Χρόνια πολλά σε όλους!

Εορταστικό παντού το κλίμα λόγω και των ημερών, εορταστικό και μέσα στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός AKTOR γιόρτασε και μάλιστα με το παραπάνω την 4η σερί του νίκη στην Eurolegaue με την οποία παρέμεινε ακλόνητος στην τετράδα, ολοκληρώνοντας τον α' γύρο με ρεκόρ 10-7. Αν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο; Ναι, θα μπορούσε. Όπως θα μπορούσε να ήταν και χειρότερο. Θεωρώ ότι οι «πράσινοι» έκλεισαν με εξαιρετικό τρόπο το πρώτο μισό της διοργάνωσης και για να είμαστε και ρεαλιστές, υποθέτω ότι λίγοι περίμεναν τις 10 νίκες μετά τις τρεις διαδοχικές ήττες από Παρτίζαν, Εφές και Ρεάλ. Σωστά; Σωστά. Απαντάω μόνος μου.

Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και σε βραδιές όπου το θέαμα δεν ήταν αυτό που θα ήθελε ο περισσότερος κόσμος, ο Παναθηναϊκός έδειξε και άλλα πράγματα στο παιχνίδι του, τα οποία ικανοποίησαν (θέλω να πιστεύω και με το παραπάνω) τους 18.000 φιλάθλους που έκαναν sold out. Εκτός του ότι χάρηκαν άλλη μια νίκη, είχαν την ευκαιρία να δουν και τον νέο φωτισμό στο ΟΑΚΑ. Πιο σκοτεινές οι εξέδρες και όλα τα φώτα πάνω στους πρωταγωνιστές. Μέσα στο παρκέ. Στους παίκτες.

Ήταν κάτι το διαφορετικό. Ωραίο διαφορετικό. Και αν μη τι άλλο φάνηκε ότι οι «πράσινοι» και δη η διοίκηση της ομάδας, προσπαθούν να κάνουν πολλά βήματα προς τα μπροστά. Όχι μόνο όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και όσον αφορά το εξωαγωνιστικό Μικρά βήματα κάθε φορά, για τα οποία στο τέλος της ημέρας και δη σε έναν χρόνο από τώρα θα μιλάμε για πραγματικό... άλμα.

Το ΟΑΚΑ μεταμορφώνεται. Ήδη αποτελεί μια διαφορετική εμπειρία σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια. Φανταστείτε όταν θα ολοκληρωθεί το master plan και το γήπεδο (εντός και εκτός σάλας) πάρει την τελική του μορφή. Πάντως για να το κλείσω εδώ, ομολογώ ότι σε όσα γήπεδα μπάσκετ και αν πήγαινα στο εξωτερικό, πάντα ζήλευα τις στιγμές που έσβηναν τα φώτα και γινόταν μια πιο εντυπωσιακή παρουσίαση των ομάδων. Πλέον υπάρχει και στην Ελλάδα. Και είναι εξίσου εντυπωσιακή, στα πρότυπα του ΝΒΑ. Όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Όπως ανέφερα και προηγουμένως ο Παναθηναϊκός έκλεισε τον α' γύρο με 10 νίκες και 7 ήττες. Πολύ καλός ο απολογισμός. Ήδη μετράει μια νίκη περισσότερη από τον συνολικό του απολογισμό στο τέλος της περσινής κανονικής περιόδου! Όμως για να είμαι 100% δίκαιος, οι εντός παρκέ νίκες την προηγούμενη σεζόν ήταν 11 ωστόσο στο τέλος αφαιρέθηκαν δύο νίκες λόγω τιμωρίας και η ιστορία έγραψε 17η θέση και 9-23 ρεκόρ.

