Ε, δεν γινόταν να χαθεί αυτό το ματς. Απλά δεν γινόταν. Με 60 πόντους στο ημίχρονο και με 22/29 εντός παιδιάς; Θα ήταν μυθική «αυτοκτονία» εάν συνέβαινε. Όπως λένε και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε «statement» εμφάνιση στο Βερολίνο. Μπήκε στο παρκέ από το πρώτο λεπτό και έναν και μοναδικό στόχο. Τη νίκη με πειστική εμφάνιση. Το είπαν και το έκαναν.

Job done! «Tick» στο κουτάκι για το πρώτο «must win» παιχνίδι εκτός έδρας στην Euroleague και πάει παρακάτω. Έχει άλλα τρία «κενά» κουτάκια να «τικάρει» ο Παναθηναϊκός στα τρία επόμενα ματς στο ΟΑΚΑ. Με Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια. Είπαμε. Εάν θέλει να έχει υψηλές βλέψεις χωρίς να ψάχνει να «ρεφάρει» τυχόν στραβοπατήματα, αυτά τα ματς ΠΡΕΠΕΙ να τα παίρνει.

Με ένα 4/4 μέχρι τα δύο σερί εκτός με Παρτίζαν και Εφές θα είναι μια χαρά. Άλλωστε τι έψαχνε ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο; Να γυρίσει τον διακόπτη. Να «μπουστάρει» την ψυχολογία του. Να μπορέσει να δει με καλύτερο μάτι τη συνέχεια της Euroleague. Η νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό πριν από 12 ημέρες στο ΣΕΦ ήταν η «ψυχολογική ένεση» που έψαχνε πάση θυσία για να μπει σε διαφορετικό μονοπάτι. Από τη στιγμή που «έσπασε» το ρόδι και μακριά από το ΟΑΚΑ σε ματς της Euroleague, αυτομάτως αρχίζει να αλλάζει και το γενικό κλίμα στις τάξεις της ομάδας.

Καλώς ή κακώς έτσι είναι τα πράγματα στον αθλητισμό. Σε όλες τις ομάδες και σε όλα τα σπορ. Ειδικά σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός. Κερδίζεις; Όλα μέλι-γάλα. Χάνεις; Γκρίνια, εσωστρέφεια, πίεση και καθημερινή δουλειά για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τέτοιες καταστάσεις και τι πρέπει να κάνεις ώστε να... γυρίσει ο διακόπτης. Δεύτερη φορά που το ανέφερα. Στην 3η φορά θα βάλω και ένα ονοματεπώνυμο: Κώστας Σλούκας.

Όταν ο αρχηγός των «πρασίνων» νιώθει καλά και φαίνεται μέσα από το παιχνίδι του ότι βρίσκεται σε καλή ημέρα, όλος ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει επίπεδο. Αισθάνεται (πιο) σίγουρος. Μια ματιά σε ΕΝΑ και μόνο στατιστικό από το παιχνίδι με την Άλμπα φτάνει και περισσεύει για να επιβεβαιώσει του λόγου του αληθές.

Ο Σλούκας είχε +22 στο +/- του αγώνα όση ώρα βρισκόταν στο παρκέ. Το μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του. Το δεύτερο ήταν +13 και ανήκε στον Τζέριαν Γκραντ των 9 ασίστ και των 4 κλεψιμάτων! Άλλη μια «γεμάτη» εμφάνιση από τον Αμερικανό ο οποίος κάνει αθόρυβη δουλειά και τόσο ουσιαστική για την ομάδα του. Κλείνω την παρένθεση για τον Γκραντ και εστιάζω στον Σλούκα.

Δεύτερο χαρακτηριστικό του αγώνα αναφορικά με το πόσο πολύ επηρεάζει ο 33χρονος γκαρντ το παιχνίδι του Παναθηναϊκού και το πόσο διαφορετική, ως προς το καλύτερο, παρουσιάστηκε η ομάδα (τουλάχιστον) στο συγκεκριμένο ματς έχει να κάνει με το πόσο βοήθησε την ομάδα του να «ξεκολλήσει» από το κακό διάστημα της 4ης περιόδου. Η Άλμπα είχε μειώσει στους έξι πόντους (78-84) στο 33'.

