Değerli bir arkadaşım bir kitap hediye etti. İsmi “Palyatif Toplum-Günümüzde Acı…” Yazarı Byung-Chul Han…

Ernest Jünger’in “Bana acıyla ilişkini söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” alıntısıyla başlayan kitabın ilk bölümü Algofobi, yani ‘acı korkusu’ ismini taşıyor.

Han kitabın ilk kısmında Jünger’in ifadelerinden yola çıkarak acıları toplumun şifreleri olarak tanımlar. Bunu aşk acısı da dahil, toplumun her alanına uzatır. Tabii siyaset alanına da.

Kitabı henüz bitirmiş değilim ama bu ilk bölümde anlatılan şeyin KKTC’de çok uzun yıllardır süren hatta en başından beri yaşanan algofobik siyaset anlayışına uygun olduğunu düşünüyorum.

Han, bu durumu ‘uyum ve uyuşma baskısı’ diye niteleyerek, nihayetinde siyasetin palyatif bir alana yerleştiğini ve her türlü canlılığını yitirdiğini savlar, alternatifsizliği ise bir çeşit ‘siyasi ağrı kesici’ olarak niteler.

Bunun sonucunda Kıbrıs Türk siyasetinde bolca gördüğümüz, Han’ın ifadeleriyle ‘orta yolcular’ ve onların ‘orta yolları’ palyatif bir etki gösterir. Yazar bunun sonucunu ise ‘tartışmanın ve daha iyi savlar uğruna mücadelenin yerini sisteme uyma baskısı alır’ diye özetler. Tam da bizim siyasi ortamı anlatan bu durum, aslında yazara göre son dönemde global ölçekte de kendini göstermektedir.

Han’a göre demokrasi sonrası bir dönem olan bu durum palyatif bir demokrasidir. Palyatif toplum “acısız, anlatısı olmayan, anlamsız bir hayat’ süren bir toplumu işaret eder. Nitekim palyatif bir demokraside, palyatif bir hayat süren bir toplumun palyatif siyaseti ve siyasetçileri olur. Tüm siyasetçilerimizi işin içine katmıyorum ama popülist söylemler ve güvenlik çemberinin dışına çıkmadan siyaset yapanların oranı bir hayli fazladır. Bu da aslında toplumun aynasıdır.

Peki nedir bu palyatif........

© Kıbrıs Postası