Ποιος να το έλεγε πέρυσι και ποιος να το πίστευε. Ότι μετά το πρώτο μισό της regular season για την αγωνιστική χρονιά 2023-24, ο Παναθηναϊκός θα βρισκόταν στην 4η θέση. Μια θέση την οποία δεν μπορούσε να δει ούτε με... κιάλια την προηγούμενη τριετία. Και κοιτάξτε να δείτε τώρα τι έχει γίνει. Ποιος είναι εκείνος ο οποίος βροντοφωνάζει όπου σταθεί και βρεθεί για τους υψηλούς στόχους του Παναθηναϊκού; Ο Αταμάν φυσικά. Ποιος είναι εκείνος που έλεγε από την πρώτη στιγμή ότι θέλει να επαναλάβει τα όσα έκανε με την Αναντολού Εφές, την οποία είχε πάρει από το ναδίρ της κατάταξης και την έφτασε στο σημείο να παίζει το πιο... διαστημικό μπάσκετ της τελευταίας δεκαετίας συνδυάζοντας παράλληλα και την ουσία με back to back κατάκτηση της Euroleague; Να απαντήσω ποιος; Όλοι ξέρετε...

Αν μη τι άλλο η επίδραση του Τούρκου προπονητή είναι τεράστια στον φετινό Παναθηναϊκό. Ναι, έχει πάρει παίκτες υψηλής αξίας οι οποίοι δεν θυμίζουν ούτε στο ελάχιστο τις τελευταίες χρονιές, ναι έχει γεμίσει με ταλέντο, ναι έχει συσπειρωθεί και «τρελαθεί» ο κόσμος, αλλά όσο να 'ναι έχει βάλει και ο Αταμάν το χεράκι του. Ακόμα και με ακριβό ρόστερ, εύκολο είναι για μια ομάδα με 13-14 νέους παίκτες να «δέσει»; Εύκολο είναι να βγάλει αυτοματισμούς και να αποδίδει σύμφωνα με την χρηματιστηριακή της αξία;

Δεν ξέρω αν ο Αταμάν έχει το «άγγιγμα του Μίδα» και όπου βρεθεί φροντίζει το... κάρβουνο που προϋπήρχε να μετατρέπεται σε χρυσάφι αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι τυχαίο ένα και μόνο γεγονός. Η Αναντολού Εφές (αν και τον... κέρδισε) έκλεισε τον α' γύρο με ρεκόρ 7-10 έχοντας κατρακυλήσει στην 14η θέση. Ποια; Η ομάδα που αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση και άξια θαυμασμού επί ημερών Αταμάν.

Σίγουρα έχει «υποφέρει» από απουσίες και τραυματισμούς αλλά και πάλι. Μιλάμε για μια ομάδα με το «know how» στην Euroleague τα τελευταία. Εκτός και αν μετά την αποχώρησή του, ο Τούρκος τεχνικός το πήρε μαζί του και το μεταδίδει μέρα με την ημέρα στους παίκτες του Παναθηναϊκού. Πάντως μέχρι στιγμής, καλά πάει. Μένει να δούμε αν θα συνεχίσει, πόσο θα συνεχίσει και φυσικά μέχρι που μπορεί να φτάσει η φετινή πορεία των «πρασίνων».

Από εκεί και πέρα συνέβη και πάλι αυτό που έχω αναφέρει και τις προηγούμενες ημέρες. Ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί και προσαρμόζεται σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ στυλ παιχνιδιού. Και αν αυτό δεν είναι προνόμιο, ικανότητα και τεχνογνωσία, τότε τι είναι; Προσέξτε. Δεν λέω ότι οι «πράσινοι» έδεσαν τον γάιδαρό τους και ότι θα αρχίσω να γράφω και να βροντοφωνάζω «κλείστε πτήσεις και εισιτήρια για Βερολίνο». Ίσα-ίσα που δεν ενστερνίζομαι την σιγουριά του Αταμάν.

Δεν ξέρω, μπορεί να έχω επηρεαστεί τόσα χρόνια από τα «κλισέ» των παικτών «βήμα-βήμα» και «παιχνίδι με το παιχνίδι» και να κρατάω πάντα μικρό καλάθι. Ακόμα είναι νωρίς. Πολύ νωρίς. Αυτό για το οποίο μπορώ να αναφερθώ με σιγουριά αφορά το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας και ότι ο Παναθηναϊκός μπαίνει στα παπούτσια όλων των αγώνων.

