Sabah uyanıp, haberlere baktığımda gördüm. Ölmüş. Sadece Kıbrıs için değil, Güney Amerika’dan Orta Doğu’ya, Vietnam’dan Çin’e hemen her yerde unutulmaz etkiler bırakan dünya tarihin belki de en ünlü diplomatı Henry Kissenger’den bahsediyorum.

Eskiler ‘fenalar erken ölmez’ der, o da nihayetinde Kıbrıs’ın bölünmüşlüğünün mimarı olduğu için bir fena aslında. Ve tam 100 yıl yaşamış. Neredeyse ölümsüz!

Ne ilginçtir, Kissinger’in ölümü, 7 Ekim günü Hamas’ın saldırısıyla başlayan Orta Doğu’daki yeni ve kanlı süreç, aslında onun tam 50 yıl önce, dünya diplomasi tarihine kazandırdığı ‘mekik diplomasisi’ sonucu oluşan sistemin çatırdamaya başladığı günlerde oldu.

Aslına bakarsanız ben onun hiç öleceğini düşünmemiştim. Bu yılın başında Times’a tam 8 saat, 20 sayfa süren bir röportaj verdiğinde ‘bu adam ölmez abi’ demiştim.

Sonra yaz başı tıpkı 1973’te zamanın dünyası ve konjonktüründe çok büyük bir olay olarak anılan Çin ziyaretini tekrardan gerçekleştirip bir daha Pekin’e indiğinde, onun ölümsüz olduğuna dair duygularım daha da pekişti.

Fakat nihayetinde ölüm onun da kapısını çaldı. Meğer o da ölümlüymüş!

Bir yandan Nobel Barış ödülü alacak kadar ‘barışçıl’, öte yandan Kamboçya’da milyonları öldüren gizli bombardımanın mimarı olarak bir savaş suçlusu olarak anılan bu 1923 Almanya-Fürth doğumlu Yahudinin dünya tarihin sonsuza kadar değiştiren birçok olaya imza attığını söylemek hiç de yanlış olmaz.

Ama biz onu Kamboçya’da napalm bombalarının ateşinde kavrulan çocukların yanmış yüzleriyle hatırlıyoruz.

Onu, 11 Eylül 1973 günü Şili’de Santiago’da başkanlık sarayının önünde darbeci faşist Pinochet’ye karşı elinde silah direnerek ölen Salvatore Allande’nin ruhuyla hiç iyi hatırlamıyoruz.

Ve tabii ki şu dramatik ifadelerle anıyoruz: “Hayır, ABD, Türkiye’nin Kıbrıs adasının bir bölümünü kontrol altına almasından hiç........

© Kıbrıs Postası