Dünyanın her yerinde vicdan sahipleri Gazze için ses vermeye devam ediyor. Meydanları dolduran milyonlar zalimlere karşı tek yürek olmuş durumda.

Yeryüzüne yayılan Filistin eylemlerini bize çok şey söylüyor. Her şeyden önce dinleri dilleri ırkları farklı olmasına rağmen mazlumun safında olmayı başaranlar insanlığın ölmediğini bize gösteriyor.

Diğer yandan hepsinin Türkiye’deki gösterilerden daha görkemli olması da düşünülmesi gereken bir konu. Muhteva bakımından da bizimkilerden daha zengin.

Ülkemizde ezberlenmiş eylemlerin dışına çıkamıyoruz. Fatih Saraçhane Beyazıt hattını yürüdükten sonra bir de konsolosluğun önüne gittik mi her şey bitiyor. Sonra başka ne yapacaktık demeye başlıyoruz.

Eylem tecrübesi olan küçük grupların sınırlı katılımla düzenledikleri gösteriler amaca ulaşmıyor.

Kalabalıkları toplama potansiyeline sahip büyük camiaların da eylem kültürünün olmamasından dolayı istenilen fotoğrafı veremiyoruz.

Koskoca İslami camia en can alıcı konularda bile dört başı mamur eylem üretemiyor. Hatta sloganlarını bile güncelleyemiyor o ana göre yeni söylem geliştiremiyor.

İstanbul’a ilk 1990 yılında geldim. O günden beri ümmeti ve milleti ilgilendiren neredeyse bütün eylemlere katıldım.

30 yıldır aynı sloganlar aynı eylem tarzı. Hatta eylemlerdeki konuşmacılar bile aynı.

Tartışma konusu olmasın diye isimlerini vermeyeceğim meşhur ağabeylerimizin cümle kalıpları bile aynı.

Konuşmalarının hangi kısmında öfkelenecekleri hangi kısmında harareti yükseltecekleri nerede hamasete başlayacaklarını bile........

© Haber7