Bir mü’min, hayatında ihlas düsturlarını esas almalıdır. İhlas nedir? Allahu Teâlâ’nın rızasına uygun her söz, her davranış, her fiil, ihlastır. Onun dışındaki, insanlara beğenmek için yapılanlar, riyadır. Bir başka tâbirle; sünnet-i seniyyeye uygun davranışlar ihlas, sünnet-i seniyyeye uymayan davranışlar riyadır. Bediüzzaman Hazretleri ihlasla ilgili âyet-i kerimeleri tefsir ederken, ihlası elde etmek ve mânilerini defetmek için sıraladığı düsturların (prensiplerin) birincisinde şöyle demektedir:

“Amelinizde rızâ-yı İlâhî olmalı. Eğer o râzı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok. Eğer o kabul etse, bütün halk reddetse tesiri yok. O râzı olduktan ve kabul ettikten sonra, isterse ve hikmeti iktiza ederse, sizler istemek talebinde olmadığınız halde, halklara da kabul ettirir. Onları da râzı eder. Onun için, bu hizmette, doğrudan doğruya, yalnız Cenab-ı Hakkın rızasını esas maksat yapmak gerektir.” (Lem’alar, 21. Lem’a, Birinci Düsturunuz, s. 164)

Bu ihlas prensibini hayatımda rehber edinmişim. sahabe-i kiramın yaşadığı gerçek İslâmiyet’i yaşamaya, gerçek İslamiyet’i anlatmaya gayret etmekteyim. İnsanların beni beğenmesi umurumda bile değil. Bazıları rahatsız olacak diye hakkı söylemeyecek miyim, hakka uygun davranış sergilemeyecek miyim? Kendimi insanlara beğendirmeye ve sevdirmeye çalışmam. Böyle hareketin içerisine riyakârlık girer. Aslolan Allahu Azimüşşân’ın râzı olmasıdır. Söylediklerimden ve davranışlarımdan bazılarının rahatsız olduğunu da bilmekteyim. Varsın........

© Milli Gazete