Τα τρακτέρ οργώνουν τους δρόμους μέρες τώρα. Στην Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη. Πολιτικά, η επανάσταση του Ευρωπαίου αγρότη λαμβάνεται σοβαρά υπόψη εν όψει και των ευρωεκλογών. Τα αιτήματα κοινά για το σύνολο των παραγωγών.

Στη χώρα μας, τα προβλήματα γιγαντώθηκαν μετά την καταστροφική έλευση του «Daniel». Οι κινητοποιήσεις αποκτούν πλέον μαζικές διαστάσεις. Οι αποκλεισμοί εθνικών και τοπικών οδών βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.

Αυτή τη φορά οι καλλιεργητές της θεσσαλικής γης και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους. Τα χωράφια τους πλημμύρισαν, μαζί και τα όνειρά τους. Οι σοδειές τους χάθηκαν, μαζί και οι ελπίδες τους. Οι περιουσίες τους καταστράφηκαν. Οι ίδιοι καταστράφηκαν.

Η κλιματική κρίση βάλτωσε τον κάμπο. Γέμισε απογοήτευση τον αγροτικό πληθυσμό. Τον απογύμνωσε παραγωγικά, οικονομικά. Τα απόνερα της θεομηνίας δεν λένε να στεγνώσουν κι οι προσμονές των περισσότερων στέρεψαν. Ακριβή ενέργεια, ακριβές πρώτες ύλες, χαμηλές τιμές πώλησης καθιστούν πλέον την κατάσταση εκρηκτική.

Βοήθεια έρχεται, αλλά δεν επαρκεί. Λόγια στήριξης και ενθάρρυνσης ακούγονται, αλλά δεν πείθουν. Η καρδιά της αγροτικής οικονομίας ασθενεί βαριά, τα «φάρμακα» δεν επαρκούν, οι «θεραπείες» δεν αποδίδουν. Τα αιτήματα εύλογα, δίκαια, αλλά το κόστος για το δημόσιο ταμείο βαρύ και ασήκωτο. Το κράτος καλείται για μια ακόμη φορά να τα φέρει βόλτα μόνο του. Βοήθεια από πουθενά. Οι αποζημιώσεις μετρημένες. Μετρημένα και τα λόγια των αρμοδίων.

Λύσεις υπάρχουν υπήρχαν για να είμαστε πιο ακριβείς, αλλά δεν άρεσαν όταν ο κάμπος ήταν στεγνός. Σήμερα, το μόνο που κάποιοι ψελλίζουν είναι: όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες…