“Dev beton yığınları içerisinde sorumluluk duygusundan yoksun yaşayan insan nesilleri dünyayı çirkinleştiriyorlar. Tabiatın, ağacın, çiçeğin güzelliğine erişme imkânı kalmıyor. Çocuğun tabiatla ilişkisi kopuyor. Yaşlının bu güzelliği tadarak ömrünü tamamlama fırsatı yok ediliyor.” Böyle demiş zamanında mimar Turgut Cansever.

Gri betonların insanların ruhlarına sindiğini son yıllarda daha net gözlemliyoruz. Bir rant beklentisi ile tek katlı, ufak da olsa bahçesi olan ev sahiplerinin birkaç daireye birden fazla sahip olma düşüncesiyle müteahhitlerin ellerine terk edilmesi ve şehirlerin bazı noktaların TOKİ’lere açılmasıyla şehirlerimiz şehir olmaktan çıktı. Eski altyapı ile genellikle iki ya da en fazla dört katlı evlere hizmet etmek üzere yapılan altyapıların; bir anda otuz, kırk daireye çıkmasıyla yetersiz gelmeye başlamasıyla çevre açısından niteliksiz yaşam koşullarına hapsedilen şehir sakinlerini artırdı. Çok katlı apartmanların artması ile sokaklarda kanalizasyon kokuları başta olmak üzere çöplerin toplanması, arabaların yanlış yerlere park edilmesi ile trafik akışına engel olunması, apartmanlara giren çıkanların belli olmaması ile artan hırsızlık olayları gibi birçok yeni sorunun ortaya çıkmasına sebep olmuştur.

Mahallelerde tek katlı evler olduğu dönemde her ev sahibi hemen hemen her gün gibi kendi evinin önünü süpürür, eğer yaz mevsiminde ise su ile serinletir ve tozların havaya kalkmasını önlerdi. Sadece bu davranış bile belediyelerin üzerinden bir büyük yük alır; sokaklardan midemiz bulanmadan geçmemize sebep olurdu. Sokak sakinleri yaşadıkları sokaklarda, mahallelerde yerlere........

© Milli Gazete