“Sevinçlerimiz bile artık mekanik/sevgisiz, saygısız, otomatik/bu şarkı birilerine çok geç artık/bu şarkı kirlenmiş bir çığlık.” Kirlenmiş Çığlık

Paçoz birçok arabeskçinin ve yazarın entelektüel, düşünür ve sanatçı olarak nitelendirildiği bir ortamda sahici anlamda entelektüel, sanatçı ve müzisyen bulmak, samanlıkta iğne aramak gibidir. Paçozluğun kuraklaştırdığı bir coğrafyada Cem Karaca (19 Mart 1949-8 Şubat 2004), gerçek bir müzisyen, sanatçı ve entelektüel olmayı başarmış çok az insandan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Sanata ve müziğe olağanüstü bir yeteneği olan Cem Karaca, Anadolu’nun Elvis Presley’i olarak anılmayı hak etmektedir. 40 Yıllık sanat hayatında Karaca, 41 plak, 17 albüm ve 16 kaset yapmıştır. Anadolu Popu denilen akımın sembol kişisi olan Karaca, Rock’n Roll müziğinin ülkemizdeki öncü sanatçısıdır.Karaca’nın müziğinde sosyal ve siyasal konular başta olmak üzere hayata dair her konu kendine yer bulmaktadır. Cem Karaca, işçiler ve göçmenler başta olmak üzere gittiği her yerde insanların sorunlarını kendi sorunu olarak bilen ve o sorunları ifade etmek için sanat ve müziğini kullanan tam bir insan ve sanatçıdır. Cem Karaca’da insan ve sanatçı olmak birbiriyle içiçe geçmektedir. İnsanlığından vazgeçerek sahte sanatçı ve entelektüel olma hevesinin peşine düşenler, aslında paçoz olmaktan başka bir şey olmamışlardır. İnsan olmayı, entelektüel olmayı ve sanatçı olmayı birbiriyle bütün gören Karaca, paçozlaşma tehlikesine karşı kendini, sanatını, zihnini ve müziğini korumuştur.

Karaca, müziğe ve sanata bir hayata bakış olarak yaklaşmıştır. Müzik ve sanat........

© Milat