Belli ki çağımız 20. asrı aratmayacak ve onu aşan bir hoyratlığın, zalimliğin pençesindedir. Geri dönen yamyamlığa ve çalınan tamtamlara bakın hele: Filistin, Suriye, Kuzeyimizdeki Ukrayna! 30 senedir kahırla beklediğimiz ve zaferle muştu aldığımız Karabağ… Bir tarafta ABD-İsrail, diğer tarafta Rusya ve Çin… Avrupa kaltabanlığını izaha bile gerek duymuyorum. Azdırdıkları Yunan bile yeter, artar örnektir. Etrafımız sarılıyor, kumpas daralıyor ve Türk’ün kaderinde, tarihinde yazgı olan “ateşten gömleği” hiç üzerinden çıkaramayacağı adeta kaderin kitabında, silinemez kanununda mıhlanmış halde...

“Bizim tarihimiz özlemle ‘kızıl elma’; fakat bir o kadar da ‘yoldan şaşma’ hikayeleriyle doludur” desem; kim itiraz edecek?!. Cumhuriyeti bir sabah sebepsiz yere “hay de kuralım” dedik de mi kurduk?.. Balkanlardan Kafkaslara kadar sökün eden milyonlarca Türk-Müslüman kesile kesile, soyu kırıla kırıla zor zar Anadolu’ya düşerken ol devletlûların yaptığı hataları bugün kendimiz ve dahi neslimiz ne kadar idrak ede durur…

Bizim şansımızda, bahtımızda hata katsayı lüksümüz pek azdır, rahata erme günlerimiz de kelebek mevsimi, mum alevi gibidir kardeşim. Ulu Tanrı, Türk’e, o konforu vermemiş. Yok.. Kaşgarlı, Kerküklü, Tebrizli ve Yozgatlı bir Türk’ün Ottavalı, Londralı yahut Zürihli bir âdem ile aynı bahta sahip olacağını tarih yazmadı, yazmayacaktır kardeşim. Afakta hiç şirin mevzular görülmezken bir de rahmetli Alev Alatlı’nın dediği hesap “birbirimize olan güveni kaybediyoruz”; hatta kaybetmişiz. Ne acıdır değil mi? Karpuz gibi bölünmüş bir memleket; siyasetin, ekonominin, birlik ve dirliğin,........

© Habererk