Fikirlerine çok değer verdiğim… çok sık görüş alışverişinde bulunduğum ve sözünü dinlediğim… önemsediğim… yakın bir arkadaşım ile bir sorun üzerinde konuşurken “hep bunlar senin başına buyruk yapından” kaynaklanıyor dedi. Çok şaşırmıştım… Zira bence ben başına buyruk bir insan değilimdir. Biraz dik kafalı olabilirim… Dediğim dedik… Ailede Arnavut var ne de olsa azıcık inat… Ama çok iyi bir dinleyiciyim. Sorarım, öğrenmeye çalışırım…Yanlış yaptıysam geri adım da atarım… Anlamaya çalışırım. Araştırırım… Tamam dedim. Söz. Bundan sonra bu sözünü dikkate alacağım.

Başına buyruk… kelimesi beni yirmi yıl önceye götürdü… İngiltere’de yüksek lisansımı yapıyordum… Zor bir haftaydı. Benim Amerikan Devlet Başkanlarının dış politikalarını karşılaştırmalı bir şekilde analiz etmem gerekiyordu. Sabahlara kadar kütüphaneden çıkamıyordum. O gün de eve çok geç gelmiştim. Çok yorgundum. Sabah erken saatte dersim vardı. Bir iki saat uyusam iyi olacaktı. Uyudum… Uyanırken çok zorlandım. Telaşla evden çıkarken anahtarımı evde unutup, kapıyı çektim. Otobüsü kaçırdım. Leicester’de yaşayanlar bilir… Yağmur ve rüzgar ayni anda dans........

© Kıbrıs Postası