“Toookkk” diye bir sesi izleyen acı çığlıkları duyunca “Köpeğe vurdular” dedim sevgili eşime. Balkona çıktık ve henüz yetişkin bile olamamış bir köpeğin, etrafında toplanan insanların arasında kaldırımda hareketsiz yattığını gördük. Köpeğin yaşamadığını düşündüğümden, eşimin olay yerine gitmesini istemedim; ancak kendisi beni dinlemedi. Aslında o görüntüyü görmek istemediğimden, köpeğin yanına gitmekten korkan da bendim.

‘Ağzı kanıyormuş, topallıyormuş, şoka girmiş ve veterinere götürülmek üzere bindirildiği araçtan inmeye çalışmış fakat buna gücü yetmemiş. Çarpan sürücü de kaçmış lakin esnaf abimiz “Kameradan bulacağım onu” diyormuş. Veteriner masraflarını da yine esnaf bir kadın arkadaş üstlenmiş.’

KIBRIS gazetesinin eski yerinin önünde de yakın geçmişte böyle bir olay yaşanmış ve çarpılan köpek ağlayarak kaçmaya çalışırken, çarpan şahıs ‘arabasından düşen parçayı alıp’ hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam etmişti.

Esnaf abimiz, dediği gibi ‘çarpıp kaçanı’ bulsa, buna yönelik bir cezai yaptırımımız var mı? Yoksa hayvanlara eziyeti,bu devirde dahi suç değil; ‘kabahat’ olarak mı görüyoruz?

Bir de ‘can sıkıcı’ soru: Sokak köpeğine çarptığında bile kaçan, birisinin çocuğuna çarptığında ‘ne’ yapar?

Bu canlıların yerinin sokaklar olmadığını, hayvan refahına uygun barınaklarda........

© Kıbrıs Gazetesi