(Balasagun, 1020? – Kaşgar, 1070?)

3647 Munı ma eşitgil takı belgülüg,
biligke ukuşka bu söz ülgülüg

Bir de sen şunu dinle; bu söz, geçekten, bilgi ve akıl için bir ölçüdür.

3648 Neçe andağ erse bu dünyâ hâli,
açığ kılma özke tiriglik yolı

Bu dünyanın hâli her ne kadar dediğin gibi ise de, sen kendisine hayatı o kadar zehir etme.

3649 Bu keŋ dünyâ özke küçün kılma tar,
yazukluğ kulıŋa bayat fazlı bar

Bu geniş dünyayı kendine zorla daraltma; günahkâr kulu için, Tanrının fazlı ve rahmeti vardır.

3650 Adâbı telim erse rahmet üküş,
yazukluğ üçün boldı rahmet küsüş

Azabı çok ise, rahmeti de boldur; günahkârlar için rahmet aziz bir şeydir.

3651 Adâbka katığ kork umın rahmetin,
tapuğ kıl yetürgil bu kulluk atın

Azabından çok kork, fakat rahmetinden de ümit kesme; ibâdet kıl ve bu kulluk adının icaplarını yerine getir.

3652 Ajun bodnı barça uluş kend kodup,
turup tağka kirse uluğ yük yüdüp

Bütün dünya halkı kasaba ve şehirleri bırakıp, büyük yük yüklenerek, kalkıp, dağlara ihtifâya çekilmiş olsalardı,

3653 Buzulğay ajun barça kalğay kuruğ,
apa oğlanı barça kesgey uruğ

Dünya bozulur, her taraf boş kalır ve insan­oğullarının nesli kesilmiş olurdu.

3654 İki ev yarattı bu halkka kamuğ,
biri atı uçmak biriniŋ tamuğ

Tanrı bütün bu halk için iki ev yarattı: birinin adı cennet, birinin de cehennemdir.

3655 Yana barça yalŋuk bu dünyâ tilep,
yügürse tüni barça künke ulap

Yine bütün insanlar geceyi­gündüze katıp, bu dünya peşinde koşarak,

3656 Tapuğ kodsa dünyâ tilese turuğ,
yeme kalğay erdi bu uçmak kuruğ

İbâdeti bırakıp, dünya nimetlerine rağbet etseler ve buna mukabil cehenneme girseler, cennet yine de boş kalmazdı.

3657 Bayat berdi kulka iki köz kulak,
biri dünyâ baksa biri ukbi bak

Tanrı kula iki göz ve iki kulak verdi; biri ile bu dünyaya bakarsa, biri ile de âhirete bakmalıdır.

3658 Elig berdi iki sunup tutğuka,
biri dünyâka tut biri ukbika

Uzanıp elde etmek için, insana iki el verdi; birini bu dünya için kullanırsan, birini de âhiret için........

© İnsaniyet