Eskiden yani 2000’li yıllar öncesinde “şeriat tehlikesi” teması üstünden siyaset yapılırdı. Çünkü dindarlar veya laiklerin söylemiyle “İslamcılar» muhalefetteyken daha sert ve tavizsizlerdi. Mesela Şevki Yılmaz kasetlerini ve Erbakan hocanın mitinglerini hatırlayalım. Onları dinlediğinizde, kendinizi bir gün sonra cihada gidecek zannederdiniz. Laikler dindarların bu durumuna bakarak, sürekli şeriat tehlikesini gündemde tutar ve ona göre siyaset yaparlardı. Şimdi şeriat tehlikesi üzerinden siyaset yapma devri kapandı. Peki neden?

Dindarlar iktidar olduktan sonra şeriat tehlikesi kalktı. Burada soru şu: Dindarların muhalefetteyken savundukları argümanlar mı iktidar oldu, yoksa iktidar nimetine kavuşan Müslümanlar da mı sekülerleşti? İkisi de değil ama demokrat muhafazakârların yaşantı ve düşüncelerinde derin fay hatları oluştu.

Malum iktidar, makam, para ve saltanat insanı değişip dönüştürür. Bu anlamda Etyen Mahçupyan’ın kısmen katıldığım bir tespiti var. Mahçupyan’a göre (…) «Çok kısa bir süre AK Parti’nin belki de demokratlığa da gidebilecek bir istekliliği vardı. Ama laik kesimin destek vermemesi AK Parti içindeki dinamiği tekrar eski hamuruna, eski damarına geri döndürdü. Dolayısıyla AK Parti’nin ilk on yılı Türkiye açısından kaçırılmış çok çok büyük bir fırsat. Fakat aslında bunu ne AK Partililer ne de karşısındaki laikler idrak etti.”

Bu tespitlere yönelik çok şeyler söylenebilir. Ancak sağlıklı bir çıkış yolu bulabilmek için hem Türkiye’deki ve hem de dünyadaki gelişmeleri çok iyi okumak gerekiyor. 7 Ekim tarihli Gazze saldırısı bizlere gösterdi ki, tüm batı dünyası ve küresel akıl, vahşi İsrail terör örgütünün yanında saf tuttu. Demokrasi, insan hakları, hak ve hukuk gibi kavramlar iflas etti. İsrail’in yaşam hakkı olduğunu dile getiren ABD ve işbirlikçileri, aynı haklara Filistinlilerin de sahip olduğunu görmezden geldiler.

Elbette sadece Filistin’de........

© Haber7