Ο «rookie» στην Euroleague, Κέντρικ Ναν, προφανώς και δεν ήξερε που είχε έρθει. Προφανώς -και είναι και λογικό να- ψάχνει τα πατήματά του. Προφανώς και έχει διαφορετική νοοτροπία. Προφανώς και σ' ένα ματς της Euroleague δεν ξέρει να «παίζει» με το χρονόμετρο. Προφανώς και θα κάνει λάθη. Προφανώς και θα κοιτάζει το σκοράρισμα ακόμα και αν έχει 0/5 σουτ και το ματς έχει χάσει το μομέντουμ για την ομάδα του.

Προφανώς και σκέφτεται ακόμα σαν να βρίσκεται στην regular season του ΝΒΑ. Γι' αυτό και όταν πέρασε ο Σλούκας στο παρκέ μετά τις 2/2 βολές του Αμερικανού για το 78-86, όταν η Άλμπα έμοιαζε να ξαναμπαίνει στο παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός έγινε και πάλι το «αφεντικό» του ματς δίχως να κινδυνεύσει περαιτέρω. Επιμέρους 7-13 παίρνοντας σωστές αποφάσεις, κρατώντας την μπάλα και προσφέροντας ηρεμία στους συμπαίκτες του. Πάπαλα. Αυτό ήταν.

Γι' αυτό και ανέφερα ότι ο Σλούκας (θα) κρατάει τον... διακόπτη του Παναθηναϊκού. Εκείνος μπορεί να τον γυρίζει στο «on» ή στο «off» γιατί από τις δικές του αποφάσεις, τη δική του παρουσία (ή απουσία όπως στη Βαρκελώνη) θα κρίνεται στο μεγαλύτερο βαθμό το παιχνίδι των «πρασίνων». Στο Βερολίνο εκείνος ξεκίνησε τη δουλειά στο πρώτο δεκάλεπτο, εκείνος την... τελείωσε με την κομβική παρουσία του στο ματς. 14 πόντοι, 6 ασίστ, 3 ριμπάουντ. Not bad για τον αρχηγό, έτσι;

Όχι ότι δεν θα υπάρξουν και άσχημες βραδιές. Φυσικά και μπορεί να υπάρξουν. Άνθρωποι είναι. Παίκτες. Όχι ρομπότ. Γι' αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε ο Ναν. Όπως είχε πει και ο Αταμάν ήθελε παίκτη ΣΑΝ τον Σλούκα. Να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Και όσο πιο γρήγορα βρει τα πατήματά του ο Αμερικανός τόσο πιο εύκολο θα μπορέσει να κάνει και το έργο του αρχηγού του Παναθηναϊκού.

Βέβαια στο Βερολίνο τα περισσότερα εύσημα πρέπει να δοθούν στον Ντίνο Μήτογλου ο οποίος απέδειξε ότι οι εμφανίσεις του με Μακάμπι και Μπασκόνια με αποκορύφωμα την ματσάρα που έκανε στο ΣΕΦ, μόνο... τυχαία δεν ήταν. Πριν από μερικές ημέρες είχα κάνει μια συνέντευξη στην Άννα-Νίκη Σταμολάμπρου η είπε μεταξύ άλλων ότι «στον Παναθηναϊκό βρήκα και πάλι το χαμόγελό μου». Ε, θεωρώ ότι κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και με τον Μήτογλου. Μετά το δύσκολο διάστημα που πέρασε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ο διεθνής φόργουορντ χαμογελάει διάπλατα τη φετινή σεζόν.

Ο Αταμάν τον εμπιστεύεται με κλειστά τα μάτια και αποδεικνύει ότι είναι μία από τις σπουδαιότερες κινήσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι. Και ας πέρασε σε δεύτερη μοίρα έχοντας επισκιαστεί από τις υπόλοιπες μεταγραφικές κινήσεις. Αυτή τη στιγμή μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη της ομάδας του στα τέσσερα ματς που έχει αγωνιστεί στην Euroleague έχοντας κατά μ.ο. 16 πόντους, 6 ριμπάουντ, 67.7% στα δίποντα, 41.7% στα τρίποντα και 77.8% στις βολές.

Και φυσικά οι παίκτες-κλειδιά για να «χτιστεί» η διαφορά ήταν οι Βιλντόζα και Μπαλτσερόφσκι με τις μεταξύ τους συνεργασίες. Είτε σερβίροντας ο κοντος στον ψηλό, είτε ο ψηλός στον κοντό. Στέκομαι λίγο περισσότερο στον Αργεντινό ο οποίος όταν νιώθει σημαντικό είναι ικανός να πάρει πολλά ματς μόνος του. Πήρε σουτ, είχε την ελευθερία να πάρει τα σουτ, καλώς πήρε τα σουτ και ιδού τα αποτελέσματα. Είχε 4/4 τρίποντα στο ημίχρονο και άρχισε να ρίχνει τους τίτλους τέλους του ματς.

