Geçen hafta hepimizin duyduğu, benimde kendimi çokça sorgulamama neden olay bir olay yaşandı. Yazar bir annenin reşit olmamış oğlu aracıyla çarptığı genç bir babanın ölümüne sebep oldu. Yazar anne, olayın ardından oğlunu alarak yurtdışına kaçtı. Açıklamasında “Annelik içgüdüsüyle yaptım, beni anlarsınız, niyetim kaçmak değil olay anında oğlumu korumaktı.” Dedi.

Beni düşündüren nokta tamda burası oldu. “Annelik içgüdüsü.” Annelik duygusu evladı korumayı içerir evet ama bazı sınırları da vardır. Her anne bunu baştan bilmeli ve kendini eğitmelidir. Yoksa annelik adına her yapılan mubah her evlatta suçsuz kabul edilirdi.

Koruyucu Tutum

Ebeveyn tutumlarından biri koruyucu tutumdur. Özellikle Türk annelerinin sahip olduğu bu tutumda anneler çocuklarına bağımlıdırlar. Onların büyümelerine sorumluluk almalarına asla fırsat vermezler. Çocuklarının tüm hizmeti karşılar hatta onlar adına düşünür karar verirler. Bu tür ortamda yetişen çocuklar anneye bağımlı olur. Özgüvenleri gelişemez, onay almadan karar veremez sorunları çözemezler. Bu tutumdaki anneler koruyuculuklarını “annelik duygusuyla, fedakar olmakla” açıklarlar ve genelde kendisi gibi olmayanları “ilgisiz anne” olmakla suçlarlar. Peki ilgili olmak, iyi anne olmak nasıl olur? Geçen hafta bu soruyu sordum sevgili annelere. Genellikle de sabırlı, fedakar, kendisinden önce evladını........

© Mir'at Haber