οποίο δεν είναι κακό) και κυρίως αδυνατεί να δώσει ρυθμό στους συμπαίκτες του στην επιθετική λειτουργία. Ενας καλός ρολίστας είναι. Τώρα αν κάποιοι τον θεωρούν πρωταγωνιστή, είναι δικαίωμά τους.

Ο Γκος μπορεί να βοηθήσει αρκεί να καταλάβει τι μπορεί και κυρίως τι ΔΕΝ μπορεί να κάνει. Αθλητικότητα διαθέτει, άμυνα ψιλοπαίζει, το ενδιάμεσο σουτ το έχει. Το θέμα είναι να αποκτήσει συνέπεια και να μπορεί να ξέρει ο Μπαρτζώκας και η ομάδα πως είναι παίκτης του «6» και θα παίζει για «6» στα περισσότερα παιχνίδια. Να παίζει μία για «8» και τρεις για «4» δε βοηθάει.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού την γουστάρει αυτή την ομάδα, έχει δεθεί μαζί της. Εχει ταυτιστεί με το ήθος των ιδιοκτητών της, με το πάθος του προπονητή της και με τους παίκτες που την απαρτίζουν. Μέχρι τώρα έχει στηρίξει απόλυτα την προσπάθεια κάτι που φαίνεται από τα 7.000 διαρκείας και τα διαδοχικά sold out.

Ορισμένοι έχουν αρχίσει και απογοητεύονται και είναι λογικό. Αυτή η ομάδα δεν χρωστάει σε κανέναν. Αυτή η ομάδα έχει κάνει τους οπαδούς της να κοιμούνται με χαμόγελο και να ξυπνάνε με χαμόγελο. Εχει δώσει αμέτρητες χαρές. Στην κακή της περίοδο να είστε στο πλευρό της. Η δύναμη κάθε οργανισμού είναι ο κόσμος της. Η πρώτη αντίδραση όσων βρέθηκαν στην Ισπανία δείχνει το σωστό δρόμο

Ολυμπιακός: Ο κόσμος αποθέωσε τους παίκτες στο αεροδρόμιο και ο Μπαρτζώκας ζήτησε συγγνώμη

Δε λέω να μην ασκεί κριτική ο οπαδός και να μην παραπονιέται, αλλά όσοι πάνε στο γήπεδο να ξέρουν πως η παρουσία τους είναι δύναμη για τους πρωταγωνιστές. Η φωνή τους μπορεί να τους σπρώξει και στη δύσκολη στιγμή την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του. Με ενωμένους παίκτες, προπονητές και κόσμο τα πάντα μπορεί να συμβούν. Και να θυμάστε κάτι. Σε όποια κατάσταση κι αν είναι η ομάδα, αν μπει στα play-offs κανένας δεν θα τον θέλει για αντίπαλο. Ακόμη κι η Ρεάλ θα αισθανθεί κάπως άβολα. Όπως ακριβώς αισθάνθηκε πέρυσι ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζοντας τη Φενέρμπαχτσε. Το θέμα είναι να μπει.

ΥΓ: Εδώ και 20 μέρες ο Ολυμπιακός αγωνίζεται πλήρης, ωστόσο πιο πολύ μπερδεμένος μου μοιάζει παρά βελτιωμένος.

ΥΓ 2: Τέσσερα παιχνίδια στον δεύτερο γύρο, τέσσερις χαμένες ισοβαθμίες. Στο τέλος αυτά θα παίξουν ρόλο.

ΥΓ 3: Με την Μακάμπι είναι τελικός. Δεν χωράει ήττα.

*** Για τους μη έχοντας εξοικείωση με υπολογιστές. Πατώντας ταυτόχρονα τα κουμπιά Control, Alt, Delete κάνει επανεκκίνηση ο υπολογιστής.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.

QOSHE - Ολυμπιακός: Control + Alt + Delete και θα πάνε όλα καλύτερα - Κωνσταντίνος Μελάγιες
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Ολυμπιακός: Control + Alt + Delete και θα πάνε όλα καλύτερα

6 1
13.01.2024

Να ξεκινήσουμε από τα απλά και τα δεδομένα. Η ουσία στο μπάσκετ είναι να βάλεις τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Με το πέρασμα των χρόνων η άμυνα έχει μπει για τα καλά στην εξίσωση του παιχνιδιού, αλλά πάντα μα πάντα η ουσία θα είναι να βάλεις τη μπάλα στο καλάθι.

Ο φετινός Ολυμπιακός είναι δομημένος με πολλούς παίκτες που κάνουν λίγο από όλα και έχουν επιθετικό «ταβάνι». Μετά τη μεταγραφή του Μπραζντέικις όταν είχα εκφράσεις τις αντιρρήσεις μου ανέφερα σε μία παράγραφο, «Ο Ολυμπιακός μετά τον Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος πρόσθεσε έναν ακόμη καλό και ικανό παίκτη ο οποίος κάνει λίγο από όλα. Το ρόστερ γέμισε με «εργαλεία», αλλά μερικές φορές χρειάζεται και ο «μαέστρος». Αυτός που ξεχωρίζει».

Το ταλέντο στο σκοράρισμα δεν περισσεύει, ωστόσο μέσα από τη διαδικασία της φιλοσοφίας του Γιώργου Μπαρτζώκα η ομάδα βρίσκει προϋποθέσεις να σκοράρει. Οχι πολλές, αλλά είναι εκεί έξω και υπάρχουν.

Αυτές τις όποιες προϋποθέσεις οι παίκτες τις σπατάλησαν στην Βιτόρια κάνοντας λάθη αφέλειας, δίνοντας τη μπάλα στον αντίπαλο, αστοχώντας σε lay up, αστοχώντας σε βολές και αστοχώντας σε καταστάσεις με παίκτη παραπάνω (όπως λέμε και στο πόλο).

Βαθμολογία της EuroLeague: Απομακρύνθηκε από την εξάδα ο Ολυμπιακός

Η ομάδα γύρισε από την Ισπανία με δύο ήττες. Προσωπικά δε με χάλασε καθόλου το αποτέλεσμα διότι εδώ και χρόνια έχω αποδεχτεί πως στον πρωταθλητισμό υπάρχει και η ήττα και η στραβή και η κακή χρονιά. Έχει συμβεί στο παρελθόν, ενδεχομένως να συμβαίνει στο παρόν και σίγουρα θα συμβεί και στο μέλλον. Ας μάθουμε να ζούμε με αυτό. Ο Ολυμπιακός και καμία ομάδα δεν θα κατακτά όλους τους τίτλους κάθε χρόνο.

Αυτό που με προβλημάτισε είναι πως είδα σε ένα ακόμη παιχνίδι παίκτες και προπονητής να μην βρίσκονται στην ίδια σελίδα, να μην κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Και αυτό είναι κακό. Μπορεί να αλλάξει; Φυσικά.

Δεν ισχυρίζομαι πως ξαφνικά ο Ολυμπιακός θα σκοράρει 80 πόντους (κρίμα να συζητάμε το συγκεκριμένο όριο). Δεν θα γίνουν σαν τα Looney Tunes στο Space Jam που θα καρφώνουν από το κέντρο, αλλά οφείλουν να διορθώσουν τα βασικά του αθλήματος. Οφείλουν κυρίως πνευματικά να βρεθούν στην ίδια σελίδα.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκλεισε τέσσερα χρόνια παρουσίας στον πάγκο της ομάδας και εκτός από τίτλους έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη και το δικαίωμα να κρίνεται στο τέλος κάθε σεζόν. Δεν........

© gazzetta


Get it on Google Play