Alaaddin Aytekin el-Bundukdari’nin Kahire’ye gelmesi, kendine bağlı diğer Memlukleri gibi Baybars’ın da kendi kabiliyetlerini göstermesi açısından bir fırsat olmuştu. Ve bu fırsatı çok iyi değerlendiren Baybars, kısa zamanda son büyük Eyyubi Sultanı el Melikü’s Salih Necmeddin Eyyub’un bile dikkatini çekmişti. Bu arada Bundukdari, Sultan tarafından yeniden gözden düşüp tutuklanmıştı. Sultan Necmeddin Salih, Baybars’ın da içinde bulunduğu ve özel seçtiği memlukleri dahil tüm mülküne el koymuştu. Baybars ise efendisi Bundukdari’yi hiç unutmamış, artık yolları ayrılmış olsa bile hayatı boyunca ona nispeten el Bundukdari mahlasını ismi ile beraber kullanmıştı.

Sultan, sonrasında Baybars’ı daha yakından tanımış ve çok geçmeden onu en güvendiği ve en yakın askeri birliğinin içine alıp daha gençliğinin başında emrine bir birlik vererek komutan yapmıştı. Daha birkaç sene önce Kıpçak bozkırında esir edilen Baybars, şimdi Mısır’da Eyyubi Devleti’nin en önemli memluk askerlerinden biri olmuştu.

İslam dünyasında Memluk (kölemen) asker geleneği, büyük Abbasi sultanı Harun Reşid’in oğlu sultan Mutasım zamanından beri başlamıştı. Mutasım zamanında başta Oğuzlar olmak üzere esir olarak kuzeyden getirilen Türk çocukları, sıkı bir askeri eğitimden geçirilir ve orduda asker olarak göreve alınırdı. Bu gelenek daha sonraki halifeler ve Abbasilerden sonra da Eyyubiler döneminde de büyüyerek devam etmişti. Öyle ki Abbasiler zamanında artık ordu yönetimi tamamen Türk memluklerin eline geçmişti. Halife Sultanlar, bu Türk komutanlar tarafından belirlenir olmuş, onların yegâne iktidar gücü olmuşlardı. Onlar için Samarra adında bir şehir kurulmuştu. Hatta bu Türk komutanlar, vali olarak gittikleri Mısır’da önce Tolunoğulları ve daha sonra İhşidler adında hanedanlıklar kurarak bağımsız yönetim sergilemişlerdi.

Eyyubi Devleti’nde de en başından beri ordunun büyük çoğunluğu Türk askerlerden oluşmaktaydı. Memluk asker geleneğini Eyyubiler daha da geliştirmişti. Özellikle, Baybars’ı da hizmetine alan son büyük hükümdar el Salih, Memluk kuvvetine en çok değer veren sultan olmuştu. Sadece kendisine bağlı 1000’e yakın çok özel bir memluk kuvveti oluşturan el Salih, onlar için Kahire’de, Nil nehrindeki Ravza adasında içinde evler, saraylar ve kışlaların bulunduğu bir yaşam alanı oluşturmuş ve kendisi de bu çok güvendiği, evlatları gibi gördüğü Memlukleri ile yaşamıştı.

El Salih, Türk savaşçıların gücünü aslında başından beri çok iyi bilen bir hükümdardı. Mısır sultanlığından önce El Cezire bölgesinin hakimi iken,........

© Milli Gazete