Εντός, εκτός και επί τα αυτά επικοινωνιολόγοι, εκλογολόγοι, θεολόγοι, γλωσσολόγοι, συνταγματολόγοι.
Πέστε να ‘ρθουν οικονομολόγοι. Είναι σοβαροί οι λόγοι. Με λύπη μου διαπιστώνω ότι οι Financial Times δεν διαβάζουν Economist, που μέθυσε τον περασμένο Δεκέμβριο από τις επιδόσεις του «απίθανου πρωταθλητή», της Ελλάδας, πάει να πει.

Πράγματι, η ελληνική οικονομία πετυχαίνει θετικές επιδόσεις μεταξύ των καλύτερων στην Ε.Ε., γράφουν οι Financial Times, επισημαίνοντας, όμως, ότι η χώρα έχει τους φτωχότερους κατοίκους στην Ευρωζώνη, προσεχώς και στην Ε.Ε. «καθώς το χάσμα με τη Βουλγαρία μειώνεται απότομα».

Εκτινάσσεται το ελατήριο της οικονομίας, μα στο βιοτικό επίπεδο σχεδόν ακινησία; Η Valentina Romei, που υπογράφει το άρθρο, εξηγεί πως η απάντηση βρίσκεται στον απόηχο της κρίσης του 2010, «που άφησε τη χώρα σε μια τρύπα. Για να βγει μπορεί να χρειαστεί μια ολόκληρη γενιά». 25 με 30 χρόνια, δηλαδή. Ποιος πεθαίνει, ποιος ζει.

Ποιος ζει ξέρω και πώς. Το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην Ε.Ε. καταγράφει η Ελλάδα (67%) το 2023, ενώ οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συγκαταλέγονται μεταξύ των Ευρωπαίων με προσόντα ανώτερα από τα απαιτούμενα για τις θέσεις απασχόλησής τους.

Υπερπροσοντούχοι -δεύτερο υψηλότερο ποσοστό (31%) στην Ε.Ε.- με τους πραγματικούς μισθούς να υπολείπονται κατά 30% το 2022 -το πιο πρόσφατο έτος με διαθέσιμα στοιχεία στη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ- σε σχέση με το 2007.

Το 2007; Μήπως να έρθουν αρχαιολόγοι, να κοπιάσουν αστρολόγοι; Σίγουρα, θα χρειαστούν καρδιολόγοι και ψυχολόγοι.

Δώστε δωρεάν τσεκάπ. Την ημέρα των εκλογών, όπως κάνουν οι Ινδοί στην Μπενγκαλούρου, όπου δεν παρατηρείται συνωστισμός συμμετοχής.

Δώστε δωρεάν τσεκάπ, στις μέρες μας η ψήφος δεν είναι must, τελειώσαν και τα pass;
Όχι, όχι, δεν χρειαζόμαστε αμοιβή, για να υπάρχουμε ως πολίτες. Άλλου τύπου αποζημίωση, στα μικρά και στα μεγάλα, κλείνει τρύπες.