Θέλετε επίθεση; Επίθεση. 91 πόντοι στο Μονακό. Θέλετε ξύλο; Ξύλο στο Μιλάνο. Θέλετε άμυνα και ριμπάουντ; Άμυνα και ριμπάουντ με τον Ερυθρό Αστέρα. Και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό απ' οτιδήποτε άλλο τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Θέλω να πω ότι πρέπει να δούμε την μεγάλη εικόνα των «πρασίνων». Και αυτή είναι ότι βελτιώνεται μέρα με την ημέρα. Απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα ο Αταμάν γνώριζε καλά ότι αν περιόριζε τον Μίλος Τεόντοσιτς ο οποίος είχε σπάσει τα κοντέρ την περασμένη εβδομάδα, αυτομάτως η ομάδα του θα είχε κάνει ενάμιση βήμα νίκης.

Τζέριαν Γκραντ και Παναγιώτης Καλαϊτζάκης εξαφάνισαν τον Σέρβο πλέι μέικερ και... καληνύχτα και καλή του τύχη. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να χάσει ούτε από τον Ντος Σάντος, ούτε από τον Χάνγκα, ούτε από τον Μπολομπόι. Ακόμα και ο Νέντοβιτς -τηρουμένων των αναλογιών- περιορίστηκε, ασχέτως εάν σημείωσε 15 πόντους. Περισσότερο πλασματικοί ήταν, παρά ουσιαστικοί για την ομάδα του.

Από τη στιγμή που κατάφερε να αφοπλίσει τον Τεόντοσιτς αυτομάτως είχε ανοίξει διάπλατα και ο δρόμος της νίκης. Και μάλιστα στο ρελαντί. 10 μέρες να έπαιζαν και να πήγαινε έτσι το ματς, ο Παναθηναϊκός δεν θα έχανε. Ήταν η εικόνα του αγώνα τέτοια που δεν έδινε καμία πιθανότητα στους Σέρβους να διεκδικήσουν τη νίκη. Και ας μην -επαναλαμβάνω- εντυπωσίασαν οι «πράσινοι» με την απόδοσή τους.

Τακτικά ωστόσο είχαν διαβάσει εξαιρετικά το παιχνίδι. Ακόμα και όταν ο Ερυθρός Αστέρας προσπάθησε να αναχαιτίσει τα Pick 'N Roll του Παναθηναϊκού με τις αλλαγές, η ομάδα του Αταμάν δεν επέμενε στον αγαπημένο της τρόπο επίθεσης. Έψαξε αμέσως ΟΛΑ τα μις ματς, πέρασε την μπάλα στο «ζωγραφιστό» και προσπάθησε να επιτεθεί κερδίζοντας φάουλ γνωρίζοντας ότι έχει τους παίκτες για να τα καταφέρει.

Και όταν λειτουργούν καλά επιθετικό (στο μέτρο του δυνατού) και αμυντικό πλάνο, αυτομάτως όλα γίνονται πιο εύκολα. Αν θα υπάρξουν και άσχημες βραδιές που δεν θα βγαίνει τίποτα απολύτως; Σαφέστατα και θα υπάρξουν.

Και φυσικά μεγάλο ρόλο για την εξέλιξη του αγώνα με την εύκολη επικράτηση του Παναθηναϊκού έπαιξαν τα ριμπάουντ. Και εδώ αποδεικνύεται τόσο πόσο κομβική είναι η παρουσία του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Μπορεί να μην το... έχει βρει ακόμα στην επίθεση, αλλά στην άμυνα και στα ριμπάουντ «γεμίζει» τις ρακέτες. Πόσο εύκολα μπορεί να κατεβάσει κάποιος 8 ριμπάουντ σε λιγότερο από 17 λεπτά συμμετοχής;

Και εδώ φαίνεται το πόσο τυχερός και ευλογημένος μπορεί να νιώθει ο Αταμάν, ο οποίος έχει δύο τεσσάρια που μπορούν να κάνουν εξίσου καλά τη δουλειά. Συγκεκριμένα «κατέβασαν» 13 ριμπάουντ έχοντας πάρει 6 επιθετικά από τα συνολικά 15 επιθετικά του «τριφυλλιού». Ε, δεν το λες και μικρό πράγμα όταν συνολικά η ομάδα του είχε 10 περισσότερα ριμπάουντ (40 έναντι 30) από τον αντίπαλό του...

