Πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς απεργίες, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες, εξεγέρσεις και συγκρούσεις; Σαν ευθεία γραμμή σε καρδιογράφημα θα ήταν. Μια κοινωνία παγωμένη και φιμωμένη, παραδομένη σε νεκρική ησυχία.

Στο παλίμψηστο της υφηλίου οι διεκδικήσεις και οι κατακτήσεις είναι γραμμένες με ιδρώτα και αίμα. Από τις μεγάλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις μέχρι το οκτάωρο. Ρωγμές σε μια δυναστική κανονικότητα που επιβαλλόταν από το εκάστοτε imperium.

Τίποτε δεν χαρίζεται. Έκπαλαι. Κατακτάται. Με αγώνες που αμφισβητούσαν, με διεκδικήσεις που απαιτούσαν το αυτονόητο, από ανθρώπους που ρίχνονταν στη φωτιά ρισκάροντας ακόμη και τη ζωή τους.

Αντιμέτωποι με εξεγερμένους οι ανά εποχές «έχοντες και κατέχοντες », αυτοί που κατοχύρωναν θεσμικά το συμφέρον τους, αναγκάζονται να υποχωρούν ικανοποιώντας αιτήματα και ανάγκες ώστε να αποφύγουν θεμελιακές ανατροπές που θα έβαζαν την κυριαρχία και την δεσποτεία τους στο περιθώριο.

Ακόμη κι όταν φαλτσάρουν οι λογής κινητοποιήσεις, ακόμη κι αν προτάσσουν συντεχνιακά αιτήματα ή διεκδικούν προνομιακή μεταχείριση εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων, ακόμη και στις περιπτώσεις αυτές........

© news247