Arkadaşlık, aşk, adanmışlık, akrabalık, inanç, sadakat. Hatta ölüm. Evet, bugün ölüm bile bana kirlenmiş, bozulmuş gibi geliyor.
Amin Maalouf
İnsanlık tarihi özünde, ezenle ezilenin, emperyal olanla, sömürülenin mücadeleleri tarihidir.
Peki Dünyada 5 bin 600 yılda ne oldu?
Toplam 15 bin 500'ün üzerinde savaş yaşandı.
3 milyar 700 milyon insan öldü.
Son 10 yıldaki savaşlarda kaç kişi öldü?
2 Milyon çocuk öldü.
6 Milyon çocuk sakat kaldı.
12 milyon çocuk evsiz kaldı.
1 milyondan fazla çocuk öksüz veya yetim kaldı.
10 bin çocuk tecavüz ve işkenceye uğradı.
Her ülke topraklarına sığamıyor.
Komşu ülkenin topraklarında gözü oluyor.
Olmadık bahanelerle o ülkelerin topraklarına giriliyor.
Bir sürü can o topraklar için feda ediliyor.
Gelelim İsrail-Filistin savaşındaki kayıplara.
1.400 İsrailli ve 3.800 Filistinli olmak üzere 5200 kişi öldü.
18 000'den fazla kişi yaralanmıştır.
Çok acı bir durum.
Günlerdir, Filistin de olanları an ben an dram filmi izler gibi izliyoruz.
Rast gele atılan bombalardan parçalanan bedenler, kanlar içinde kalan, yaralanan bebekler, çocuklar. Her gün görsel ve yazılı basında yayınlanan bu görüntüler, insanlık vasfı taşıyan herkesin canını acıtıyor.
Beş parmağın beşi bir değil tabii. İçimizde iyi, vicdanlı insanlar olduğu kadar, ne yazık ki art niyetli kötü insanlar da var.
Gazze'de yaralanan ve ölen Filistinlilere ait görüntüler adeta yağarken bazı sosyal medya kullanıcıları bu tip içeriklerin kurgulandığı iddiasında bulundu ve bu görüntüleri paylaşmaya başladı.
Sosyal medyada paylaşılan görüntünün Filistin'de kaydedildiği ve yaralanma görüntülerinin kurgulandığı iddia edildi.
Filistin'deki yaralı çocuk videolarının kurgulandığı iddiasıyla paylaşılan video, aslında Lübnan da çekilen bir kısa filmin kamera arkası görüntüleri olduğu anlaşıldı.
Filmin kamera arkası görüntülerinin sosyal medyada, Filistin'deki yaralı çocukların görüntülerinin kurgu olduğu iddiasıyla paylaşılmasının ardından yönetmen Mahmoud Ramzi Instagram hesabından bir açıklama yaparak iddiaları yalanladı.
Birilerinin acısı üzerinden prim yapmak, dalga geçmek, yalan yanlış iddialarla ortalığı karıştırmak ne büyük acizlik değil mi?
Bizim asıl sorunumuz ne biliyor musunuz?
Biz, empati kurmayı beceremiyoruz.
Bize göre her yer güllük gülistanlık. Ve sonsuza dek bu şekilde sürüp gidecek.
Allah içimizi biliyor. Tabii en büyük duamız bu. Ama ya korktuğumuz bir gün başımıza gelirse?
Felaket tellallığı mı yapıyorum? Yapmayın lütfen.
Eğri oturalım doğru konuşalım.
Ülkemizin durumu ortada. Düşmanımız bir değil, iki değil. Ve hepsi bize saldıracağı günün hayaliyle yanıp tutuşuyorlar.
Şimdi kendimizi savaş sırasında ülkesini terk etmek zorunda kalanların yerine koyalım ve bir an için düşünelim.
İyi kötü bir işiniz var, işinizden sonra dönüp başınızı sokacağınız bir eviniz var. Bulunduğunuz yerde anneniz, babanız, çocuklarınız, akrabalarınız, komşularınız ve sevdikleriniz var. Şükretmek için ne kadar güzel bir sebep değil mi?
Ve bir gün ülkenizde bir savaş çıktı. Kimin eli kimin cebinde belli değil bu savaşın. Üzerinize bombalar yağmaya başladı.
Sokağınıza, semtinize tanımadığınız insanlar geldi ve bulunduğunuz yer ,işgalciler tarafından "burası benim bölgem" diyerek parsellendi ve siz her şeyinizi kaybettiniz. Ne yaparsınız bu durumda?
Biz savaştan kaçmayız! diyordu-sosyal medya da bir genç kardeşimiz. Gençlerin bu cesaretini anlaya biliyorum. Akan deli kanlarını da. Ama savaşı filmlerdeki gibi sandıklarından da adım gibi eminim.
Savaş- yumruk yumruğa kıyasıya bir mücadele ile olsa hiç şüphesiz o genç kardeşimiz en az yüz düşman askerini yere sererdi. Ancak artık savaş beden gücüne de dayanmıyor.
Bomba patlıyor, o gün hedefte sen varsan, seninle aynı kaderi paylaşan diğerleri ile birlikte ölüyorsun.
İşte savaş bu.
Bir bomba patlıyor, belki sesi bile cansız bedenine konuyor.
Canını elinden alan bombanın sesini duyamıyorsun bile, anlıyor musun?
Hadi diyelim ki savaş sırasında ölmediniz ve ölmemek için direniyorsunuz.
Bunun için de ya vatanınızı terk edeceksiniz ya da oradan sürüleceksiniz.
Biz ki rahatına düşkün bir milletiz. Ne emir almaktan hoşlanırız ne de hayatının geri kalan kısmını aciz zavallı olarak geçirmeye tahammül edebiliriz.
Sizi bilmem ama ben, Bırakın başka bir ülkede sığıntı olarak yaşamayı- kendi evimin dışında en yakınımın evinde bile yarım saatten fazla kalamıyorum. Daralıyorum, afakanlar basıyor. Evimi özlüyorum.
Velhasıl-demem o ki, vatansız kalmak, dilini, dinini, örf ve adetlerini bilmediğin bir ülke de, sığıntı olarak yaşamak çok zor. Dünyaları ayaklarına serseniz de zor!
Allah'ım bizi vatanımızdan ayırmasın.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
visit website
