Allahu teala Kuran-ı Kerim’le rehberlik yapıyor.

Kur’an, müminleri karanlıktan aydınlığa çıkarıyor.

“Allah iman edenlerin velîsidir;

Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır.

Kafirlerin velileri ise tiranlar, sahte tanrılardır;

Onları aydınlıktan çıkarıp karanlıklara sokarlar.

İşte bunlar cehennemliklerdir;

Bunlar orada devamlı kalıcıdırlar.”

Bakara Suresi; Ayet;257)

Bir sözün gece, karanlıkta söylenmesi ile

Gündüz, aydınlıkta söylenmesi arasında ne fark var?

Mutlaka bir fark olmalı.

İslam milleti, aydın toplumudur;

Kur’anla aydınlanmış alimlerin kılavuzluk ettiği toplum:

“Allah’ın elçisi ve müminler,

Rabbinden ona indirilene iman ettiler.

Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına..

Peygamberlerine inandılar.

’O’nun elçileri arasında ayırım yapmayız’

Ve ‘İşittik, itaat ettik,

Bağışlamanı dileriz Rabbimiz,

Gidiş sanadır!’ dediler.” Bakara Suresi; Ayet;285)

İman ile küfür neden aydınlık ve karanlıkla açıklanmıştır?

İnsanın davranışı, aydınlık ve karanlıkta neden ve nasıl farklılaşır?

Hakikatin karanlıkta başka aydınlıkta başka tezahür eden veçheleri mi var?

Karanlık hususunda mesele “ağızla” değil de, “kulaklarla” ilgili galiba.

Nakletme, algılama, idrak etme ve kavrama söz konusu olduğunda;

Kulaklar, karanlıkta işitilecek bir söze hazır olmayabilir.

Bedenin yorgunluğu kulaklara kadar ulaşabilir mi?

Kulaklar da tıpkı kollar ve bacaklar gibi takatten mi düşer mi gece?

Zalim uykusuzluk gözkapaklarına dağ gibi bindiğinde;

Zihin herhangi bir sözü kavrayamaz hale mi gelir?

Öyle görünüyor. Nedir ki gece?

Gündüz, ihtişamıyla insanı özgürleştirir;

Açıkta duran ve gözleri kamaştıran gerçek,

İnsanın önüne seçenekleri serer, karar vermek kolaydır.

Renkleri de çokçadır ama göz görmektedir.

Ne var ki gece karanlıktır! Siyah bir........

© Haber7