Επίσης: Πλέον εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι ο Κώστας Αντετοκούνμπο βρίσκεται δεύτερος στην ιεραρχία των σέντερ. Ο Μπαλτσερόφσκι έχει χάσει έδαφος, δεν ανταποκρίνεται καλά στον ρόλο του, σε αντίθεση με τον Έλληνα σέντερ ο οποίος όποτε έχει «πατήσει» παρκέ τα έχει πάει εξαιρετικά. Και ίσως να είναι και από τους αδικημένους του ρόστερ. Όμως με τη δουλειά του, προσπέρασε τον Πολωνό και μπορεί και στέκεται επάξια και στα ματς της Euroleague. Και όχι μόνο σε αυτά της Basket League.

Για τον Σλούκα δεν χρειάζεται να γράψω κάτι. 9 πόντοι, 7 ασίστ, 3 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο, 2 λάθη. Αν παίζει έτσι σε όλα τα ματς, παίρνοντας κατά 90% (μην πω και παραπάνω) τις σωστές αποφάσεις, τότε ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβάται τίποτα και κανέναν.

Τζέριαν Γκραντ: Σε λίγο θα στερέψουν οι λέξεις για το πόσο πολύτιμος και χρήσιμος είναι για τον Παναθηναϊκό. Η πιο «value for money» κίνηση των «πρασίνων» το καλοκαίρι. Ο παίκτης-οικονομία. Ο παίκτης που έχει «τσακωθεί» με το λάθος. Ο παίκτης των 280 αγώνων στο ΝΒΑ, ο οποίος ακόμα μαθαίνει στο υψηλό επίπεδο της Euroleague.

Θα σας πω ένα πράγμα για τον Αμερικανό. Εκεί που στο ξεκίνημα της σεζόν έπαιρνε την μπάλα και την έκανε... φραπέ με τόσο κατάχρηση της ντρίπλας, πλέον κάνει μόνο τα απαραίτητα. Και αυτό λόγω και των αυτοματισμών που άρχισαν να λειτουργούν στην ομάδα.

Για τον Ματίας Λεσόρ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Πώς κατάφερε να αγωνιστεί ένας Θεός το ξέρει. Και εδώ φαίνεται το πόσο δυνατό «σκαρί» είναι ο Γάλλος. Πονούσε. Και πιστεύω ότι και τώρα που μιλάμε πονάει. Όμως σιγά μην έχανε το ματς. Και όχι μόνο δεν το έχασε αλλά ήταν και από τους καλύτερους του Παναθηναϊκού. Το θεωρώ απίθανο να αγωνιστεί κόντρα στο Μαρούσι. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Ακολουθεί η ισπανική «διαβολοβδομάδα» σε Βιτόρια και Βαλένθια. Και εκεί πρέπει να είναι έτοιμος.

Και όλα αυτά; Με τον Ναν σε κακό επιθετικά βράδυ με 3/12 σουτ. Που να έπαιζε και εκείνος καλά και να ήταν εύστοχος...

Καλή Χρονιά σε όλον τον κόσμο. Με υγεία πάνω απ' όλα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...

QOSHE - Παναθηναϊκός: Το «Αταμάν effect» φαίνεται στην κατάταξη - Γιώργος Κούβαρης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Παναθηναϊκός: Το «Αταμάν effect» φαίνεται στην κατάταξη

5 1
29.12.2023

Χρόνια πολλά σε όλους!

