Του ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ, Λευκωσία

Είναι ένα σημαντικό case study για τους φοιτητές Διεθνών Σχέσεων: Το Κυπριακό πού, ακριβώς, έμεινε στο Crans Montana, το καλοκαίρι του 2017; Και γιατί οι πολιτικοί της Κύπρου θα ριχτούν τώρα «συλλογικά και συντονισμένα» σε «έναν άνευ προηγουμένου αγώνα» κατά της Τουρκίας; Μην απορείτε και, προπάντων, μη διερωτάσθε τι συμβαίνει στο πολύπαθο νησί.

Γράφτηκαν πολλά, σημειώθηκαν πολλές πολιτικές και κομματικές αντιπαραθέσεις και αλληλοκατηγορίες, ο εκλεκτός συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου αποκάλυψε τα πλήρη πρακτικά στον «Φιλελεύθερο», για τις συνομιλίες στο ελβετικό θέρετρο Crans Montana, αλλά… Δεν περνά ημέρα χωρίς ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να ψαλμωδεί εμμονικά την επωδό όπως πιθανές, μελλοντικές αλλ’ αβέβαιες συνομιλίες, για την επίλυση του Κυπριακού, ξεκινήσουν «από εκεί που μείναμε στο Crans Montana».

Εννοεί, φυσικά, μετά που όλοι έφυγαν, αφού ο Γ.Γ. του ΟΗΕ βάρεσε διάλυση εξαιτίας της τουρκικής αδιστακτότητας και όχι, τάχα, της δραπέτευσης του πρώην Προέδρου της Κύπρου, Νίκου Αναστασιάδη. Την ίδια επωδό ψαλμωδεί και η πρόεδρος του Δημοκρατικου Συναγερμού, Πρόεδρος της Βουλής και Προεδρεύουσα της Δημοκρατίας, Αννίτα Δημητρίου, και, φυσικά, όλος ο εσμός των πρόθυμων και ομόθυμων υπερασπιστών της τουρκοδιζωνικής τερατογένεσης.

Το σημαντικότερο από τα έξι σημεία των συμπερασμάτων Γκουτέρες αφορούσε ένα νέο σύστημα ασφάλειας με τον τερματισμό των παρεμβάσεων και της Συνθήκης Εγγυήσεως. Πράγμα που οι Τούρκοι απέρριψαν. Δύο ήταν οι μεγάλοι στόχοι της προεκλογικής εκστρατείας του Νίκου Χριστοδουλίδη: Ο διορισμός «ισχυρής πολιτικής........

© Mignatiou