Πάντως είδατε πόσο διαφορετικά μπορει να παίξει ο Παναθηναϊκός όταν έχει διαθέσιμα τα πρωτοκλασάτα του γκαρντ; Γιατί μην ξεχνάτε ότι στη Βαρκελώνη (ασχέτως αν έχανε -λέμε τώρα- έτσι και αλλιώς) απουσίαζαν Σλούκας, Βιλντόζα και Ναν. Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο ποιοτικό, αλλά ήταν και ποσοτικό. Φανταστείτε τώρα να συνδυάζεται και η ποσότητα με την ποιότητα...

Είδαμε στο Βερολίνο και κάτι ακόμα. Τον Αταμάν να μικραίνει πολύ το rotation και να δίνει 30+ λεπτά σε Σλούκα, Μήτογλου, Γκριγκόνις, στον Γραντ κάτι λιγότερο από 30 λεπτά, στον Λεσόρ 21 λεπτά, στον Μπαλτερόφσκι σχεδόν 19 λεπτά, στον Βιλντόζα 17 λεπτά και από εκεί και πέρα το... χάρος. Ναν σχεδόν 8 λεπτά και Μαντζούκας σχεδόν 4 λεπτά και τρεις παίκτες (Αντετοκούνμπο, Γκάι, Καλαϊτζάκης) DNP.

Ουσιαστικά rotation επτά παικτών. Δεν ξέρω αν αυτό μακροπρόθεσμα θα βγει σε καλό. Εκτός και αν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο για τα ματς της Euroleague και να μικραίνει τόσο πολύ το rotation. Δεν το γνωρίζω αυτό. Θα φανεί στο μέλλον. Πάντως ο Παναθηναϊκός έχει βάθος και παίκτες για να «δοκιμάζονται» σε τέτοιες συνθήκες. Για έναν και απλό λόγο. Αργά ή γρήγορα ΟΛΟΙ θα χρειαστούν.

Για το ματς με την Άλμπα έχω να κάνω και δύο ακόμα παρατηρήσεις. Θεωρώ ότι για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της σεζόν, οι «πράσινοι» έπαιξαν «μπάσκετ Αταμάν» σε ματς της Euroleague. Εξαιρετικές αποστάσεις, γρήγορες πάσες στην επίθεση, καθόλου κατάχρηση ντρίπλας, ελεύθερα σουτ και γρήγορες «εκτελέσεις». Και μου άρεσαν πάρα πολύ οι πάσες από το short roll των ψηλών και δη του Μπαλτσερόφσκι για ελεύθερα σουτ στην περιφέρεια, όσο τα pick n roll του ημιχρόνου με κύριους δημιουργούς Βιλντόζα, Σλούκα και Γκραντ.

Αυτό είναι το μπάσκετ που θέλει να παίζει ο Τούρκος προπονητής. Αυτό το μπάσκετ άρεσε πάντα στον Τούρκο προπονητή. Βέβαια σε αυτό βοήθησε πολύ η Άλμπα Βερολίνου καθώς δεν πήγε σε πολλές επαφές, απέφυγε το «Physical Game» και ακολουθούσε το ίδιο «run and gun» τρόπο παιχνιδιού.

Κλείνοντας θέλω να κάνω ειδική μνεία στον κόσμο. Με μια λέξη ήταν «συγκλονιστικός» στο Βερολίνο. Όχι μόνο οι 110 που ταξίδεψαν μαζί με την αποστολή χάρη στη συνεργασία της ΚΑΕ Παναθηναϊκός με το Aktina Travel Group που μερίμνησε για τα πάντα με άψογο και εξυπηρετικό τρόπο, αλλά και όλοι έσπευσαν από τις γύρω περιοχές της Γερμανίας. Ακόμη και αν χρειάστηκε να κάνουν -όπως μας είπαν χαρακτηριστικά- τρίωρα, τετράωρα και εξάωρα ταξίδια οδικώς για να βρεθούν στην Mercedes Benz Arena! Ακόμα και από τη Γαλλία καθώς πολλοί από εκείνους είχαν ενισχύσει τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό στο ματς με τη Ρεν και μετά ήρθαν αμέσως στο Βερολίνο!

