İrlanda’da büyük acılara yol açan Büyük Kıtlık (1845-1852) sürecinde yaşananların bugüne yansımaları önemlidir. Esasen insani bir girişim hareketi (insani diplomasi) olarak Sultan Abdülmecid tarafından başlatılan girişimin 178 yıl sonra hala etkisinin devam ediyor olması, bugünkü bakışla bir tarım gıda diplomasisi olarak değerlendirilebilir.

Söz konusu yıllarda İrlanda’da 1 milyon insanın hayatını kaybetmesine yol açan kitlesel açlık, hastalık ve göç döneminin yaşanmasının kökeninde, halkın temel gıda maddesi olarak tükettiği bir tarım ürünü olarak Patateste yaşanan hastalık olmuştur. İrlanda’da hızla yayılan patates mantari hastalığı 1845’te ekilen patatesin @’ını, sonraki yılda ise ürünün tamamını yok etmiş, hatta depolardaki patateslerde zarar görmüştür. Bunun sonucu olarak, kıtlık, yetersiz beslenme ve bakımsızlık tifo ve kolera gibi bulaşıcı hastalıklar çok sayıda ölüme yol açmıştır. Bu dönemde literatür bilgisine göre zenginliğine rağmen İngiltere’nin İrlanda’ya büyük kıtlık sırasında yeteri kadar destekte bulunmaması nedeniyle, yedi yıl boyunca açlık çekmiş ve ülke nüfusu -25 oranında azalmıştır. Hatta yaşanan bu acı olayın İrlanda’nın bağımsızlık mücadelesinin de asıl başlangıcı olduğu, savunulmaktadır.

Yine literatür verilerine göre söz konusu kıtlık döneminde; Osmanlı Devleti’nin insani yardım duygusuyla Sultan Abdülmecid’in yaptığı destek neredeyse iki yüzyıldan beri çok yönlü etkileriyle bugüne kadar ulaşmıştır. Sultan Abdülmecid’in........

© İleri