Entre os avatares máis gozosos da miña vida figuran as viaxes con Amalia, Berta e o Paco Mariló. A última, a Bilbao. Alá fomos. Paramos en Burgos, onde ía tanto frío que semellaba o lugar máis xélido da terra. Por fortuna, os ágapes do xantar mermaron toda sensación ingrata. Continuamos. O primeiro que dixo o Paco Mariló ao chegar foi, simplemente: «Que gran cidade, Caneiriño!». Chovía como nunca antes chovera, ou........

© La Voz de Galicia