Χαρακτηριστική και η ανάρτηση του βοηθού του Αταμάν. Του Τσενκ Γιλντιρίμ, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά «που βρισκόμαστε τώρα; Στο Βερολίνο ή στο ΟΑΚΑ;» Πράγματι. Βγάζω το καπέλο στους 2.000 οπαδούς του Παναθηναϊκού. Από τη μία πλευρά άκουγες το «defense, defense» και στην απέναντι πλευρά, τραγούδια, συνθήματα και απίστευτη συμπαράσταση στην ομάδα. Καταπληκτικοί. Όλοι τους...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...

QOSHE - Παναθηναϊκός: Ο... διακόπτης του Σλούκα και το respect στον κόσμο - Γιώργος Κούβαρης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Παναθηναϊκός: Ο... διακόπτης του Σλούκα και το respect στον κόσμο

5 1
11.11.2023

Ε, δεν γινόταν να χαθεί αυτό το ματς. Απλά δεν γινόταν. Με 60 πόντους στο ημίχρονο και με 22/29 εντός παιδιάς; Θα ήταν μυθική «αυτοκτονία» εάν συνέβαινε. Όπως λένε και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε «statement» εμφάνιση στο Βερολίνο. Μπήκε στο παρκέ από το πρώτο λεπτό και έναν και μοναδικό στόχο. Τη νίκη με πειστική εμφάνιση. Το είπαν και το έκαναν.

Job done! «Tick» στο κουτάκι για το πρώτο «must win» παιχνίδι εκτός έδρας στην Euroleague και πάει παρακάτω. Έχει άλλα τρία «κενά» κουτάκια να «τικάρει» ο Παναθηναϊκός στα τρία επόμενα ματς στο ΟΑΚΑ. Με Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια. Είπαμε. Εάν θέλει να έχει υψηλές βλέψεις χωρίς να ψάχνει να «ρεφάρει» τυχόν στραβοπατήματα, αυτά τα ματς ΠΡΕΠΕΙ να τα παίρνει.

Με ένα 4/4 μέχρι τα δύο σερί εκτός με Παρτίζαν και Εφές θα είναι μια χαρά. Άλλωστε τι έψαχνε ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο; Να γυρίσει τον διακόπτη. Να «μπουστάρει» την ψυχολογία του. Να μπορέσει να δει με καλύτερο μάτι τη συνέχεια της Euroleague. Η νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό πριν από 12 ημέρες στο ΣΕΦ ήταν η «ψυχολογική ένεση» που έψαχνε πάση θυσία για να μπει σε διαφορετικό μονοπάτι. Από τη στιγμή που «έσπασε» το ρόδι και μακριά από το ΟΑΚΑ σε ματς της Euroleague, αυτομάτως αρχίζει να αλλάζει και το γενικό κλίμα στις τάξεις της ομάδας.

Καλώς ή κακώς έτσι είναι τα πράγματα στον αθλητισμό. Σε όλες τις ομάδες και σε όλα τα σπορ. Ειδικά σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός. Κερδίζεις; Όλα μέλι-γάλα. Χάνεις; Γκρίνια, εσωστρέφεια, πίεση και καθημερινή δουλειά για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τέτοιες καταστάσεις και τι πρέπει να κάνεις ώστε να... γυρίσει ο διακόπτης. Δεύτερη φορά που το ανέφερα. Στην 3η φορά θα βάλω και ένα ονοματεπώνυμο: Κώστας Σλούκας.

Όταν ο αρχηγός των «πρασίνων» νιώθει καλά και φαίνεται μέσα από το παιχνίδι του ότι βρίσκεται σε καλή ημέρα, όλος ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει επίπεδο. Αισθάνεται (πιο) σίγουρος. Μια ματιά σε ΕΝΑ και μόνο στατιστικό από το παιχνίδι με την Άλμπα φτάνει και περισσεύει για να επιβεβαιώσει του λόγου του αληθές.

Ο Σλούκας είχε 22 στο /- του αγώνα όση ώρα βρισκόταν στο παρκέ. Το μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του. Το δεύτερο ήταν 13 και ανήκε στον Τζέριαν Γκραντ των 9 ασίστ και των 4 κλεψιμάτων! Άλλη μια «γεμάτη» εμφάνιση από τον Αμερικανό ο οποίος κάνει αθόρυβη δουλειά και τόσο ουσιαστική για την ομάδα του. Κλείνω την παρένθεση για τον Γκραντ και εστιάζω στον Σλούκα.

Δεύτερο........

© gazzetta


Get it on Google Play