Okul, sadece öğretim yapılan yer asla değil. Bu nedenle çok anlamlı olarak, öğretim değil, eğitim sistemi diyoruz. Kurulan bakanlık da öğretim değil, Milli Eğitim Bakanlığı.

Özellikle yaşadığımız çağ, eğitimde, öğretim dışındaki kuşatıcılığa fazlası ile ihtiyaç duyduğumuz bir zaman. Öğrencilerin psikolojik-davranışsal problemleri, akademik sorunlarından çok daha fazla. Toplum olarak da hiç iyiye gitmediğimiz ortada. İşte bu nedenle okullarda, başta psikolojik danışma ve rehberlik öğretmenleri olmak üzere, sınıf öğretmenleri, öğretmenler ve idareciler, üzerlerine düşen görevleri ikincil iş yükü olarak görmeden en az akademik alana verdikleri önem kadar önemseyerek yerine getirmelidir.

Eğitim, insana dokunmaktır. Kitlesel değil, bireysel bir eylemdir. Bir sınıf öğretmeni, her bir öğrencisinin iç dünyasını kendi çocukları kadar bilmelidir. Yaşadığı okul içi ve dışı sorunları çözmesinde en yakın destekçisi olmalıdır. Dersimi anlatır geçerim, ben kendi sorunlarımla ilgilenemiyorum diyen bir kişi asla eğitimci olamaz, olmamalı. Huzurlu ve gelişmiş bir ülkenin en önemli kurucusu aile ve okuldur. Bu misyon ile hareket etmeyen bir öğretmen, toplumsal sorunlarda gerçek manada bir “suçlu” olduğunu bilmelidir.

Okullarımızda bugün, en çok eksiğini hissettiğimiz alanların başında rehberlik ve psikolojik danışma faaliyetleri geliyor. Öğrencilerin davranış sorunları ve ruh sağlığının her geçen gün daha da olumsuz bir şekilde artması, PDR öğretmenlerinin uykularını kaçırıyor olmalıdır. Basit uygulama ve test teknikleri ile........

© Milli Gazete