Siyaset bilimi açısından bir laboratuvar işlevi görecek sonuçlarla karşı karşıyayız.

Bu seçimin öngörülmesi çok zor bir seçim olacağını hem yazılarımda hem de katıldığım yayınlarda söylüyordum ancak CHP’nin bu denli yükselmesi, AK Parti’nin 22 yılın ardından ilk kez ikinci parti çıkması, onca tartışma, aday krizi, küsme, parti içi eleştiriye rağmen böyle bir başarı elde etmesi öngörülemeyen bir sonuç.

Son haftalarda İstanbul ve Ankara özelinde aradaki farkın açıldığı yönünde çalışmalar yapılsa da Anadolu’nun büyük bir kısmının kırmızıya dönmesi CHP açısından da beklentinin ötesinde bir başarı.

Şimdi esas mesele başlıyor.

Bakalım siyasiler, başta CHP bu sonuçları doğru okuyabilecekler mi?

Toplum ne diyor?

Bu rakamlar neyin alkışı ya da neye kırmızı kart?

Kim neyi doğru yaptı?

Oylar vaatlere mi gitti yoksa bir rahatsızlığın dışa vurumu mu?

Benim çıkardığım ilk sonuçlar şunlar:

Ekonominin faturası yeni çıktı

Fakat bu bir birikim. Önceki dönem alınan yanlış kararların orta vadeli etkileri bunlar. Orta sınıfın erimesi, gelir dağılımındaki dengesizlikler, faiz ve döviz politikası ve EYT’nin seçim yatırımı olarak çıkarılması kambur oluşturdu.

Mayıstan sonra Mehmet Şimşek yönetiminde doğru rota bulundu ama dengeler bir bozuldu mu kolay düzelmiyor.

Yani bu sonuçları mevcut ekonomi politikasına değil, öncekine bağlamak gerek. Umarım iktidar bunu doğru okur.

Türkiye ittifakı varsa…

Hem bu dil yanlış hem de bence haksızlık. Kılıçdaroğlu’nun CHP’yi dönüştürme ve ittifak siyasetinin tabandaki meyveleri bu sonuçlarda yadsınamaz. 6’lı Masa başarılı olamadı ama şayet birleşme fikri olmasa Türkiye ittifakı kavramı da büyük olasılıkla olmayacaktı.

İYİ Parti’nin hezimeti

En büyük hezimeti Akşener yaşadı.

DEM’in oy kaybının sonuçları

DEM de İYİ Parti kadar olmasa da ciddi bir hezimet yaşadı.

YRP ve DEM Parti’nin benzeştiği nokta

İlk izlenimler bunlar. Ancak sandıktan çıkan daha çok sonuç var.

Devam edeceğim…