Cesareti ve özgün fikirleriyle tanınan “yerli ve millî aydın”ımız Alev Alatlı’nın vefatı, ilim, kültür, sanat ve edebiyat dünyasını çok üzdü.

Türkiye’nin en önemli düşünürlerinden ve yazarlarından Alev Alatlı sonsuzluğa uğurlandı. Rahmetli yazarımızın na’şı, dün Eyüpsultan Camii’nde kılınan cenaze namazından sonra Mihrişah Valide Sultan Mezarlığı’nda toprağa verildi. Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, acı haberi şöyle duyurmuştu: “Alev Hanımı kaybettik. Bir süredir tedavi altındaydı. Kendisini ziyarete gittiğimde, ‘Bu toprakları daha çok sevdirmeliyiz.’ demişti. Bu sözünü aydınlarımıza, yöneticilere, ülkemizin bugününe, yarınlarına etki etme gücüne sahip herkese yönelik bir vasiyet olarak anlamıştım.” Alev Alatlı’nın vefatından sonra başta Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan ve MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli olmak üzere birçok siyasetçi ile tanınmış isimler taziyelerini bildirdiler. Düşünce dünyamıza sarsıcı eserler kazandıran Alatlı, 2014 yılında edebiyat dalında “Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü”ne lâyık görülmüştü.

YARI AYDINLARI SORGULADI

Eserlerini okuduğum, sohbetlerini fırsat buldukça dinlediğim seçkin bir entelektüeldi Alev Alatlı. 1980’li yılların ortalarında edebiyat ve düşünce dünyasına baskı kuran vesayetçi aydınlara karşı bayrak açmış ve bu davranışıyla gönüllerde taht kurmuştu. İlk okuduğum ve etkilendiğim eseri Aydın Despotizmi’ydi. Doğu ve Batı arasında mukayeseler yapabilen, Batı’nın çürümüşlüğünü, çelişkilerini ve içine düştüğü vahim hataları fark edebilmiş şuurlu bir münevverdi. Bu bakımdan gayr-ı millî unsurlar, görüşlerinden hazzetmezler, ona mesafeli dururlardı. Alev Alatlı ise büyük bir cesaretle milletimizin ve devletimizin lehine olan kanaatlerini her ortamda dillendiriyordu. Yıllarca devam eden “Mitolojinin Gücü” ile “İhmal Edilebilir Nasihatler” televizyon programlarında, dert edindiği meseleleri son derece net ifadelerle dinleyicilerine naklediyordu. O, sıradan bir romancı yazar değildi. Ülkenin meseleleri üzerinde kafa yoran, düşünmeyi kendine iş, toplumun meselelerini dert edinmiş ve bunları fırsat buldukça dinleyicilerine, okuyucularına aktarmayı seven sorumlu bir aydındı.

24 YIL ÖNCE

2000 yılının Mart ayıydı. İBB’nin Tünel’de düzenlenen bir programında konuşmacıydı. Ben de toplantıya katılmış ve kendisini dinlemiştim. Sohbet toplantısı, oldukça samimi bir hava içinde geçmiş, Alev Hanım, dinleyicilerine âdeta içini dökmüştü. Alatlı, Schrödınger’in Kedisi (Kâbus) ismini verdiği romanıyla kendimizi sorguladığını, kitabın 2000’li yıllarda “Neden böyleyiz?” sorusuna cevap aradığını, Yeni Dünya Düzeni çerçevesinde Türkiye’ye baktığını söylemişti. İçi boşaltılan mefhumları anlatan Alatlı, “Kavramların içini boşaltarak, değiştirerek insanlara sunsak acaba beyinlerinde bir çarpma oluşmaz mı?” diye de sormaktan kendini alamamıştı.

DİL VE DÜŞÜNCE

O yıllar için ülke insanlarının konuşamadığını belirten Alatlı, siyasî, ekonomik ve kültürel toplantılarda belli bir sonuca ulaşılamadığının altını özellikle çizmişti. Dilin kelimelerden oluştuğunu ve bir yükü olduğunu ifade eden Alev Hanım, “Dilden kelime düşünce kavram da düşüyor” demişti. Eflak Boğdan’ı örnek veren Alatlı’ya göre, “Bugün çoğumuz yerini bile çizemeyiz Eflak Boğdan’ın. Ama o bölgenin bir kültürü, müziği vardır.”

Alatlı’nın konuşmasında şu görüşler........

© Milat