Oldum olası çalışanların ve emeklilerin asgari ücretin altında ücret alıyor olmaları, daha doğrusu asgari ücretin altında bir gelire mahkûm edilmelerini anlayabilmiş değilim. Çünkü asgari ücret, devlet tarafından belirlenen çalışan ve emeklilere verilebilecek en düşük ücret anlamına geliyor. Bu rakamı belirleyen de devlet olduğuna göre bir yandan çalışan ve emeklilere verilebilecek en düşük ücreti 17 bin lira olarak belirleyip ilan ettikten sonra emeklilere verilebilecek en düşük ücretin 10 bin lira olarak belirlenmesi, izahı mümkün olmayan bir çelişkidir. Bu çelişki de ısrarlı bir şekilde sürdürülüyor. Böyle olunca ya her ay birtakım araştırma sonuçlarına dayanılarak açıklanan açlık ve yoksulluk sınırı rakamları ile her sene belirlenen asgari ücret açıklamasından vazgeçilmesi gerekiyor. Çünkü bir yandan çalışan ve emeklilere verilebilecek en düşük ücreti 17 bin lira olarak açıklayacaksınız, öbür yandan işçi emeklilerine verilebilecek en düşük ücreti 10 bin lira olarak ilan edeceksiniz. Bununla da kalmayıp sanki emeklilere bir lütufta bulunulmuş gibi bir tavır sergileyeceksiniz. Böylesine çelişkili bir tavrın izahı mümkün olmamakla birlikte öyle anlaşılıyor ki, ülkemizde böylesine çelişkilere takılıp kalmamak gerekiyor. Aksi takdirde akıl tutulmasına yakalanmak kaçınılmaz hale geliyor. Bununla da yetinmeyip, “Son işçi emeklilerine yapılan zammın belirlenmesinin ardından emeklilerin beklediği müjdeyi Cumhurbaşkanı açıkladı” şeklinde takdim edilmesi, algı operasyonu olmanın ötesinde bir anlam ifade etmiyor.
Tüm bunların ardından en düşük emekli aylığının 10 bin lirada tutulması ister istemez önümüzdeki aylarda dar ve sabit gelirlilerin büyük bir sıkıntı yaşayacakları anlamına geliyor. Çünkü yukarıda da izah etmeye çalıştığım gibi bir yandan asgari ücreti 17 bin lira olarak belirleyeceksiniz ama ardından da en düşük emekli maaşını 10 bin lira olarak ilan edeceksiniz. O zaman mademki dar ve sabit gelirli birinin alması gereken en düşük ücretin 17 bin lira olması gerektiğini tespit ettiniz, ona göre bir asgari ücret rakamı belirlemiş iseniz o rakamın altında bir ücret ödenmesinin gündeme getirilmesi bile zulümdür. Özellikle de memur ve memur emeklilerini, bunun yanında çalışanlara verilecek ücreti artırabilmek için bütçe imkânları dikkate alınmazken sıra işçi ve Bağ-Kur emeklilerine geldiğinde tüm kuralların bir kenara itilmesi, sanki ömrünü çalışarak geçirmiş işçi emeklilerinden fedakârlık bekleniyor olması toplumsal bir ayrımcılığı ifade etmez mi?
Çeşitli iç ve dış sebeplerle ülkemiz ekonomik darboğaza girmiş ise ülkeyi buradan çıkarmak için tüm kesimler fedakârlık yapmak zorunda değil midir? Yani memur emeklisinin ekonomik sıkıntıdan kurtarılması için bütçe şartları zorlanabilirken sıra işçi emeklilerine gelince akla niçin birdenbire bütçe şartları geliyor. Memur emeklileri bu ülkede yaşıyor da işçi emeklileri uzayda mı yaşıyorlar? Memur emeklilerine yapılan zam yüzde 50’ye yaklaşırken sıra işçi emeklilerine geldiğinde yüzde 37 yeterli görünüyor, bu tavır tepki görünce yüzde 5’lik ek zam söz konusu oluyor. Buna rağmen işçi ve memur emeklilerinin ücretlerindeki artışta aradaki fark kapanmayınca da bu düzenlemenin sene ortasında yapılacağının açıklanması, ister istemez ülkenin bir ekonomik çıkmaza sürüklendiğini düşündürüyor. Bundan kurtuluşun yolu da ısrarlı bir şekilde işçi emeklilerinin yapacağı fedakârlığa bağlanıyor.
Sözün özü nedenini bilmediğim bir toplumsal ayrıştırma sadece günlük siyaset için sıradanlaşmakla kalınmıyor. Bu ayrıştırmacı anlayış hayatın her alanına hâkim kılınıyor. Hâlbuki ülkemizin sorunlarının çözümünün yolu birlik ve beraberlikten geçiyor.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
visit website
