İnsanlığın insanlıkla sınandığı bir zamandayız. İnsan olma ve olamama gibi bir durum var. Bu vahşete nasıl ve neden bu kadar sessiz kalınabiliyor. Yutkunuluyor. Ne yazık ki bu hastalık geneldir. Çevreler veya belirli kimseler kendilerine dokunulmadıkça hiçbir şey yokmuş gibi bir tutum içinde oluyorlar.

Bunların birçok nedenleri var. Bunların başında üzerinde sıklıkla durduğumuz ırkçılık tutkusu. Kendi ırklarını üstün tutan, dokunulmaz gören, kendileri dışındakileri insan yerine koymayan ırk putçuları.

Yüzlerini ve ruhlarını, kalplerini ve akıllarını Batı ruhuna bulamış olanlar. Kurtuluşlarını ve varlıklarını onlardan ibaret sayanlar. Modern hayatın yaşanmışlığındaki kendilerine özgün konforlarının oluşu. Bu anlamda kendilerini dokunmayan hiçbir şey onları ilgilendirmiyor. Bu insanlar ölsünler, can çekişsinler, ölüp gitsinler kaygısızlığındadırlar.

İdeolojik tutumlar: Bunlar da ideolojilerini her şeyin üstünde tutuyorlar. İdeolojilerin moda dalgası içinde yitip gidiyorlar. Zamanla ideolojileri yok olunca, bir karşılığı kalmayınca kendilerine en yakın olan anlayışa anında dâhil olabiliyorlar.

Asıl ve ürkütücü olan da ırkçılık duygusunu oluşturan bir ruhun ağır baskısının farklı........

© Milli Gazete