Yaşadığımız günlerde iyileşme tabiri neyin karşılığı olabilir pek kestiremesem de şiirin iyileştirici bir tarafı olduğunu kendi şahsımda inkâr edemem. Kendi şahsım iyileşmenin bir tür öze dönüş olduğuna inanıyor. Beni bölük pörçük olmaktan kurtarıp kendi bütünlüğüme kavuşturmakta pay sahibi olduğu için iyileştirici olan her şeye minnet borcum olduğunu elbette söylemekten çekinmem. Şiirle aramdaki ilişki tam da böyle bir şey. Konfor hasta eder, sadelik ve yalınlık iyileştirir. Gürültü hasta eder, sükûnet ve dinginlik iyileştirir. Teknoloji de öyle, bol para, aşırı iyi talih de. Sevinci dengeleyen hüzün, hüznü dengeleyen inşirahtır. Ne yese kendine yarayanlardan değilim. Ne olsa kendini iyi hisseden insanlardan korkar ve ürkerim. Büyük konuşan kalın kitaplar okuyanlardan kaçıp sükutun kıyısında dolaşıp ince ipince şiir kitaplarını yukarıdan aşağıya doğru sanki içine düşecekmiş gibi okuyanlara çay ısmarlamak gelir içimden. İyi miyim bilmiyorum; ama ara sıra iyileştiğim söylenebilir. Her şeyin üzerine bir yudum su içmek gibidir şiir okumak. Bundan iyisi suyu üç yudumda içmektir. Her ne kadar kendi nefsimde ben onunla tanışmasam da iyiden daha iyisi var biliyorum. Masama neyi yerleştirmişsem o benim tanışımdır bir nevi. Yani tanış masam. Buna elimi uzattığımda yakalayabileceğim aşina yeryüzüm de diyebilirim. İstesem bir bilgisayar masasının üzerinde at koşturabilir, savaş başlatabilirim. Böyle zamanlar iyileşme anlarımdır.

Sizin iyi olduğunuzu biliyorum da iyileştiniz mi o konuda bir bilgiye sahip değilim. İyi olmanız eskiye dayalı bir alışkanlık mı yoksa uzunca bir hastalık sonrası geçirdiğiniz nekahet dönemiyle birlikte gelen bir şey mi? Lafı uzattığımın farkındayım; iyileştim........

© Milli Gazete