Bu nasıl bir sonbahar? Ne acısı bitiyor ne de elemi! Kaç sonbahar böyle ağır, böyle kanlı bir acı yüklemiştir insanın omuzlarına. Bu mahcubiyetle insan nereye gidebilir? Bu utanç nasıl gider? Her şey kifayetsiz artık insan öldü, insanlık denilen şey de yokmuş zaten. Bütün belgeler yalan, bütün kurumlar kâğıttanmış. Sanki her şey…

Cuma

“Ve ant içerim ki,

bir mendil işleyeceğim yarına kadar,

gözlerine sunduğum şiirlerle süslü

ve bir tümceyle, baldan ve öpücüklerden tatlı:

'Bir Filistin vardı,

bir Filistin gene var!” (Mahmud Derviş)

Hanzala da gitti. Sessizce çekildi aramızdan. Sanki bombalar altında cennete yükselen her çocukla beraber o da gitti. Saflığı, tazeliği, merhameti, şefkati, izzeti, cesareti kısaca her şeyi alıp gitti. Baksana Batı’nın uluları 4 saatlik ara vermeyi lütfetmişler, ne büyük âlicenaplık sergilemişler. Ekranlarında her haber bülteninde olan biteni masum göstermek için o boyalı baykuş muhabirleri, medya maymunları “proportional/proportionately/propotional response from… Yani orantılı olarak / uygun/ orantılı cevap” bu kelimelerle açıklıyorlar yaşatılan zulmü. Su yok, ekmek yok, güvenli hiçbir yer yok ve insansızlaştırılan bir yer var adı Gazze… O bitmek tükenmek bilmeyen iki yüzlülükleri ile dünyaya sadece zulüm, gözyaşı ve acı ekiyorlar. Ekranlardan seyretmeye bile tahammül edemediğimiz bu zulmü artık kanıksıyor muyuz ne? Bize söylenen kadar her şey. Gazı kaçmış toplumların artık gazını almaya bile gerek duymuyor yöneticiler. Zalimler zulümlerinde o kadar rahatlar ki hiçbir şey olmayacağı konusunda sanki bütün dünya ile bir garanti anlaşması yapmışlar gibi hareket ediyorlar. Dibi delik dünyanın dibi delik insanlarının zamanı… Biraz da burası acı… Bu sızı hiç bitmeyecek gibi. Ama yine de bütün olup bitene baktığımda Gazze’de umudu kaybetmeyen insanları şu satırlardaki tanımlama ile tanımlıyorum. Öyle hissediyorum. “Tek başına duran ağaçlara daha da hayranım. Yalnız insanlar gibidir onlar. Şu ya da bu zaaftan ötürü sıvışıp giden münzeviler gibi değil, yalnızlaşmış büyük insanlar gibi” tıpkı Gazzelileri tarif etmiş bu satırlarda Hesse.

Cumartesi

Bizim ülkemizin tatlı su insanları hiç eksilmiyor. Nerede olursa olsun kime yakın olurlarsa olsunlar bu tarz insanlar hep varlar ve var olmaya devam edecekler gibi. Bütün bu tiplerin ortak özelliği; tek boyutlu düşünce kalıplarını aşarak eleştirel düşünceye, gerçek manada hakikati anlamaya yatkın........

© Milli Gazete