Εορταστικό παντού το κλίμα λόγω και των ημερών, εορταστικό και μέσα στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός AKTOR γιόρτασε και μάλιστα με το παραπάνω την 4η σερί του νίκη στην Eurolegaue με την οποία παρέμεινε ακλόνητος στην τετράδα, ολοκληρώνοντας τον α' γύρο με ρεκόρ 10-7. Αν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο; Ναι, θα μπορούσε. Όπως θα μπορούσε να ήταν και χειρότερο. Θεωρώ ότι οι «πράσινοι» έκλεισαν με εξαιρετικό τρόπο το πρώτο μισό της διοργάνωσης και για να είμαστε και ρεαλιστές, υποθέτω ότι λίγοι περίμεναν τις 10 νίκες μετά τις τρεις διαδοχικές ήττες από Παρτίζαν, Εφές και Ρεάλ. Σωστά; Σωστά. Απαντάω μόνος μου.

Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και σε βραδιές όπου το θέαμα δεν ήταν αυτό που θα ήθελε ο περισσότερος κόσμος, ο Παναθηναϊκός έδειξε και άλλα πράγματα στο παιχνίδι του, τα οποία ικανοποίησαν (θέλω να πιστεύω και με το παραπάνω) τους 18.000 φιλάθλους που έκαναν sold out. Εκτός του ότι χάρηκαν άλλη μια νίκη, είχαν την ευκαιρία να δουν και τον νέο φωτισμό στο ΟΑΚΑ. Πιο σκοτεινές οι εξέδρες και όλα τα φώτα πάνω στους πρωταγωνιστές. Μέσα στο παρκέ. Στους παίκτες.

Ήταν κάτι το διαφορετικό. Ωραίο διαφορετικό. Και αν μη τι άλλο φάνηκε ότι οι «πράσινοι» και δη η διοίκηση της ομάδας, προσπαθούν να κάνουν πολλά βήματα προς τα μπροστά. Όχι μόνο όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και όσον αφορά το εξωαγωνιστικό Μικρά βήματα κάθε φορά, για τα οποία στο τέλος της ημέρας και δη σε έναν χρόνο από τώρα θα μιλάμε για πραγματικό... άλμα.

Το ΟΑΚΑ μεταμορφώνεται. Ήδη αποτελεί μια διαφορετική εμπειρία σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια. Φανταστείτε όταν θα ολοκληρωθεί το master plan και το γήπεδο (εντός και εκτός σάλας) πάρει την τελική του μορφή. Πάντως για να το κλείσω εδώ, ομολογώ ότι σε όσα γήπεδα μπάσκετ και αν πήγαινα στο εξωτερικό, πάντα ζήλευα τις στιγμές που έσβηναν τα φώτα και γινόταν μια πιο εντυπωσιακή παρουσίαση των ομάδων. Πλέον υπάρχει και στην Ελλάδα. Και είναι εξίσου εντυπωσιακή, στα πρότυπα του ΝΒΑ. Όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Όπως ανέφερα και προηγουμένως ο Παναθηναϊκός έκλεισε τον α' γύρο με 10 νίκες και 7 ήττες. Πολύ καλός ο απολογισμός. Ήδη μετράει μια νίκη περισσότερη από τον συνολικό του απολογισμό στο τέλος της περσινής κανονικής περιόδου! Όμως για να είμαι 100% δίκαιος, οι εντός παρκέ νίκες την προηγούμενη σεζόν ήταν 11 ωστόσο στο τέλος αφαιρέθηκαν δύο νίκες λόγω τιμωρίας και η ιστορία έγραψε 17η θέση και 9-23 ρεκόρ.

Ποιος να το έλεγε πέρυσι και ποιος να το πίστευε. Ότι μετά το πρώτο μισό της regular season για την αγωνιστική χρονιά 2023-24, ο Παναθηναϊκός θα βρισκόταν στην 4η θέση. Μια θέση την οποία δεν μπορούσε να δει ούτε με... κιάλια την προηγούμενη τριετία. Και κοιτάξτε να........

© gazzetta


Get it on Google Play